Του Νίκου Βαρλά / varlas@eurohoops.net
Προσωπικά, περίμενα πως ο Ολυμπιακός θα “τρώει σίδερα” στην πρεμιέρα με την Μπαρτσελόνα. Δεν περίμενα, όμως, πως θα κάνει μια χαψιά, θα “καταπιεί” με τέτοια ευκολία (στην πραγματικότητα είναι δύσκολο και χρειάστηκε ατέρμονη κατάθεση ενέργειας) την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ.
Ήταν ο κλασικός Ολυμπιακός των μεγάλων ευρωπαϊκών εμφανίσεων τα τελευταία χρόνια. Με βλέμμα… ημίτρελου και αποφασιστικότητα που παρέπεμπε πως δεν πάει σε αγώνα για να συγκρουστεί με ένα πολύ ισχυρό αντίπαλο (που του χρωστούσε κάτι από πέρυσι…) αλλά σε πόλεμο!
Η αρχή
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε στο ματς όπως ακριβώς τον περιμέναμε. Πολύ πάθος, μεγάλη αυταπάρνηση στην άμυνα, αποφασιστικότητα και μάτι που γυάλιζε, αλλά με προβλήματα στην επίθεση. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά από 4 λεπτά η ομάδα είχε 4 λάθη και 1/6 σουτ! Η άμυνα, όμως, σου δίνει το δικαίωμα να διορθώνεις – σχεδόν – κάθε λάθος στην επίθεση και να ελέγχεις τον ρυθμό. Αυτό συνέβη και το πρώτο δεκάλεπτο “κάθισε” στο 14-14, με την ομάδα του Πασκουάλ να έχει καταλάβει από νωρίς πως στο Φάληρο δεν θα βάζει καλάθι τόσο… εύκολα, όσο στη Μαδρίτη το βράδυ της Κυριακής. Οι καλοί οιωνοί του πρώτου δεκαλέπτου; Ο Ολυμπιακός είχε ήδη 5 παραπάνω κατοχές από τον αντίπαλό του!
Η μάχη των “δεινοσαύρων” Μιλουτίνοφ και Τόμιτς επέφερε δύο γρήγορα φάουλ σε αμφότερους. Η είσοδος του Τζέιμς βοήθησε πολύ να έρθει σκορ από το χαμηλό ποστ και να ανοίξουν κάπως οι αποστάσεις της άμυνας της Μπαρτσελόνα. Ο Αμερικανός σκόραρε 6 σερί πόντους, αλλά ο Πασκουάλ τον “χτύπησε” με ποστ παιχνίδι του Τόμιτς και ο Σφαιρόπουλος αναγκάστηκε να τον αποσύρει. Είχε, όμως, ήδη κάνει αυτό που έπρεπε στην επίθεση. Μετά είχε έρθει η ώρα να αναλάβουν οι “βρικόλακες” της άμυνας, της ενέργειας και των κατοχών.
Η επιβολή
Η άμυνα που έπαιξαν ο Στρόμπερι και ΑΚΟΜΑ περισσότερο ο Χάκετ, ήταν από άλλο πλανήτη! Τι σε χεντς άουτ, τι σε αλλαγές στα σκριν, τι σε καταστάσεις ΜΙΣ – ΜΑΤΣ, ακόμα και με τον… Τόμιτς ή τον Σάμιουελς. Δεν περνούσε τίποτα! Ο Ολυμπιακός “στραγγάλισε” την Μπαρτσελόνα, μια ομάδα με πολυδιάστατες επιθετικές λύσεις και τρόπους ανάπτυξης και με ένα σερί 16-2 στα τελευταία πέντε λεπτά του πρώτου ημιχρόνου, πήγε στα αποδυτήρια με το +13 (39-26)!
Οι γηπεδούχοι είχαν +9 κατοχές και το πιο απίστευτο; Γράπωσαν σε αυτό το διάστημα 11 επιθετικά ριμπάουντ, τη στιγμή που οι Καταλανοί είχαν πάρει μόλις 6 αμυντικά! Σπανιότατος δείκτης και λέει πολλά για το πάθος και τον βαθμό… αποφασιστικότητας της ομάδας του Σφαιρόπουλου. Όλη η διαφορά ήταν προϊον των 11 παραπάνω κατοχών. Αποδεικνύεται από την ισορροπία που υπήρχε στα σουτ. Ο Ολυμπιακός 14/31 και η Μπάρτσα 10/22, με τους δύο μονομάχους να έχουν ακριβώς τα ίδια ποσοστά σε δίποντα και τρίποντα και 45% εντός πεδιάς. Ένα εξτρά στοιχείο που διαδραμάτισε ρόλο ήταν το ανέλπιστα κακό ποσοστό της Μπαρτσελόνα στις βολές, μόλις 3/10.
Το “κλείδωμα” της νίκης με εμφατικό τρόπο
Στις πρώτες κατοχές της επανάληψης η Μπαρτσελόνα “ακούμπησε” τη μπάλα στον Τόμιτς και πήρε σκορ, που τόσο πολύ χρειαζόταν. Ο Ολυμπιακός προσπαθούσε με την σειρά του να κάνει το ίδιο με τον Πρίντεζη και είχε την… πολυτέλεια της καλής μέρας του Βασίλη Σπανούλη. Ο ηγέτης του Ολυμπιακού μας… προσέφερε πατήματα στο παρκέ, που έχει καιρό να μας τα… δείξει!
Παρότι η Μπαρτσελόνα πήρε 4 γρήγορα επιθετικά και μέχρι το 27′ βρήκε μετρημένα 8 ελεύθερα σουτ, δεν έβαλε ούτε ένα! Προφανώς, η άμυνα του Ολυμπιακού και από ένα σημείο κι έπειτα η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ της είχαν πειράξει το μυαλό. Με ένα μικρό σερί 5-0 (τρίποντο Αγραβάνη και δίποντο του Χάντερ από το ποστ), οι κόκκινοι πήγαν στο +18 (52-34), τρία λεπτά πριν το τέλος της τρίτης περιόδου! Κι όλα αυτά συνέβαιναν χωρίς τα “αμυντικά σκυλιά” Χάκετ και Στρόμπερι να έχουν πατήσει παρκέ ακόμα στο δεύτερο ημίχρoνο!
Εν τέλει, η προσπάθεια της Μπάρτσα στο τρίτο δεκάλεπτο δεν τελεσφόρησε και ο Ολυμπιακός είχε κληρονομιά 16 πόντων (56-40). Στην εξίσωση της αμυντικής λύσσας είχε μπει για τα καλά κα ο Αγραβάνης. Που έβγαλε σπουδαίες άμυνες και αλλοιώσεις τόσο σε ψηλούς, αλλά ακόμα και σε ένας εναντίον ενός κατάσταση με το Ναβάρο! Όλοι ήταν στην ίδια σελίδα και δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και ο Μιλουτίνοφ πέρα από τις μάχες σώμα με σώμα στη ρακέτα, κατόρθωσε να βγάλει με επιτυχία κάποιες Hedge Out άμυνες, κάτι πολύ… δύσκολο για τα κυβικά του και τα όχι γρήγορα πόδια του!
Η διαφορά πήγε μέχρι τους 19 (61-42), αλλά με λύσεις από τον Ρίμπας και τον Τόμιτς, η Μπαρτσελόνα μείωσε σε 61-47, γεγονός που προκάλεσε… άμεσα τάιμ – άουτ του Σφαιρόπουλου. Στα τελευταία λεπτά και με την υπόθεση νίκη να έχει ξεκαθαρίσει, ήταν λογικό να καταφέρει μια τόσο ποιοτική ομάδα όσο η Μπάρτσα να βρει κάποιο περισσότερο σκορ. Σε κανένα από τα τρία δεκάλεπτα δεν κατάφερε να βάλει περισσότερους από 14 πόντους. Στη τελευταία περίοδο πέτυχε 22 για να κλείσει το ματς στο 74-62. Το +12 απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο είναι μια εξαιρετική διαφορά, αν και βρισκόμαστε ακόμα μόλις στην αρχή.
Πάνω από όλα μετράει η νίκη και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός με το “καλημέρα” στο μαραθώνιο του τοπ16 και στον πιο δύσκολο όμιλο που έχουμε δει ποτέ, έκανε αυτό που συζητούσαμε πριν ξεκινήσει η όλη διαδικασία. Έβαλε τη… μπέρτα του Superman!
Η διαδρομή θα διαρκέσει 3,5 μήνες και πολλά θα συμβούν. Θα υπάρξουν κι άλλες μεγάλες νίκες, θα προκύψουν ήττες πιθανώς και στο ΣΕΦ, αλλά το τοπ 16 είναι ένα “μωσαϊκό” 14 αγωνιστικών και στο τέλος η κάθε ομάδα θα πάρει αυτό που της αξίζει.
Βαθμολογικά, το μόνο που κατάφερε ο Ολυμπιακός ήταν να προστατέψει την έδρα του.
Ως εικόνα ομάδας και μέταλλο, αυτή η πρεμιέρα μπορεί να σημαίνει περισσότερα πράγματα. Ήταν λες και… έστειλε μήνυμα ο φιναλίστ της Ευρωλίγκας και δις πρωταθλητής Ευρώπης την τελευταία τετραετία, πως ναι, είμαστε πάλι εδώ και όποιος θέλει να μας βγάλει από τη μέση θα “φτύσει αίμα”!
Τέσσερις φορές σερί έχει νικήσει η ομάδα την Μπάρτσα, τρεις στα περσινά πλέι οφ και μια τώρα. Δεν είναι εύκολο να το πετύχεις αυτό και μπορεί να συμβεί μόνο με τόσο ισχυρό αμυντικό μέταλλο όσο αυτό που διαθέτει ο Ολυμπιακός, λόγω της… εμμονής του προπονητή του!
Εντάξει, όλοι θέλουμε το τέλειο, που θα ήταν μια ομάδα ακόμα πιο φαντεζί και “δαντελένια” στην επίθεση.
Στη ζωή, όμως, δεν μπορείς να τα έχεις όλα… Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού είναι από τα… καλύτερα που μπορούν να συμβούν σε ένα φίλαθλο ή ένα υγιή οπαδό! Είναι οικογένεια, βγάζει πάθος, έχει περηφάνια, επιβάλλεται με τρόπο που ηλεκτρίζει και ταιριάζει με την ψυχοσύνθεση τόσο του κλαμπ, όσο και του κόσμου του.
Στην τελική, είναι πολλές οι στιγμές που η άμυνα που παίζει ο Ολυμπιακός υπερβαίνει τη λογική και είναι τόσο δύσκολο και πολυσύνθετο – επειδή απαιτεί συμμετοχή πολλών και όχι ενός – να τη βγάλει κανείς στο παρκέ, όσο και το πιο τρελό, απόρροια ταλέντου, καλάθι στην επίθεση!
Αυτή είναι η αλήθεια. Βλέπεις χέρια παντού, βλέπεις τρομερή προσπάθεια στις περιστροφές, βλέπεις παίκτες να καταναλώνουν τρομερή ενέργεια για να βγάλουν Close Out άμυνες που η λογική λέει ότι δεν γίνεται να βγουν, ενώ το ρήγμα έχει ήδη δημιουργηθεί. Με το ατελείωτο τρέξιμο, βάζοντας το κορμί στη φωτιά, η δουλειά γίνεται και από ένα σημείο και μετά, είναι και ψυχολογικό! Όπως συνέβη στην τρίτη περίοδο! Η Μπαρτσελόνα έφτασε στο σημείο να τελειώσει τον αγώνα με περισσότερες κατοχές από ότι ο Ολυμπιακός. Την είχαν “ξεζουμίσει” όμως σε τέτοιο βαθμό οι κόκκινοι, που διόλου δεν στοίχισε.
Ώρες – ώρες σου θυμίζει η άμυνα του Ολυμπιακού κάτι… θρίλερ που είναι κάποιος σε ένα δάσος και προσπαθεί να γλιτώσει από χέρια, τα οποία ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο. Είπαμε, χέρια… παντού! Φόβος, πουθενά…
Και όσο υπάρχει αυτή η προσκολλημένη σε βαθμό… ζόμπι “λεγεώνα” της άμυνας και συνάμα είναι το μυαλό και το κορμί του Σπανούλη στα επίπεδα που είδαμε σε αυτό το ματς, ο Ολυμπιακός θα παραμένει ικανός για όλα.
Κανένας δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία ή με το φάιναλ φορ. Ισχύει, όμως, ό,τι έγραψα μόλις δημιουργήθηκε ο όμιλος – θηριοτροφείο. Αν ο Ολυμπιακός βγει ζωντανός και βρεθεί στα πλέι οφ για 11η σερί χρονιά, όλοι θα έχουν τον φόβο του.
ΥΓ1. Είναι εκπληκτικό το πως ένας παίκτης μπορεί να αλλάξει τον ρυθμό ενός αγώνα και να τον επηρεάσει τόσο πολύ, χωρίς αυτό να φαίνετα στα νούμερά του. Ο Ντανιέλ Χάκετ είχε 8 πόντους, 1 ριμπάουντ, μια μόλις ασίστ και 6 στο σύστημα αξιόλογησης. Κι, όμως, εκείνος άλλαξε ολοκληρωτικά τον ρυθμό στη δεύτερη περίοδο και ήταν ο παίκτης με το καλύτερο πρόσημο στο σκορ (+12), όσο βρισκόταν στο παρκέ! Ο τύπος μπορεί να αποδώσει περίφημα ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κατάσταση άμυνας. Πίεση πάνω στη μπάλα, αλλαγές στα σκριν, άμυνα στο χαμηλό ποστ απέναντι σε πολύ ψηλότερους αντιπάλους, weak side άμυνες, close out άμυνες. Απίστευτος σε αυτό το κομμάτι…
ΥΓ2. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τον Στρόμπερι! Που όσο περνάει ο καιρός ανεβαίνει και επιθετικά. Πολύ λογικό, αφού αρχίζει να νιώθει καλά μέσα στην ομάδα, να αισθάνεται σίγουρος για τον ρόλο του και για το πόσο τον εμπιστεύονται προπονητές και συμπαίκτες. Από τους ελάχιστους ξένους την τελευταία πενταετία, που ο Ολυμπιακός τους έχει υπογράψει με ΚΛΕΙΣΤΟ διετές… Σούπερ στο τρανζίσιον, έβγαλε πάσες που δείχνουν πως πλέον “διαβάζει” το πως κινούνται οι συμπαίκτες του. Ε, αν βάζει και τα σουτάκια, μιλάμε για φράουλα – μούρλια. Την πιο σημαντική στιγμή ανέβηκε, τώρα που θα μείνει για καιρό ακόμα στα πιτς ο Λοτζέσκι…
ΥΓ3. Επιβεβαιώνεται αυτό που έγραφα το καλοκαίρι, για το στοιχείο που θα είναι ο Ολυμπιακός ακόμα καλύτερος με την προσθήκη των δύο αυτών παικτών και του Γιανγκ. Οι κατοχές… Αν υπήρχε ακόμα ο Γιανγκ στην εξίσωση και συνεχιζόταν η βελτίωση που είχε επιδείξει σε όλους τους τομείς πριν γίνει το κακό, τότε 100% οι κόκκινοι θα ήταν οι “βασιλιάδες” των κατοχών στην φετινή Ευρωλίγκα και θα μπορούσαν για 40 λεπτά να εξουθενώσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό οποιαδήποτε επίθεση και επιθετικό σύστημα στην Ευρώπη. Τι να κάνεις, όμως… Για τον Ολυμπιακό μιλάμε, η “χοντρή στραβή” θα προκύψει, ως συνήθως. Τουλάχιστον αυτό το πεντάλεπτο του Σον Τζέιμς με τους 6 πόντους, θα τον βοηθήσει πνευματικά και θα τον βάλει καλύτερα μέσα στην ομάδα. Δεν μπορεί καν να πλησιάσει τον Πάτρικ σε αυτά που θα έδινε, αλλά είναι πραγματικά καλύτερος από αυτό που έχουμε δει ως τώρα.
ΥΓ4. Τέρας ενέργειας – και – ο Παπαπέτρου. Όταν περάσει ο καιρός και με τις εικόνες και τις παραστάσεις σταθεροποιήσει την απόδοσή του, μπορεί να βγάλει μεγάλα παιχνίδια στο τοπ επίπεδο
ΥΓ5. Αν ο Ντάριους Τζόνσον Όντομ καταλάβει και αποδεχτει τον ρόλο του 100% και χρησιμοποιήσει τα γρήγορα και εκρηκτικά πόδια και χέρια του ΚΑΙ στην άμυνα, τότε μπορεί να αποτελέσει σοβαρό Factor στο μέλλον. Όλα θα κριθούν για αυτόν στην ευκαιρία που παίρνει από τον Ολυμπιακό, στο κομμάτι της προσαρμογής και πνευματικής προσέγγισης, όχι στο μπάσκετ. Το ότι είχε λιγότερες από 24 ώρες να αποφασίσει και προτίμησε να αφήσει μηνιάτικο 40 χιλιάδων δολαρίων για να πάρει 15 το μήνα ως το τέλος της σεζόν, είναι θετικό. Ξέρει, όμως, πως ακόμα κι αν δεν μείνει, παίζοντας κάποια καλά ματς στον Ολυμπιακό, το καλοκαίρι το κασέ του θα έχει έτσι κι αλλιώς διπλασιαστεί!
ΥΓ6. Όταν είναι καλά ο Βασίλης και το νιώθουν και οι γύρω του, ανεβαίνει αυτόματα ένα επίπεδο όλος ο Ολυμπιακός.
Vassilis Spanoulis is shaking and baking !! #KillBillStyle pic.twitter.com/Vh98Ibuaya
— EuropeanBBallVideos (@EuroBBallVideos) December 29, 2015
ΥΓ7. RIP, αυθεντικέ τύπε.