Νίκος Βαρλάς / varlas@eurohoops.net
Έγινε αυτό που έπρεπε με τον τρόπο που έπρεπε. Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού θα μείνει πιστός στο πεπρωμένο του. Θα κρεμάσει τα παπούτσια του φορώντας τα ερυθρόλευκα, θα βιώσει στιγμή – στιγμή όλα όσα αξίζει και βάζω στοίχημα – χωρίς φυσικά να το ξέρω – πως η φανέλα με το νούμερο 7 θα αποσυρθεί και θα κοσμεί σε λίγα χρόνια την οροφή του ΣΕΦ.
Έτσι κι αλλιώς με όσα έχουν συμβεί από το 2010 και μετά που ο Βασίλης Σπανούλης πήρε την μεγάλη απόφαση και οι Αγγελόπουλοι έκαναν την μεγάλη μαγκιά, ήταν δεδομένο πως ο συγκεκριμένος παίκτης είτε έτσι, είτε αλλιώς θα ρίζωνε στον Ολυμπιακό.
Απλά, φρόντισε να κάνει την καλύτερη σειρά τελικών της καριέρας του στο τέλειο τάιμινγκ, γιγάντωσε ακόμα περισσότερο το μύθο του στα 34 του χρόνια και πρόσφερε στο ελληνικό μπάσκετ και συνάμα στην ομάδα του μια άνευ προηγουμένη παράσταση.
Το τρίποντο που άλλαξε τις ισορροπίες και την ψυχολογία στην σειρά, στον δεύτερο τελικό. Το τελευταίο τρίλεπτο στην επόμενη μάχη που ήταν σαν να μας έλεγε: Αναλαμβάνω, κάντε πέρα.
Στον τέταρτο μέσα στο φλεγόμενο ΟΑΚΑ; Είδαμε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις που έχει κάνει ποτέ και ένα σουτ – ένα πρωτάθλημα από τα 7,5-8 μέτρα. Που το έβαλε πατώντας με αντίθετο πόδι! Ό,τι δεν έχει συνηθίσει να κάνει δηλαδή.
Πως να φύγει μετά – και – από αυτό και που να πάει;
Δεν υπήρχε κανείς που να πίστεψε το αντίθετο. Ακόμα και οι ομάδες που τον ήθελαν. Όπως ακριβώς έκανε το 2013, απαγόρευσε στον ατζέντη του να πάρει έστω και μια επίσημη πρόταση στα χέρια του.
“Πρώτα θα μιλήσω με τον Ολυμπιακό και μόνο αν δεν τα βρούμε, θα αφήσεις τις άλλες ομάδες να σου μιλήσουν για μένα”.
Η Μπαρτσελόνα παραμόνευε, αλλά λίγη ώρα μετά το τέλος του ελληνικού πρωταθλήματος, ήξερε…
“Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει, πάλι δεν έχουμε τύχη” ήταν η θέση που διατύπωσε στον Μίσκο Ρασνιάτοβιτς μετά το μπάζερ που έκρινε τον τίτλο.
Για αυτό, άλλωστε, κατέθεσε πρόταση στον Νάντο Ντε Κολό – και πήρε αρνητική απάντηση – και τώρα έχει πολύ προχωρημένες επαφές με τον Μάλκολμ Ντιλέινι.
Η Νταρουσάφακα είχε διατυμπανίσει πως… ξεκινάει από τα 5 εκατομμύρια για 2 χρόνια.
Στον Ολυμπιακό έμεινε με πολύ, πολύ λιγότερα.
Ο απόλυτος σεβασμός
Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και ο Γιώργος Σκινδήλιας οργάνωσαν και εκτέλεσαν το τέλειο ραντεβού. Μια αληθινή κουβέντα μεταξύ ανδρών που ο ένας σέβεται απόλυτα τον άλλο.
Ποιο είναι το φοβερό της υπόθεσης; Το 2013, πρώτα συμφώνησαν στο οικονομικό και μετά ξεκίνησαν να μιλάνε για την ομάδα, μια διαδικασία πολύωρη.
Αν οι πηγές μου δεν λαθεύουν, το βράδυ της Κυριακής, πρόεδροι και ηγέτης μιλούσαν από την αρχή ως (σχεδόν) το τέλος για την ομάδα. Ε, στο τέλος μίλησαν για (πολύ) λίγο για το συμβόλαιο και τα βρήκαν ακαριαία. Έχω την αίσθηση πως ούτε καν διαπραγμάτευση έγινε.
Ήταν από τους διαλόγους που είχαν διάρκεια συναπαντήματος στην… τουαλέτα, όταν μπαίνεις και τρακάρεις με κάποιον που βγαίνει!
Μπασκετικό άρθρο για τον ρόλο του Σπανούλη και τι χρειάζεται δίπλα του θα γράψω άλλη στιγμή. Ο σχεδιασμός ως σκέψη είναι πολύ σωστός φέτος και απομένει να δούμε την αποτελεσματικότητα της εκτέλεσης.
Πολύ σημαντικός ο σέντερ μαζί με τον Γιανγκ, όπως και το τεσσάρι.
Για μένα, η κίνηση “όλα τα λεφτά” είναι ο γκαρντ!
Ο Σπανούλης έχει ανάγκη ένα χαρισματικό γκαρντ σκόρερ – δημιουργό, να παίζει επιτέλους χωρίς την μπάλα, να παίρνει κι αυτός έτοιμα ελεύθερα σουτ (όχι μόνο να τα φτιάχνει για τους άλλους) και να έχει την ενέργεια και τις ανάσες να κρίνει τις αναμετρήσεις στα τελευταία δεκάλεπτα.
Επιστροφή στην ουσία και την μαγεία της στιγμής. Τι συνέβη το βράδυ της Κυριακής;
Κλείδωσε μια για πάντα ένα γεγονός ιστορικής σημασίας, που δεν αλλάζει.
Ο Σπανούλης δεν θα φύγει ποτέ από τον Ολυμπιακό.
Θα σταματήσει την καριέρα του στο μεγάλο λιμάνι όπως και όταν πρέπει και αν νιώσει πως θέλει να παραμείνει στο άθλημα που δόξασε και τον δόξασε, είμαι σίγουρος πως πάλι θα το κάνει από κάποιο ερυθρόλευκο μετερίζι!
Το πιο σημαντικό πράγμα, για το οποίο όσοι αγαπάνε τον Ολυμπιακό πρέπει να είναι πανευτυχείς, αυτό είναι!
Αυτός ο παίκτης όταν νιώσει “γεμάτος” και πει σταματάω, θα λάβει τις τιμές που του πρέπουν. Τόσο από τον Ολυμπιακό, όσο και από τον κόσμο του.
Η απόφαση και το τάιμινγκ για αυτή του ανήκει.
Θα έρθουν βράδια ανατριχίλας, αναγνώρισης, αποθέωσης, συγκίνησης.
Ο μεγάλος θα κλάψει, οι πρόεδροι θα είναι περήφανοι για την ιστορική επιλογή τους το 2010, ο κόσμος θα αποχαιρετήσει (μόνο για λίγο) ένα τεράστιο αθλητή.
Πως βλέπει ο ίδιος ο Σπανούλης την σχέση του με τον Ολυμπιακό;
“Ήταν το πεπρωμένο μου και θέλημα Θεού αυτή η ομάδα”.
Τι δεν ξέρουμε; Πότε θα βιώσουμε αυτές τις στιγμές; Το 2018; Το 2019; Το 2020;
Ακόμα πιο μετά; Με δαύτον δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος!
Τον χρόνο δεν τον κέρδισε ποτέ κανείς.
Ο Σπανούλης αν ο Ολυμπιακός κάνει τα σωστά, είναι από τους ελάχιστους ικανούς να τον “ξεγελάσει” και να τον “κοροϊδέψει” για κάποια χρόνια!
Ξέρουμε το σενάριο, το Happy End μιας μαγικής ταινίας, αλλά δεν γνωρίζουμε τον χρόνο που θα πέσουν οι τίτλοι τέλους.
Για τι είμαι σίγουρος;
Η φάση στην Πόλη…
Τα σερί τρίποντα στο Λονδίνο…
Τα μυθικά του τελευταία δεκάλεπτα…
Τα τόσα και τόσα μεγάλα σουτ.
Η κατάργηση της λογικής στο τέλος του ημιτελικού με την ΤΣΣΚΑ.
Οι δύο “βόμβες” στο ΟΑΚΑ σε ένα σενάριο “επιστημονικής φαντασίας” που ο μουρλός το μετέφερε σε πραγματικό χωροχρόνο και το έκανε Real Life!
Αυτές οι σκηνές θα περάσουν από το μυαλό όλων όταν ο Σπανούλης αποφασίσει να φύγει με το κεφάλι ψηλά, πρώτος των πρώτων.
Δεν θα είναι, όμως, μόνο αυτές. Θα έρθουν κι άλλες. Έχει κρατήσει “κάβα”!
Ευτυχώς τις νέες στιγμές που θα μείνουν για πάντα αποτυπωμένες στο μυαλό και την ψυχή μας δεν τις ξέρουμε και δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα!
Τρομερό συναίσθημα!
Έχεις ήδη πολλά DVD:
“Ο μύθος του Σπανούλη στον Ολυμπιακό” στο συρτάρι σου.
Φαντάζεσαι το τέλος, αλλά αδημονείς για να δεις τους νέους κύκλους!
Με τέτοιο τύπο πρωταγωνιστή, ούτε που φαντάζεσαι τι σκηνές θα “σκάσουν” και αυτό είναι που γουστάρεις περισσότερο.
Billy Bond, πράκτωρ 007!
Για το τώρα, το πριν, το μετά.
Για πάντα (κόκκινος)