Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Είναι κάποια παιχνίδια που γίνονται πολύ… απλά, παρότι στην πραγματικότητα είναι δύσκολα απέναντι σε ταλαντούχους και φιλόδοξους αντιπάλους. Αυτό ήταν το σενάριο της πανεύκολης νίκης του Ολυμπιακού επί της Μπασκόνια και όσοι γνωρίζουν τα αποδυτήρια και τις συνήθειες της ομάδας – χωρίς φυσικά να μπορείς ποτέ να είσαι 100% σίγουρος – περίμεναν ένα Ολυμπιακό που δεν θα έδινε το παραμικρό δικαίωμα στους Βάσκους.
Γιατί, θα ήταν θυμωμένος και πεισμωμένος από τον αποκλεισμό του στο κύπελλο, μέσα στο σπίτι του, αλλά και από την ανεπαρκή εμφάνιση. Τα τελευταία χρόνια σχεδόν πάντα αντιδράει άμεσα και πειστικά ο Ολυμπιακός μετά από ήττα που “πονάει” κι αυτό συνέβη στο ΣΕΦ.
Οι πρωταθλητές μπήκαν στο γήπεδο απόλυτα αποφασισμένοι να μη χαρίσουν τίποτα στον αντίπαλο με την άμυνά τους, να κυκλοφορήσουν γρήγορα και έξυπνα την μπάλα και να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη εμφάνιση, απέναντι σε μια ομάδα που με βάση την πορεία της στην Ευρωλίγκα, έχει τους ίδιους στόχους.
Ο Ολυμπιακός “στραγγάλισε” την Μπασκόνια, την “αιχμαλώτισε” και με τον τρόπο που έπαιξε απασφάλισε όλα τα όπλα της και την οδήγησε σε “μπασκετικό θάνατο” από το δεύτερο κιόλας δεκάλεπτο. Γιατί, η αλήθεια είναι πως εκεί κρίθηκαν όλα.
Σε μια άλλη βραδιά, μπορεί να είχε χαλαρώσει, να είχε επιτρέψει ένα μεγάλο σερί, να άφηνε κάποια περιθώρια και ελπίδες για ανατροπή. Όχι σε αυτό το τάιμινγκ, όχι σε ένα παιχνίδι που το είχε… σημαδέψει βαθμολογικά, λίγες ώρες μετά την απώλεια ενός στόχου – του πιο αδιάφορου, αλλά στόχου – που πλήγωσε τον αθλητικό εγωισμό του κάθε παίκτη ξεχωριστά και της ομάδας συνολικά.
Η ουσία της νίκης
Βαθμολογικά, στην οικονομία της κούρσας στη κανονική περίοδο, το ζευγάρωμα της νίκης απέναντι στη Μπασκόνια, είναι πολύ σημαντικό. Ο Ολυμπιακός βελτίωσε ακόμα περισσότερο το θετικό ρεκόρ του, το πήγε στο 13-5 (δεύτερος μαζί με την Ρεάλ) και πλέον δικαιούται να έχει βλέψεις για το πλεονέκτημα έδρας ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ να αλλάξει τρόπο προσέγγισης.
Πρέπει να συνεχίσει να κοιτάζει τα παιχνίδια ένα – ένα και να προετοιμάζεται για αυτά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε πνευματικό και αγωνιστικό επίπεδο. Απέχει πια δύο νίκες από τους Βάσκους και έχει το πλεονέκτημα στην ισοβαθμία, δύο από την Φενέρ (που την έχει εκτός) και τρεις από τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο επίσης μετράει δύο νίκες.
Στο 10-8 είναι επίσης η Νταρουσάφακα που ο Ολυμπιακός την έχει κερδίσει στη Πόλη και ο… Ερυθρός Αστέρας που τον έχει νικήσει η ομάδα του Σφαιρόπουλου στο ΣΕΦ, αλλά κανείς δεν τον περίμενε τόσο ψηλά!
Καθίσταται ευνόητο, λοιπόν, πως με αυτά τα δεδομένα, παρότι δεν έχει εύκολο πρόγραμμα ο Ολυμπιακός, κρατάει στα χέρια του πέρα από την πρόκριση και την προσπάθεια για το πλεονέκτημα έδρας. Που είναι must και πάντα σε βοηθάει να… μυρίσεις άρωμα φάιναλ φορ από λίγο πιο κοντά!
Σημασία, όμως, έχει η διάρκεια και ταμείο θα γίνει μετά τις 30 αγωνιστικές. Τώρα, η ομάδα πατάει γερά στα πόδια της και με 8 νίκες στα τελευταία 9 παιχνίδια δείχνει ικανή να τα καταφέρει. Για να ολοκληρώσει ό,τι ξεκίνησε και να έχει αξία αυτό το σερί, πρέπει να είναι ανάλογο και το φίνις!
Συντριπτικά νούμερα
Έτσι όπως κύλησε το ματς, συνολική και ευρεία ανάλυση δεν… χωράει. Οι Βάσκοι προηγήθηκαν με 11-13 στο 5′ και μετά… έβησαν τα φώτα. Ο Ολυμπιακός ανέβασε την πίεση του πάνω στην μπάλα, πρόσεξε περισσότερο τα αμυντικά ριμπάουντ, βρήκε καταστάσεις στο ανοιχτό γήπεδο, βρήκε ρυθμό και έπαιξε το δικό του μπάσκετ.
Με ένα σερί 22-4, το 11-13 έγινε μέσα σε 10 αγωνιστικά λεπτά 33-17 και όσο περνούσε ο χρόνος η κατάσταση γινόταν ολοένα και πιο ζόρικη για τον αντίπαλο. Με επί μέρους σκορ 26-11 στη δεύτερη περίοδο, ο Ολυμπιακός πήγε στο +24, κρατώντας τη Μπασκόνια σχεδόν για 5 λεπτά χωρίς καλάθι και το 50-28 του ημιχρόνου ήταν κάτι περισσότερο από ισχυρή παρακαταθήκη νίκης.
Όταν βγήκε από το παρκέ ο Χάνγκα και με τον Λάρκιν εγκλωβισμένο και εκτός ρυθμού, η ομάδα του Αλόνσο κατέρρευσε και μια ματς – απ ζώνη που δοκίμασε δεν προσέφερε τίποτα. Ήταν μια ματς – απ ζώνη που έμοιαζε με 2-1-2 και οι 2 παίκτες στη περιφέρεια πήγαιναν όπου… πήγαινε η μπάλα.
Ο Ολυμπιακός την κυκλοφόρησε γρήγορα, χωρίς κατάχρηση τρίπλας και την “έσπασε” πολύ εύκολα με κάθα τρόπο. Σουτ, διείσδυσεις, συνεργασίες και καλάθια από το ποστ.
Το δεύτερο ημίχρονο είχε γραμμένο ακριβώς το ίδιο… σενάριο με την διαφορά να παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι κόκκινοι είχαν ενέργεια, διάθεση, κίνητρο και κάπως έτσι φτάσαμε και ως το ομολογουμένως εντυπωσιακό +35 (76-41)! Ήταν ξεκάθαρο πως Σφαιρόπουλος και παίκτες ήθελαν να ξεσπάσουν και απλά η Μπασκόνια ήρθε σε λάθος – άτυχο τάιμινγκ στο ΣΕΦ.
Προσέξτε νούμερα, που δεν είναι καθόλου συχνά…
– Σκόραραν και οι 12 παίκτες!
– Οκτώ από αυτούς έβαλαν από 7 ως 12 πόντους! Πολυφωνία, πλουραλισμός, ισορροπία.
– Ο Ολυμπιακός είχε υπερβολικά καλό ποσοστό στα σουτ μέσα από τη ρακέτα! Πόσο καλό; 17/21, όπερ σημαίνει 80%!
– Εριξε την Μπασκόνια σχεδόν 20 πόντους κάτω από το μέσο όρο της! Σκοράρουν σχεδόν 81 πόντους ανά ματς και έβαλαν με το ζόρι 62, με κορυφαία επίδοση τους 19 του τελευταίου δεκαλέπτου, όταν η άμυνα του Ολυμπιακού φυσιολογικά χαλάρωσε λίγο.
– Έριξε τον αντίπαλό του στις 10 ασίστ, ενώ μοιράζει κατά μέσο όρο 16,5 και έπνιξε τον Σέιν Λάρκιν που είναι ο κινητήριος μοχλός της.
– Αν πρέπει να βρούμε ένα ψεγάδι, είναι μόνο οι βολές! Ο Ολυμπιακός πέταξε στο σίδερο 12 βολές και τελείωσε με ποσοστό 58.6%.
Μια φάση – μια ομάδα – όλο το ματς!
Υπάρχει μια φάση που ίσως να πέρασε απαρατήρητη, αλλά για μένα ΟΡΙΖΕΙ και ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ολόκληρο το ματς και την εμφάνιση του Ολυμπιακού.
Το σκορ είναι 72-41, τα πάντα έχουν κριθεί και απομένουν λίγα δευτερόλεπτα για να εκπνεύσει η τρίτη περίοδος. Ο Γιάκα Μπλάζιτς πάει για το καλάθι και δύο παίκτες του Ολυμπιακού, ο Κώστας Παπανικολάου και ο Πάτρικ Γιανγκ πήγαν στην φάση με τα… μπούνια.
Σαν τα “κατσίκια” πήδηξαν και αμφότεροι έπεσαν στο παρκέ μετά την προσπάθειά τους. Εννοείται πως η άμυνα βγήκε, ο Σλοβένος έφαγε μπλοκ και ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε την φάση με καλάθι.
Ευτυχώς, οι περισσότεροι δεν ρωτάτε πια για τον Παπανικολάου, άρα βλέπετε πράγματα που σας ευχαριστούν και έχετε πια ξανά πίστη στον παίκτη!
Papanikolaou, behind the back to Printezis for the slam ✌️#7DAYSMagicMoment #OLYBKN pic.twitter.com/H5YfHkYeWf
— EuroLeague (@EuroLeague) 20 Ιανουαρίου 2017
Όταν στο +30 έχεις τέτοια αγωνιστική συμπεριφορά, είσαι πολύ άβολος αντίπαλος για κάθε ομάδα, ακόμα και για αυτές που διαθέτουν ξεκάθαρα πολύ περισσότερο ταλέντο!
Δεν είναι τυχαίο πως για δεύτερη διαδοχική σεζόν οι General Manager της Ευρωλίγκας ψήφισαν τον Ολυμπιακό ως τον πιο άβολο αντίπαλο…
Έχει αδυναμίες, ελλείψεις, δεν είναι άτρωτος. Είναι, όμως, ομάδα με υγεία, με οικογενειακό κλίμα, με αρκετή σκληράδα και συνεχίζω να πιστεύω, με περισσότερα κίνητρα από ποτέ φέτος…
ΥΓ1. Μου άρεσε το γεγονός ότι ο Γκριν πήγε επιτέλους περισσότερο στην επαφή και έβγαλε προσωπικές φάσεις που τις τελείωσε κοντά στο καλάθι. Πρέπει πάση θυσία να γίνει πιο απειλητικός στις μπούκες, πιο ανθεκτικός στην επαφή και πιο συνεπής στη δημιουργία.
ΥΓ2. Ο Γιανγκ είναι εδώ. Με τα ελαττώματά του, τις… ατσαλοσύνες του πολλές φορές. Αλλά είναι εδώ! Βρίσκει σκορ, παίρνει ριμπάουντ, κάνει τάπες, πηδάει για να αλλοιώσει πολλές φάσεις, πλέον με καλύτερο τάιμινγκ.
ΥΓ3. Ο Σπανούλης έβγαλε κάποιες προπονήσεις, αναμενόμενα ήταν πιο αποδοτικός και ανέβαινε όσο περνούσε η ώρα. Με νταμπλ – νταμπλ και όσο πλησιάζει η ανοιξη, εμείς ξέρουμε και αγαπάμε τον Βασίλη που… ανθίζει!
ΥΓ4. Μια ακόμα θετική επιθετική εμφάνιση από τον Βαγγέλη Μάντζαρη, που φαίνεται ότι προσπαθεί να βάλει εξτρά, απαραίτητα στοιχεία στο παιχνίδι του. Έτσι πρέπει! Και να έχει διάρκεια σε αυτό. Για το καλό του και για το καλό της ομάδας.
ΥΓ5. Πέντε ασίστ σε 15 λεπτά ο Ντομινίκ Ουότερς. Δροσερός… δημιουργικά!
ΥΓ6. Δεν είναι εύκολο να το συνειδητοποιήσεις. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο ΝΕΟΤΕΡΟΣ μη Αμερικανός όλων των εποχών που θα ξεκινήσει βασικός σε All Star Game!
ΥΓ7. Υπερφυσικά σωματικά και αθλητικά προσόντα, πηγαία ένστικτα περιφερειακού από τα 2μ.11, ελαστικότητα από άλλο… ανέκδοτο, απίστευτο work ethic και το πιο σημαντικό; Πολύ καλή ψυχή και ταυτόχρονα σκληρή εκεί που πρέπει! Πόσοι τα είχαν όλα αυτά μαζί στην ιστορία του μπάσκετ; Ας μην τους αναφέρω, γιατί γράφω και μέσα από την σάλα του ΣΕΦ που είναι “θεοσκότεινη” και πέρα από την ανατριχίλα θα βγει και κανένα – ιερό – φάντασμα του μπάσκετ!
ΥΓ8. Κάτι που μου έστειλε ο φίλος Διονύσης Καλυβάς, μου άρεσε, συμφωνώ και το μοιράζομαι μαζί σας: Πρέπει να είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που μετά από εντός έδρας ήττα με τον Παναθηναϊκό, και απώλεια στόχου, ο κόσμος φωνάζει ρυθμικά το όνομα του προπονητή στο επόμενο ματς. Δείχνει πως ο κόσμος ωριμάζει σιγά – σιγά!