Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Το παιχνίδι απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα ήταν κομβικό. Ο Παναθηναϊκός Superfoods απέναντί του είχε μία ομάδα, που πλέον έχει τους ίδιους στόχους. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό αν και τακτικά η ομάδα ήταν αρκετά έτοιμη να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο όπλο των Σέρβων.
Ο τρόπος που αμύνθηκαν οι “πράσινοι” στο πικ εν ρολ ήταν αρκετά καλός στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και θα έλεγα ότι τελικά πληγώθηκε πολύ λιγότερο από αυτό το είδος παιχνιδιού σε σχέση με αυτό που θα περίμεναν οι περισσότεροι.
Γιατί όμως τελικά έχασε ο Παναθηναϊκός. Στα δικά μου μάτια έχασε γιατί είχε ένα αδιανόητα τραγικό ξεκίνημα στο παιχνίδι, είχε πολλές λανθασμένες επιλογές στην επίθεση και κάποιες κακές ατομικές άμυνες στο διάστημα που κρίθηκε το ματς.
Σίγουρα έπαιξε για μία ακόμα φορά ρόλο η ατομική κακή απόδοση κάποιων παικτών που είναι βαρόμετρα. Ο Καλάθης είναι κυριολεκτικά αγνώριστος στα τελευταία παιχνίδια, με αποκορύφωμα το παιχνίδι στο Βελιγράδι. Ο Έλληνας γκαρντ μοιάζει πραγματικά να βρίσκεται τελείως εκτός κλίματος αγώνων, και πέρα από το σκοράρισμα στο οποίο ανέκαθεν δεν είχε και τη μεγαλύτερη ευχέρεια, δεν φαίνεται ικανός αυτή τη στιγμή να ελέγξει τον ρυθμό, να δώσει σωστό επιθετικό και αμυντικό τόνο στην ομάδα και να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες. Όλα αυτά στο πολύ καλό δίμηνο που είχε τα έκανε με τρόπο.
Απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει και η εικόνα του Τζεντίλε. Ο Ιταλός όσο βρίσκεται στο παρκέ μάλλον κακό κάνει παρά καλό στην ομάδα του. Εκβιάζει καταστάσεις στην επίθεση, παίρνει σουτ έξω από το ρεπερτόριο του, δεν πασάρει και γενικότερα δεν βοηθάει, αφού και στην άμυνα δεν βγάζει μάτια.
Ας εισχωρήσουμε όμως λίγο παραπάνω στον αγώνα και σε αυτά που μας έδειξαν οι δύο ομάδες στο παρκέ.
Κατηφόρα…
Σε μία έδρα και σε μία ατμόσφαιρα σαν αυτή που επικράτησε στην έδρα του Ερυθρού Αστέρα, η ομάδα ήταν υποχρεωμένη να μπει συγκεντρωμένη στο γήπεδο, να μην πουλήσει μπάλες και να ελέγξει τα ριμπάουντ. Οι φιλοξενούμενοι δεν έκαναν τίποτα από αυτά καλά και βρέθηκαν να κατρακυλούν σε μία κατηφόρα χωρίς τέλος με το γήπεδο να έχει… γύρει επικίνδυνα.
Οι Σέρβοι χωρίς να κάνουν κάτι το εξωπραγματικό, εκμεταλλεύτηκαν τη χαλαρή άμυνα του Παναθηναϊκού στο ξεκίνημα, αλλά και τον επιθετικό αποπροσανατολισμό του. Στο έβδομο λεπτό το σκορ ήταν 16-0 με τους φιλοξενούμενους να έχουν 0/9 σουτ και τέσσερα λάθη. Ο κόουτς Πασκουάλ ξεκίνησε με τον Χαραλαμπόπουλο στη θέση 3 με σκοπό να βάλει επάνω στον Σιμόνοβιτς έναν ψηλό παίκτη που θα του δυσκόλευε τις εκτελέσεις. Ο Σέρβος είναι πραγματικός δολοφόνος από την περιφέρεια, αλλά είναι και ελαφρώς μονοδιάστατος, αφού την μπάλα στο παρκέ δεν τη βάζει εύκολα.
Η ζημία όμως δεν ήρθε από εκεί. Ήρθε από τα λάθη στην επίθεση και από το πάρτι που έστησε ο Κούζμιτς κάτω από τα δύο καλάθια. Ο Σέρβος σέντερ πλήγωσε την πρώην ομάδα του, αφού ήταν ο βασικός λόγος του εκρηκτικού ξεκινήματος των γηπεδούχων. Ο Πάσκουάλ πολύ γρήγορα, βλέποντας την ομάδα να παραπαίει στο παρκέ άλλαξε τους τέσσερις από τους πέντε παίκτες.
Η επιστροφή, ο Γκάμπριελ και η άμυνα
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο παιχνίδι με το που μπήκε στο παρκέ η λεγόμενη second unit. Οι άξονες της επιστροφής αυτής ήταν ουσιαστικά τρεις, άμυνα, τρανζίσιον και Κένι Γκάμπριελ.
Η άμυνα του Παναθηναϊκού αντιμετώπισε αρκετά καλά το πικ εν ρολ του Ερυθρού Αστέρα. Δέχτηκε βέβαια κάποιους πόντους με αυτόν τον τρόπο, αλλά συνολικά δεν εκτέθηκε όπως άλλες ομάδες που προσπάθησαν να σταματήσουν αυτό τον τρόπο παιχνιδιού.
Ουσιαστικά ο Πασκουάλ επέλεξε να μην αντιμετωπίσει το πικ εν ρολ με άμυνα δύο εναντίων δύο αλλά πάντα έστελνε βοήθεια από τα πλάγια, ποτέ όμως από τον παίκτη που είχε επωμιστεί υο μαρκάρισμα του Σιμόνοβιτς.
Η βοήθεια ερχόταν είτε από το 4 και τον παίκτη που μάρκαρε τον Μίτροβιτς τις περισσότερες φορές, ή από τον παίκτη που μάρκαρε τον Τζένκινς ή τον Λάζιτς στη θέση 2 σπανιότερα. Ουσιαστικά προτίμησε να αντιμετωπίσει το πικ εν ρολ με τρεις παίκτες, αναγκάζοντας τους παίκτες του Ερυθρού Αστέρα να ψάξουν μέσω της κυκλοφορίας το ανοιχτό σουτ.
Στο κακό ξεκίνημα δεν υπήρχε επιθετικότητα από τις πλευρές που έρχονταν οι βοήθειες, αλλά όσο περνούσε η ώρα η άμυνα δυνάμωνε. Αποτέλεσμα ήταν ο Παναθηναϊκός να κλέψει μπάλες και να αναγκάσει τους γηπεδούχους σε κακές επιλογές, που με την εξασφάλιση αμυντικού ριμπάουντ μπορούσαν να δώσουν ευκαιρίες στο ανοιχτό γήπεδο.
To “τριφύλλι” εκμεταλλεύτηκε αυτές τις ευκαιρίες και με πρωτεργάτη τον εκπληκτικό Κένι Γκάμπριελ κάλυψε γρήγορα τη διαφορά.
Ο Αμερικανός πρόσφερε τρομαχτικά σε όλους τους τομείς. Βοήθησε στην άμυνα, κέρδισε μάχες στη ρακέτα του Ερυθρού Αστέρα, ανανέωσε επιθέσεις και ήταν εκπληκτικός στο σκοράρισμα τόσο στο ανοιχτό γήπεδο όσο και από την περίμετρο. Έκανε ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα με 23 πόντους, ενώ είχε και πολλά κερδισμένα “hustle plays”.
Με την τριάδα Τζέιμς, Παππά και Ρίβερς ο Παναθηναϊκός είχε καλά διαστήματα και καλές επιλογές παρόλο που κάποια καλά σουτ δεν μπήκαν. Παρόλα αυτά όμως το παιχνίδι είχε γυρίσει και φαινόταν να το ελέγχουν οι παίκτες του Πασκουάλ. Οι γηπεδούχοι κρατούσαν το προβάδισμα ασθμαίνοντας, κυρίως χάρις σε κάποια καλά δίλεπτα που τους έδιναν κάποια μικρά σερί.
Ήταν όμως ξεκάθαρο, ότι ακόμα και αν η επίθεση των φιλοξενούμενων δεν λειτουργούσε στην εντέλεια, η δουλειά γινόταν με την άμυνα. Ο Αστέρας είχε βγει εκτός επιθετικού ρυθμού, η άμυνα έδινε τα σουτ που έπρεπε στους παίκτες που έπρεπε και οι γηπεδούχοι είχαν άθλια ποσοστά από την περίμετρο. Όλα έδειχνα ότι μπαίνοντας στη τελική ευθεία, μπορεί το ματς να ήταν οριακό, αλλά ο Παναθηναϊκός έδειχνε ότι μπορεί να αποδράσει με τη νίκη.
Γιατί έχασε τελικά
Ο Παναθηναϊκός έχασε γιατί τελικά τελείωσε το παιχνίδι με τον ίδιο τρόπο που το άρχισε. Στα τελευταία πέντε λεπτά οι πράσινοι δέχτηκαν ένα σερί 8-3. Ένα σερί που οφείλεται στην κακή ατομική άμυνα, σε φάσεις που έδωσαν την ευκαιρία στους γηπεδούχους να φτάσουν βαθιά στη ρακέτα και να σκοράρουν εύκολα καλάθια.
Επίσης οι επιλογές στην επίθεση ήταν κακές. Η άμυνα των γηπεδούχων ήταν σαφέστατα πιεστική, αλλά είδαμε σουτ εκτός ισορροπίας, επιθέσεις πάνω σε δύο αντιπάλους, παίκτες να κάνουν πράγματα που είναι έξω από το ρεπερτόριο τους. Πολλές χαμένες βολές, που πληγώνουν όταν έρχονται σε τέτοια σημεία οριακών αγώνων. Εκτός αυτού δεν υπήρχε εκείνη τη κρίσιμη ώρα ένας παίκτης που να μπορεί να αλλάξει τον ρυθμό όπως έκανε ο Γκάμπριελ στο πρώτο ημίχρονο.
Η αρχή και το τέλος του ματς πλήγωσαν τους “πράσινους¨”. Στο πρώτο και το τελευταίο πεντάλεπτο το αθροιστικό σκορ ήταν 24-3! Μόλις τρεις πόντους! Είναι πραγματικά απίστευτο.
Γι αυτό το λόγο πιστεύω ότι εν τέλει οι παίκτες αδίκησαν τους εαυτούς τους και την προσπάθεια που έκαναν στα υπόλοιπα 30 λεπτά. Αδίκησαν τους εαυτούς γιατί έχασαν από μία ομάδα που δεν μπόρεσε με συνέπεια να κάνει το αγαπημένο της παιχνίδι. Αδίκησαν τον εαυτό τους γιατί δεν έχασαν από την ευστοχία του αντιπάλου. Αδίκησαν τον εαυτό τους γιατί έκαναν πολλά λάθη και επειδή ήταν στο παρκέ ουσιαστικά μόνο για τριάντα από τα σαράντα λεπτά. Απέναντι σε μία ομάδα με τρομαχτική ψυχολογία, με έξι νίκες σερί αυτά δεν έφταναν. Στο επίπεδο αυτό δύσκολα κερδίζεις οποιαδήποτε ομάδα όταν ουσιαστικά εξαφανίζεσαι από το γήπεδο για δέκα λεπτά. Ακόμα και αν στα υπόλοιπα τριάντα κερδίζεις τις εντυπώσεις.
Η ομάδα δεν έχει επιλογή, πρέπει να κοιτάξει παρακάτω, το πλεονέκτημα έδρας δείχνει να χάνεται, αλλά η επιλογή είναι μία. Να κατεβαίνεις στο παρκέ διαβασμένος και να μάχεσαι και στα 40 λεπτά.