Η μέρα των προημιτελικών

2015-07-03T14:14:03+00:00 2015-07-03T14:14:03+00:00.

Aris Barkas

03/Jul/15 14:14

Eurohoops.net

Ο Κωνσταντίνος Ηλιάδης γράφει για τα πρώτα νοκ – άουτ παιχνίδια και τις καλές ομάδες που ξεχωρίζουν και είναι τα φαβορί για να βρεθούν στους ημιτελικούς του Σαββάτου

Του Κωσταντίνου Ηλιάδη – προπονητή Α.Γ.Σ. Ιωαννίνων

Η φάση των 16 ξεκίνησε με τα περισσότερα φαβορί να επικρατούν αναμενόμενα σε όλα σχεδόν τα ματς. Παρ’ όλα αυτά δεν ήταν όλες οι επικρατήσεις άνετες. Η Ισπανία πήρε μια νίκη με 67-60 απέναντι στην Αίγυπτο, έχοντας μια κακή πρώτη περίοδο, αλλά στη συνέχεια πήρε τον έλεγχο του ματς και η τελική διαφορά δεν ανταποκρίνεται στην εικόνα του παιχνιδιού, μιας και η Ισπανία ήταν πολύ καλύτερη.

Αντίθετα η Τουρκία με πολύ άγχος στο ξεκίνημα έμεινε πίσω απέναντι στο Ιράν, πήρε τον έλεγχο στη συνέχεια αλλά δεν μπόρεσε να πάρει διαφορά ασφαλείας σε κανένα σημείο του ματς. Το Ιράν έπαιξε 40 λεπτά ζώνη στην οποία ποτέ δεν προσαρμόστηκε τελείως η τουρκική ομάδα, στοιχείο που το κρατάμε για τη συνέχεια της διοργάνωσης. Η δύσκολη νίκη με 73-63 ήταν καθαρά αποτέλεσμα άγχους και πίεσης που φέρνει πάντα ένα νοκ άουτ ματς σε έναν ισχυρό, απέναντι σε μια κατώτερου επιπέδου ομάδα.

Από τα υπόλοιπα ματς, σας είχαμε προετοιμάσει για τα δύο παιχνίδια όπου τα φαβορί δεν θα είχαν εύκολο έργο. Οι Ιταλοί είχαν τον έλεγχο και το προβάδισμα απέναντι στην Δομινικανή Δημοκρατία σε όλο το παιχνίδι, χωρίς να έχουν την ασφάλεια όμως καθώς το απρόβλεπτο παιχνίδι των κεντροαμερικάνων συνεχώς τους κρατούσε ζωντανούς στο παιχνίδι. Αυτό δεν ήταν ικανό για την έκπληξη με τελικό σκορ 82-73 υπέρ των Ιταλών. Το δεύτερο ματς που περιμέναμε ανταγωνιστικό ήταν αυτό ανάμεσα στην Κροατία και την Κίνα, όπου οι Κροάτες με έναν δαιμονισμένο Zubac (23π, 9 ριμπ) πήρε τη νίκη δύσκολα με 75-68, αλλά οι Κινέζοι πραγματικά κέρδισαν τις εντυπώσεις με τις εμφανίσεις τους σε όλη τη διοργάνωση.

Το μεγάλο ματς της 2ης φάσης ήταν αυτό ανάμεσα στην Αυστραλία και τη Σερβία. Εκεί αποδείχθηκε πιο εύκολα απ’ ότι περιμέναμε ότι οι Αυστραλοί, παρά τις απουσίες τους, είναι μια μπασκετική δύναμη με μέλλον και πολύ καλούς παίχτες, που έχουν καλή εφαρμογή των βασικών. Αντίθετα αν και η Σερβία έχει και αυτή 12 πολύ καλούς παίχτες, και μερικούς εξαιρετικούς, δεν κατάφερε ποτέ να αγωνιστεί σαν ενιαίο σύνολο, χωρίς χημεία, και αυτό βγήκε στο πιο κρίσιμο παιχνίδι, το οποίο ποτέ δεν διεκδίκησαν ουσιαστικά. Τελικό σκορ 69-56 υπέρ των Αυστραλών.

Η Ελλάδα ως φαβορί νίκησε εύκολα και με τρομερή σοβαρότητα την Τυνησία με 100-48. Το σημαντικότερο στοιχείο ήταν η επανεμφάνιση του Χαραλαμπόπουλου, που ναι μεν δεν ήταν 100% έτοιμος, αλλά πήρε χρόνο για να βρει ρυθμό και τουλάχιστον να είναι έτοιμος ως ένα βαθμό να προσφέρει στα μεγάλα ματς που έρχονται. Το παιχνίδι δεν χωράει σε κριτική, ενώ πέραν των συνηθισμένων πρωταγωνιστών (Dorsey, Παπαγιάννης, Μήτογλου κ.α.), εξαιρετικό παιχνίδι έκανε και ο Μπιλής.

Πλέον στους 8 τα ζευγάρια αποκτούν ενδιαφέρον, με κάθε ματς βέβαια να έχει από μια ομάδα που να έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα. Το πρώτο ματς της ημέρας ανάμεσα σε Τουρκία και Αυστραλία, μοιάζει να είναι το πιο αμφίρροπο, με τους μεν Τούρκους να είναι πολύ ισχυρή ομάδα, με σφιχτή άμυνα και ξέρει να παίρνει τα αποτελέσματα στα νοκ άουτ, αλλά οι Αυστραλοί έχουν δείξει ότι είναι μια ομάδα πολύ επικίνδυνη, με πολλές λύσεις και φιλόδοξη να μην παραδοθεί εύκολα σε κανέναν. Σε άλλο ματς η Κροατία δυστυχώς δεν δείχνει μέχρι στιγμής να είναι η ομάδα που περιμέναμε και πλέον θα κατέβει ως αουτσάιντερ απέναντι στον Καναδά που μέχρι στιγμής έχει εντυπωσιάσει και καλείται πλέον να το κάνει και σε ένα δύσκολο νοκ άουτ ματς.

Οι Η.Π.Α. δύσκολα θα έχουν πρόβλημα απέναντι στους Ιταλούς, ενώ το Ελλάδα-Ισπανία αναμένεται να είναι ένα μεγάλο παιχνίδι, με έναν κακό «δαίμονα» των γηπεδούχων, με το στιλ των Ισπανών να δυσκολεύει παραδοσιακά τις Ελληνικές εθνικές ομάδες. Παρ όλα αυτά η φετινή φουρνιά των Ισπανών δεν εντυπωσιάζει, με τον Marc Garcia να είναι ο παίχτης που η εθνική μας ομάδα πρέπει να δείξει τη μέγιστη προσοχή και καλείται να δείξει την ίδια συγκέντρωση με τα προηγούμενα ματς. Μεγάλος στόχος είναι να αθροίσει στο παρκέ, σε μπάσκετ, τον ενθουσιασμό της παρέας των παιδιών μαζί με αυτόν του κόσμου στις κερκίδες.

×