By Giannis Antetokounmpo/ Follow @G_ante34
Giannis Antetokounmpo resmi bloguna Milwaukee’den yazıyor, çok fazla gelişim bekleyen bölgeler hakkında koyduğu küçük hedeflerden bahsediyor ve Yunanistan’daki insanlara hayatta kalması gereken zamanda ona yardımcı olan kişisel deneyimlerini anlatıyor.
İstikrar için manevi yaklaşım
Beni en çok ilgilendiren, çalışma sebebim olan şey, gelişim. Gelecek sezon çok daha iyi, çok daha üretken ve Bucks için daha önemli bir oyuncu olmak istiyorum. Çok istemek ve tatmin olmamak bir sır, ilk olarak benim için. Aynı şey küçük, kısa dönem hedefler için de geçerli. Gerçekten çok iyi bir deneyim yaşamış olabilirim hatta iki tane ve bir sonraki maçta sahadaki oyunumda aynı agresifliği yakalamam kolay olmuyor. Buna karşılık, bazı maçlarda işler istediğim gibi gitmeyebilir hatta 2 ya da 3 kez üst üste terslikler olabilir ama bir sonraki maçta, sahaya daha kararlı ve kendime kızgın olarak ayak bastım.
Sonra, Çok iyi oynadım. Ve bu benim geliştirmem için çalışmam gereken bir şey. İlki, fundamental kısmı basketobol özelliklerinin tamamlanmasını sağlıyor, diğeri her maçı, her oyunu, her günü büyük bir mücadele olarak görmek için gereken mental hazırlık ve bir şeyleri durmaksızın kanıtlamam gerektiğini hissetmek.
Oyundaki rol – Zayıf taraf
Gerçek şu ki takımımın hücum sistemi işlemediğinde ben zayıf taraftayken bazı problemlerim var. Katılamıyorum ve bu da beni ritmimin dışına itiyor ve beni oyunun dışında bırakıyor. Sahada kendim olmam için gereken enerjiyi sarf edemiyorum. Beni ilgilendiren şey ise savunmanın zayıf tarafında pozisyon aldığımda takım arkadaşlarıma yardım etmem gereken kadar yardım edememem. Milwaukee’ye geri döndüğüme göre oturacağım ve tüm oyunumu koçlarla gözden geçireceğim.
Eminim ki zayıf noktalarımı belirlemişlerdir. Neden savunmanın zayıf tarafında fazla katkı yapamadığımı… Hayalarımı ve oyunumun bu kısmını geliştirmem için neler yapmam gerektiğini analiz etmişlerdir. Takımımın benim için yarattığı isolation durumlarında, en önemli şey verimliliğimi ve orta mesafe şut yüzdemi dengede tutmam gerektiğini anladım. Çok kilit nokta. Eğer savunmacılar üzerimdeyse ve şutu kapatmak için yukarı kadar çıkıyorlarsa, ben de potaya drive edeceğim ve genelde tüm seçenekler benim elimde olacak.
Potadan uzakta ve ortada daha fazla şeyler yapabileceğim, en azından şimdilik, doğru. Ve beni savunmak için daha fazla oyuncu gönderildiğinde, pasları görmeyi seviyorum ve takım arkadaşlarım için pozisyonlar yaratıyorum. Bu benim oyunumun bir özelliği ve sahaya çıkıp diğer oyuncuların skor üretmesini sağlamak beni mutlu ediyor.
Gereksiz faul yapma hakkında
Sıklıkla, savunma yapma tutkumu kontrol edemiyorum. Sadece savunmada ayakta kalmayı değil topu da çalmayı istiyorum. Sonuç olarak, üst üste 1-2 kolay faul yapıyorum. Bu benim sonlandırmam ve yapmamam gereken bir huy çünkü benim benche gitmeme sebep oluyor ve ritmimi kaybedip daha az oynamamı sağlıyor. Bence bu bir tecrübe meselesi ve yakın gelecekte bunu geliştireceğim. Koçlarım da bu konuda bana oldukça fazla yardımcı oluyor.
Yunanistan hakkında
Zihnim tamamen basketbola odaklanmalı ama Yunanistan’da neler olup bittiğini merak etmemek elimde değil. Düşünmek istemeseniz bile olaylar size izin vermiyor. Gencim ve bu tip problemler hakkında konuşmak için tecrübesizim. Değerlendirecek ya da bir fikrim olacak kadar bilgim yok. Yükümlü olduğum tek şey hislerimi paylaşmak. Yunanistan ve insanların yaşamak zorunda olduğu şeyler yüzünden üzülüyorum. Bunun ne kadar zor olduğunu biliyorum. Dürüst olmak gerekirse, hayatımın birçok yıllarında, 18 yaşıma gelmeden önce ve NBA draftına girmeden önce, hayatta kalmanın stresini ilk elden yaşadım. Güvensizliğin ve yarının neler getireceğini bilmemenin verdiği hissi ve hayatta kalmak için neler yapmanız gerektiğini.
Yönetmesi çok zor bir durum. İnsanlara güç, cesaret, pozitif zihniyet ve sabır diliyorum. Kişisel olarak, çocukluğumda ve gençlik yıllarımda yaşadığım zor durumlardan daha güçlü olarak çıkmayı başardım. Sadece bir silahım vardı: ailemin sevgisi, aramızdaki duygusal bağ, her şeyi beraber yaşayacağımız gerçeği ve birbirimize destek olmamız sayesinde en büyük problemler bile, aşılamayacaksa, en azından katlanılabilir oluyor.
Yunanistan’ın neler yaşarsa yaşasın asla mahvolmayacağı tarih boyunca birçok kez kanıtlandı. Yunanistan her zaman ayağa kalkmanın ve devam etmenin bir yolunu buldu. Aynı şey şimdi de olacak.