Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Πριν από δύο εβδομάδες, μετά τη νίκη επί της Μπάγερν στο ΟΑΚΑ και πριν αρχίσει η τριπλή εκτός έδρας εξόρμηση σε Βαρκελώνη, Κάουνας και Τελ Αβίβ, αναφερόμασταν σε αυτή την κρισιμότατη τριπλέτα αγώνων, που θα έδειχναν τι μέλλει γενέσθαι για την κατάληξη της πορείας του Παναθηναϊκού στην κανονική περίοδο.
Η ήττα στη Βαρκελώνη δυσκόλεψε τα πράγματα, αυτή στο Κάουνας τα δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο και η τρίτη και φαρμακερή στο Τελ Αβίβ έχει φέρει πλέον τους “πράσινους” προ του αποκλεισμού από τα playoffs, για πρώτη φορά από το 2010 και πρώτη φορά υπό το νέο format των 30 αγωνιστικών.
Δέκα αγωνιστικές απομένουν και σίγουρα ο Παναθηναϊκός θα κυνηγήσει όσο μπορεί την πρόκριση, αλλά δεν πείθει πως μπορεί, ειδικά εκτός έδρας…
Κόντρα στην Μακάμπι του Σφαιρόπουλου, ούτε τη νίκη πήρε, ούτε τη διαφορά μπόρεσε να περισώσει η ομάδα του Ρικ Πιτίνο, η οποία και πάλι προσπάθησε, και πάλι είχε κάποια καλά διαστήματα και πάλι εξαιτίας νεκρών διαστημάτων αναγκάστηκε να κυνηγά το σκορ, και πάλι έδειχνε απειλητική λίγο πριν το τέλος, αλλά και πάλι δεν είχε αυτές τις λεπτομέρειες και τις λύσεις από πολλούς παίκτες που θα έκαναν τη διαφορά για να φέρουν επιτέλους ένα μεγάλο “διπλό”.
Τα πράγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν εις βάρος των πρωταθλητών Ελλάδας, οι οποίοι μπορεί αυτή τη στιγμή (σ.σ. ενώ εκκρεμούν οι αγώνες Μπάγερν και Μπασκόνια) να βρίσκονται μία νίκη κάτω από τη ζώνη της οκτάδας, αλλά και πάλι δεν δείχνουν ικανοί να κάνουν το βήμα που θα τους φέρει… από πάνω στη μάχη για τα playoffs. Κάθε αγωνιστική φτάνουν πιο κοντά στο πρόωρο “αντίο”, με την άμμο να στερεύει σαν το μαρτύριο της σταγόνας…
Εξάλλου, οι δύο τελευταίες ήττες επισφράγισαν το μειονέκτημα που έχει ο Παναθηναϊκός σε πιθανή ισοβαθμία με Ζαλγκίρις και Μακάμπι και οι πιθανότητές του να βρίσκεται στην τελική οκτάδα της regular season, όλο και λιγοστεύουν και εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τα υπόλοιπα αποτελέσματα, πέραν των δεδομένα μαζεμένων νικών που πρέπει να πάρει για να εξαντλήσει από πλευράς του όποιες πιθανή… κι απίθανη πιθανότητα να προκριθεί.
Μια από τα ίδια
Πέραν των μαθηματικών υπολογισμών, με δέκα στροφές να απομένουν, η εικόνα των “πράσινων” είναι τέτοια που δεν πείθει σε καμία περίπτωση. Ναι μεν παρατηρείται μια μαχητικότητα που δεν υπήρχε στα προηγούμενα φετινά εκτός έδρας παιχνίδια επί εποχής Πασκουάλ, αλλά αποτέλεσμα ουδέν.
Η τελευταία τριάδα αγώνων πιθανότατα δείχνει και πιο εύγλωττα τα προβλήματα που ταλανίζουν το ρόστερ και δεν αφήνουν την ομάδα να πετύχει τα ζητούμενα για να υλοποιήσει τους στόχους της.
Ο Παναθηναϊκός είναι εκτός οκτάδας αυτή τη στιγμή και όλα δείχνουν πως θα μείνει εκτός οκτάδας και στο τέλος, χωρίς να έχει δείξει ότι αξίζει καλύτερης… μοίρας στη φετινή Ευρωλίγκα.
Ο Καλάθης ηγείται, τα δίνει όλα, έκανε άλλο ένα νταμπλ-νταμπλ, όμως δεν έχει συμπαράσταση, εκτελεστικά, πόσω μάλλον δημιουργικά, έχοντας 10/15 ασίστ της ομάδας του, η οποία ως συνήθως φέτος σούταρε κάκιστα και πάλι από το τρίποντο (4/22), ποσοστό που καθιστά αδύνατη την επικράτηση σε οποιοδήποτε εκτός έδρας παιχνίδι.
Λοτζέσκι και Τόμας που ήταν οι μοναδικοί πέραν του αρχηγού με 10+ πόντους (14 και 12 αντίστοιχα) είχαν μαζί 1/6 τρίποντα, ο Παπαπέτρου είχε ένα ξέσπασμα στην τέταρτη περίοδο, ενώ απαρατήρητος πέρασε ο Κιλπάτρικ, που χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί, τον οποίο όμως η ομάδα του δεν έχει την πολυτέλεια να… του δώσει.
Ούτε η Μακάμπι είχε κάποιο τρομερό ποσοστό από τα 6,75μ. (9/26), αλλά τουλάχιστον είχε έναν παίκτη όπως τον Καλοϊάρο, που σκόραρε (20π.), πήρε ριμπάουντ (11) και ήταν παρών όταν ο Παναθηναϊκός επιχείρησε την τελική αντεπίθεση, σκοράροντας πέντε σερί πόντους όταν το ματς ήταν στο 74-70.
Από το ζωγραφιστό λύσεις δεν υπήρχαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις κάποιες μάχες που κέρδισε ο πάντα μαχητικός Μήτογλου και ο Πέιν, ο οποίος στο ντεμπούτο του προσπάθησε μάλλον να κάνει περισσότερα από αυτά που έπρεπε και κυρίως με τρόπο που δεν είναι στο ρεπερτόριό του, με προσωπική δημιουργία.
Διπλή απώλεια
Η κατάσταση είναι παραπάνω από δύσκολη και πλέον η πρόκριση χρειάζεται συνεχείς υπερβάσεις, αλλά επιπλέον υπάρχουν και οι τραυματισμοί να ταλαιπωρούν ένα προβληματικό ρόστερ.
Ο Λάνγκφορντ όπως αποκάλυψε ο Πιτίνο, πιθανότατα δεν θα βοηθήσει και στο υπόλοιπο της σεζόν, ενώ το τελευταίο σοβαρό χτύπημα ήταν η ρήξη χιαστού του Νίκου Παππά.
Η ζημιά από αυτές τις δύο απώλειες είναι πολύ μεγάλη και οι “πράσινοι” χάνουν δύο σπουδαία επιθετικά εργαλεία που δεν αναπληρώνονται, με την απώλεια του Παππά να είναι καθοριστική και για τις μάχες εντός συνόρων, αφού δεν γίνεται να αντικατασταθεί με ξένο σε πρωτάθλημα και κύπελλο, αν δεν βγει κάποιος άλλος από την εξάδα των ξένων.
Πολλαπλή ζημιά
Με όλα τα δεδομένα να είναι εις βάρος του, ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να ζήσει κάτι πρωτόγνωρο τα τελευταία χρόνια: Να μείνει εκτός playoffs.
Δίχως αμφιβολία το ενδεχόμενο της μη παρουσίας στην τελική οκτάδα θα αποτελέσει πολυεπίπεδο πλήγμα για την ομάδα.
Πλήγμα στο πρεστίζ, αφού τα τελευταία έξι χρόνια έχουν συνοδευτεί από την αποτυχία πρόκρισης σε Final Four, αλλά οι “πράσινοι” τουλάχιστον ήταν σταθερά στην οκτάδα, με τις περισσότερες σερί παρουσίες από κάθε άλλη ομάδα…
Πλήγμα στο… ταβάνι της ομάδας, αφού θα πρόκειται για τη χειρότερη ευρωπαϊκή χρονιά μετά το 2010, όταν τότε ως εν ενεργεία πρωταθλητές Ευρώπης ο Παναθηναϊκός είχε αποκλειστεί στο Top-16, από Μπαρτσελόνα, Παρτίζαν και Μαρούσι…
Πλήγμα στο οικονομικό κομμάτι, αφού θα χαθούν σίγουρα έσοδα, από εμπορικές συμφωνίες, τηλεοπτικά, εισιτήρια, ενώ θα πάνε στράφι ακόμα και οι κινήσεις ενίσχυσης μεσούσης της σεζόν (αλλαγή προπονητή, έλευση Πιτίνο, προσθήκες Κιλπάτρικ και Πέιν), ώστε το ισοζύγιο εσόδων-εξόδων να έχει ακόμα περισσότερες ζημιές…
Η φετινή ευρωπαϊκή χρονιά έχει σχεδόν χαθεί και σίγουρα το ζητούμενο είναι να μην χαθούν και οι επόμενες…
ΥΓ1: Απίστευτη η ατυχία του Νίκου Παππά, ο οποίος τέσσερα χρόνια μετά τη ρήξη χιαστού στο δεξί πόδι, τώρα την υπέστη στο αριστερό! Περαστικά και καλό κουράγιο, με την πνευματική δύναμη και τις θετικές σκέψεις να είναι πιο απαραίτητες από ποτέ για να ξεπεράσει το νέο Γολγοθά αυτού του τραυματισμού…
ΥΓ2: Καλές οι ατάκες του Πιτίνο και η ωμή άποψη για τα μειονεκτήματα του ρόστερ, αλλά μήπως από ένα σημείο κι ύστερα, πιο πολλή ζημιά προκαλούν και ρίχνουν ακόμα περισσότερο την έτσι κι αλλιώς πεσμένη ψυχολογία της ομάδας; Ισως καλύτερα θα ήταν αυτά να λέγονται εντός αποδυτηρίων και όχι δημόσια…
ΥΓ3: Ο Παπαπέτρου είχε μείνει ένα μήνα έξω με ενοχλήσεις στον καρπό, ο Λάνγκφορντ υπέστη θλάση που τελικά είναι κάτι άλλο(;). Ούτε… ιατρικά δεν τα πάει καλά η ομάδα