Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός έστω και αργοπορημένα, αποφάσισε να δώσει μια διάσταση… ουσίας στη φετινή σεζόν και τα εναπομείναντα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως με την πρόσληψη του Γιώργου Μπαρτζώκα για 2,5 χρόνια πέρα από τη μια… ζαριά για την φετινή ειδικών συνθηκών σεζόν, οι πρόεδροι του συλλόγου, αδελφοί Αγγελόπουλοι, επέλεξαν ένα προπονητή, με τον οποίο θα συνεργαστούν για να χτίσουν σχεδόν από την… αρχή την επόμενη μέρα και το μέλλον του μπασκετικού Ολυμπιακού στην ανατολή της νέας δεκαετίας.
Πολλές φορές στη ζωή μας εξίσου σημαντικό ρόλο με τα θέλω μας ή τις επιλογές μας, διαδραματίζει το τάιμινγκ. Ισχύει και στην περίπτωση επανένωσης του Γιώργου Μπαρτζώκα με τους Αγγελόπουλους και τον Ολυμπιακό.
Ο Έλληνας τεχνικός μέχρι πρότινος δεν είχε ως πρώτη του επιλογή την επιστροφή στη πατρίδα του. Κάθε άλλο και το είχε, άλλωστε, δηλώσει δημόσια αρκετές φορές. Ούτε το κλαμπ όλο το προηγούμενο διάστημα είχε στις προτεραιότητές του το σενάριο να σμίξει ξανά με τον Μπαρτζώκα.
Είπαμε, το τάιμινγκ! Ο Ολυμπιακός συνειδητοποίησε πως όφειλε να μπει σε μια λογική για να συνδυάσει την προσπάθεια για το παρόν με την κατάρτιση ενός πλάνου για το μέλλον. Κάτι που έπρεπε να έχει κάνει από τον Οκτώβρη, όταν οι δρόμοι του χώρισαν με τον Ντέιβιντ Μπλατ.
Αυτή η απόφαση άργησε τρεις μήνες. Προφανώς οι Αγγελόπουλοι τα έβαλαν κάτω και αποφάσισαν πως ο ελεύθερος εδώ και ένα χρόνο Μπαρτζώκας είναι για εκείνους η καλύτερη επιλογή για το τώρα και το αύριο.
Του χτύπησαν την πόρτα και οι συζητήσεις – διαπραγματεύσεις ήταν πολλές και κράτησαν σχεδόν μια εβδομάδα. Από την πλευρά του ο Μπαρτζώκας μόλις… ένιωσε το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων με τους οποίους έχει περάσει πολλά στο παρελθόν, το είδε με άλλο μάτι.
Για δύο απλούστατους λόγους. Πρώτον, ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη προοπτική που προέκυψε στον επαγγελματικό του δρόμο μετά από 12 μήνες εκτός και με σχεδόν όλους τους «λαμπερούς» ευρωπαϊκούς πάγκους πιασμένους και για την επόμενη σεζόν. Επιπροσθέτως, το κλαμπ του παρέχει την ευχέρεια από τώρα να ετοιμάσει την ομάδα για την επόμενη χρονιά και την ασφάλεια ενός πολυετούς συμβολαίου.
Ο δεύτερος λόγος; Πιθανότατα, στον συναισθηματικό κόσμο του συγκεκριμένου ανθρώπου, ο Ολυμπιακός είναι βαθιά φωλιασμένος και μπορεί να τον αισθάνεται ως πεπρωμένο!
Το πεπρωμένο, δεν μας επιφυλάσσει μόνο καλά πράγματα. Έχει χαρές, λύπες, αρχές, πικρά αντίο και ξανά… αρχές!
Αυτό ακριβώς είναι τώρα για τον Μπαρτζώκα ο Ολυμπιακός, αλλά και ο Μπαρτζώκας για τον Ολυμπιακό…
Μια νέα αρχή!
Προτεραιότητες
Είναι πολλά, πάρα πολλά τα πράγματα που πρέπει να γίνουν στον Ολυμπιακό. Για κάποια δεν υπάρχει περιθώριο και ο χρόνος πιέζει. Για κάποια άλλα, είναι σύμμαχος. Ο κόουτς πιάνει αμέσως δουλειά, σήμερα (12/1) κάνει την πρώτη του προπόνηση και την Τρίτη υπάρχει στο καλεντάρι το ντεμπούτο του στον αγώνα απέναντι στην Άλμπα.
Οι πρώτες άμεσες προτεραιότητες είναι οι νίκες στην Ευρωλίγκα. Πρώτα με την Άλμπα, μετά με την Μπάγερν. Ο Ολυμπιακός θέλει στο κλείσιμο της εβδομάδας να έχει πετύχει το 2/2 για να βελτιώσει το ρεκόρ του σε 9-11 και να διατηρήσει τις όποιες ελπίδες διαθέτει, για να κυνηγήσει την πρόκρισή του στα Playoffs και να μην αποκλειστεί από την οκτάδα για δεύτερη διαδοχική σεζόν, κάτι που έχει να συμβεί δεκαπέντε χρόνια.
Παράλληλα, μέσα από τις προπονήσεις, προφανώς ο Μπαρτζώκας θα επιδιώξει να αλλάξει πράγματα σε ρόλους, ροτέσιον και αρχές στην κάπως μπερδεμένη αγωνιστική φιλοσοφία του Ολυμπιακού – ιδίως σε ότι αφορά τις λεπτομέρειες της τακτικής – και να περάσει σιγά – σιγά την δική του.
Η αλήθεια είναι πως μαζί με την ποιότητα, όλο αυτό το διάστημα, η ομάδα απώλεσε και την αγωνιστική της ταυτότητα, το DNA που θαύμασε την προηγούμενη δεκαετία όλη η Ευρώπη αλλοιώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και αυτό για να επιστρέψει απαιτεί χρόνο, πιο ποιοτικούς παίκτες και σμίλευμα χαρακτήρα.
Υπό αυτό το πρίσμα, για τη φετινή σεζόν ο Μπαρτζώκας θα επιχειρήσει να πετύχει το καλύτερο δυνατό αγωνιστικά στο δεύτερο γύρο της Ευρωλίγκας και για να το παλέψει αυτό θα διαχειριστεί το υπάρχον υλικό και θα υπογράψει άμεσα σίγουρα δύο παίκτες. Και βλέπουμε…
Όλα τα υπόλοιπα, που αφορούν το μέλλον, θα δρομολογηθούν μόλις τελειώσει η φετινή διαδρομή. Άλλωστε, ο Ολυμπιακός κινδυνεύει άμεσα να έχει… καλοκαίρι από τον Απρίλη για δεύτερη διαδοχική σεζόν.
Το καλοκαίρι θα είναι ΚΟΜΒΙΚΟ. Το ρόστερ θα χρειαστεί να δυναμώσει πάρα, πάρα πολύ και ένα καλό scouting/recruiting σε συνδυασμό με το νέο σύστημα φορολόγησης που προσφέρει τεράστια ανάσα, μπορεί και πρέπει να επαναφέρει τον Ολυμπιακό σε πολύ καλύτερο σημείο εκκίνησης για την επόμενη σεζόν και το πιο μακροπρόθεσμο μέλλον.
Και όλα αυτά σε ένα καλοκαίρι που Σπανούλης, Μιλουτίνοφ και Πρίντεζης είναι Free Agents. Είναι μεγάλη πρόκληση να δημιουργηθεί ένα σωστό, ισορροπημένο, ποιοτικό και αρμονικό μπόλιασμα των παλιών με «νέο αίμα» που θα είναι ΔΥΝΑΜΗ και όχι… κομπαρσιλίκι.
Ελλάδα=Υπερβολή
Έχω γράψει ξανά πως η ελπίδα είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα και… όπλα που μας δίνουν δύναμη, στη ζωή μας.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού είχε φτάσει σε οριακό σημείο στο να χάσει την ελπίδα και την αισιοδοξία του για την ομάδα, έστω κι αν πολλές φορές η φύση των οπαδών είναι υπέρμετρα αισιόδοξη λόγω συναισθήματος.
Η επιστροφή του Μπαρτζώκα, ο οποίος έχει και ιστορία στο κλαμπ, άρα υφίσταται μαζί του και κάποια συναισθηματική σύνδεση, είναι λογικό να προσφέρει στο κόσμο χαρά, ελπίδα, ανακούφιση, ενθουσιασμό, αισιοδοξία.
Ο τρόπος που αντιδρούν οι περισσότεροι, αμιγώς ελληνικός, είναι ίδιος και απαράλλαχτος με τον τρόπο που αντιδρούσαν όταν ο κόουτς Μπαρτζώκας έχανε τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα και ο… Μπαρτζώκας στον Ολυμπιακό! (videos)
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ.
Δεν θα αλλάξει αυτό, το έχουμε στο αίμα μας και στο μενταλιτέ μας. Ο Μπαρτζώκας είναι ένας καλός προπονητής με παραστάσεις στο τοπ επίπεδο και λογικά με πολλή ενέργεια και μεγάλα κίνητρα για δουλειά.
Απολύθηκε από τις δύο τελευταίες δουλειές του, έμεινε ένα χρόνο εκτός και σίγουρα διψάει για δουλειά, έργο, αποδείξεις, δημιουργία.
Παραμένει, όμως, προπονητής, δεν είναι μάγος, ούτε Μεσσίας, ούτε τίποτα από όλα αυτά. Είναι ένας καλός προπονητής και γνώστης του αθλήματος που επιστρέφει να δουλέψει με όραμα και μεράκι σε μια ομάδα που αγαπάει.
Χρειάζεται χρόνο, τύχη, υποστήριξη από τους Αγγελόπουλους, στήριξη από τον κόσμο στο γήπεδο και στα… ηλεκτρονικά καφενεία της σύγχρονης εποχής και σίγουρα θα προσπαθήσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του.
Ο κόσμος πρέπει να νιώθει πιο ήρεμος, πάνω από όλα επειδή δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή η παραμικρή ένδειξη πως οι Αγγελόπουλοι δεν θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να προσπαθούν να προσφέρουν στο σύλλογο.
Επίσης, πρέπει να γίνει πιο… υπομονετικός. Αρχικά με τον νέο προπονητή, τον Γιώργο Μπαρτζώκα και έπειτα με όλα. Με τις απαιτήσεις του, τη φούρια του για νίκες και τίτλους, με την διαχείριση των δικών του – οπαδικών – συναισθημάτων.
Αυτό δεν ήταν εύκολο στη προηγούμενη φάση, στην οποία βρισκόταν ο Ολυμπιακός. Είναι αλήθεια. Τώρα, τουλάχιστον λήφθηκε μια απόφαση, υπάρχει ένα σημείο αναφοράς με πολυετή πίστωση χρόνου (ο προπονητής) και απομένει να δούμε πως θα κυλήσουν τα πράγματα.
Επαναλαμβάνω, όμως, πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται χρόνο και απαιτείται τεράστιος… όγκος δουλειάς, σωστών αποφάσεων και οικονομικών υπερβάσεων, για να έρθει στο σημείο που ήταν πριν περίπου δέκα χρόνια.
Μια ομάδα που διαθέτει τα εχέγγυα και τις προϋποθέσεις για να γράψει ιστορία, να συγκινήσει, να κυριαρχήσει, να προκαλέσει ξανά μοναδικά συναισθήματα και ανατριχίλες.
Επίσης, έχει αρκετά ανοιχτά μέτωπα με πιο βαρβάτο αυτό στην Ελλάδα, για να παλέψει και να βγει κερδισμένος. Γιατί, ΜΟΝΟ αν ο Ολυμπιακός δικαιωθεί για την απόφαση του «μέχρι τέλους» ιστορικά και αγωνιστικά, θα μπορέσει να γίνει ξανά τόσο δυνατός ή και περισσότερο από ότι ήταν στο πρόσφατο παρελθόν.
Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι είχαν, έχουν και συνεχίζουν να διατηρούν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε αυτή την ομάδα. Έχουν κάνει λάθη, κάποια φοβερά, ανεξήγητα και αδικαιολόγητα. Εχουν, όμως, προσφέρει τεράστια πράγματα σε αυτή την ομάδα, τεράστια.
Μην ξεχνάμε πως ήταν ο Ολυμπιακός όταν τον ανέλαβαν το καλοκαίρι του 2004. Και τι έχουμε ζήσει από τότε.
Για να βιώσουμε κάποιες στιγμές που συγκλόνισαν και έδωσαν έντονη χαρά και χαμόγελο στα χείλη για χρόνια, σε κάποιους ίσως και για μια ζωή, έχουν ξοδέψει πάρα πολύ από τον προσωπικό τους χρόνο και εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ.
Με τον τρόπο που εκείνοι πίστεψαν και αντιλήφθηκαν έκαναν την πρώτη κίνηση για το παρόν, με το βλέμμα στραμμένο κυρίως στο μέλλον.
Για να γυρίσει ο… ήλιος δουλειά πολλή…
ΥΓ1. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ο πρώτος προπονητής επί εποχής Αγγελόπουλων με δύο θητείες στον Ολυμπιακό. Ο πρώτος με τον οποίο αποφάσισαν να χωρίσουν και μετά να τον… παντρευτούν ξανά. Η ιστορία δείχνει πως δεν το συνηθίζουν, κάτι λέει αυτό για το πώς βλέπουν τον Μπαρτζώκα.
ΥΓ2. Γράφονται και λέγονται πολλά, όπως έγινε πάλι με το θέμα του τραυματισμού του Μιλουτίνοφ. Τα λόγια είναι ενδείξεις, όχι αποδείξεις. Οι πράξεις μετράνε. Και οι πράξεις τον τελευταίο καιρό παραπέμπουν στο συμπέρασμα πως η ρευστότητα στην ΚΑΕ Ολυμπιακός είναι σε πολύ καλύτερα επίπεδα ήδη, σε σύγκριση με την περσινή σεζόν.
ΥΓ3. Σεβασμός στον Κεστούτις Κεμζούρα. Πρώτα από όλα, είναι καλός άνθρωπος. Μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό στο τοπ επίπεδο, αλλά πάντα πρέπει να το μετράμε και να μας επηρεάζει, όταν έχουμε να κάνουμε ένα πραγματικά καλό άνθρωπο. Και ο Λιθουανός είναι. Ανέλαβε ένα ρόλο κασκαντέρ. Δούλεψε, προσπάθησε, έκανε σωστά και λάθη. Αυτό μπορούσε. Καλή τύχη στην καριέρα του και σε σημαντικά οικογενειακά ζητήματα που έχει κι αυτός, όπως – σχεδόν – όλοι μας.
ΥΓ4. Πρόβλεψη. Την επιτυχία ή αποτυχία και την διάρκεια της δεύτερης εποχής του κόουτς Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό ΔΕΝ θα την κρίνουν οι μπασκετικές του γνώσεις και ικανότητες. Αυτές υπάρχουν, δεδομένα. Θα την κρίνει η αδυναμία του ή η δυνατότητά του να βελτιωθεί στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει στην επαγγελματική του καριέρα στο τοπ επίπεδο. Την διαχείριση στα συναισθήματά του και τα νεύρα του όταν οι σφυγμοί είναι ψηλά και στην διαχείρισή – συμπεριφορά των προσωπικοτήτων που θα έχει να ηγηθεί, όποιες κι αν είναι αυτές.
ΥΓ5. Ο Ολυμπιακός, όπως και κάθε ομάδα, πόσο μάλλον μεγάλη, πρέπει να είναι πάνω από όλους και από όλα. Βέβαια, κάποιες, λίγες φορές εμφανίζονται στην ιστορία κάποια πρόσωπα που τα έργα τους, η προσφορά τους, όσα έχουν πετύχει, είναι μοναδικά και απαιτούν απόλυτο σεβασμό. Ο σεβασμός αποδίδεται με πράξεις. Μεταξύ ανδρών, υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Για τα σωστά, τα λάθη, για παραδοχές, συγγνώμες, εξηγήσεις, για διαφωνίες, συμφωνίες, ακόμα και συγκρούσεις. Αυτός ο δρόμος έχει μόνο δύο μονοπάτια. Την ειλικρίνεια και την αυτογνωσία. Το αποτέλεσμα του συγκερασμού αυτών των δύο, ανοίγει κι ένα τρίτο μονοπάτι. Την εξέλιξη, που είναι νόμος της ζωής.