Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ο σπουδαίος Σκότι Πίπεν βρίσκεται στην Ισπανία ως πρεσβευτής της Sanitas Foundation και με την ευκαιρία αυτή, μίλησε στη “Marca” για το χθες και το σήμερα του ΝΒΑ.
Ο “Ινδιάνος” πιστεύει ότι στα χαρτιά η ομάδα των Μπουλς το 1996 είναι η σπουδαιότερη όλων των εποχών, μιλάει για τη σχέση του με τον Μάικλ Τζόρνταν και απαντάει στο ερώτημα για το αν οι Γιόκιτς, Ντόντσιτς θα κυριαρχούσαν και στη δεκαετία του ’90:
- Ήταν οι Μπουλς του ’96, η ομάδα με ρεκόρ 72-10, η σπουδαιότερη όλων των εποχών;
“Στα χαρτιά, ναι! Αυτό που πετύχαμε εκείνη τη σεζόν μας κατατάσσει ως μία από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία.
Στα χαρτιά, οι Bulls του 1996 ήταν η σπουδαιότερη ομάδα στην ιστορία”.
- Ας ανοίξουμε τη συζήτηση: Αν οι Μπουλς του ’96 έπαιζαν με τους Ουόριορς του 2016 (73-9), ποιος θα κέρδιζε; Μπορείτε να το δείτε αυτό παίζοντας και με τις δύο ομάδες στο NBA 2K…
“(Γέλια). Εξαρτάται από τους κανόνες. Αν παίζεις με τους σημερινούς κανόνες, θα ήταν ένα πράγμα. Αλλά με τους κανόνες της δεκαετίας του ’90, ο Στεφ Κάρι δεν θα ήταν ο ίδιος. Αν παίζαμε στην εποχή του, θα ήταν σαν να παίζαμε ελεύθερα: κανείς δεν σε κρατάει, κανείς δεν σε σταματά. Δεν ξέρω ποιος θα κέρδιζε. Δεν ήμασταν φτιαγμένοι για να σουτάρουμε 25-50 τρίποντα ανά παιχνίδι. Πιθανότατα θα κέρδιζαν με αυτόν τον τρόπο επειδή είχαν δύο από τους καλύτερους σουτέρ, τον Στεφ και τον Κλέι. Αλλά παίζαμε σκληρά, αμυνθήκαμε σκληρά. Κάναμε τις ομάδες να σκοράρουν μόνο 75-80 πόντους. Σήμερα, αυτό είναι σχεδόν αδύνατο”.
- Θα μπορούσαν ο Λούκα Ντόντσιτς ή ο Νίκολα Γιόκιτς να κυριαρχήσουν στην εποχή τους όπως κάνουν σήμερα;
“Δεν ξέρω αν θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν. Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, πιέζαμε σε όλο το γήπεδο. Θα μπορούσε ο Γιόκιτς να φέρει την μπάλα απέναντι σε αυτήν την πίεση; Δεν ξέρω. Σίγουρα, μπορεί να δει το γήπεδο και να πασάρει πολύ καλά. Αλλά δεν ξέρω αν θα ένιωθε άνετα να φέρνει την μπάλα από το πίσω μέρος με αυτή την πίεση”.
Με τους κανόνες της δεκαετίας του ’90, ο Κάρι δεν θα ήταν ο ίδιος”.
- Βλέπετε τον Ντόντσιτς ως ικανό να οδηγήσει τους Λέικερς σε ένα πρωτάθλημα;
“Δεν ξέρω. Το στυλ παιχνιδιού του τον έφερε στους Τελικούς. Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν αυτό το στυλ θα τον ξαναφέρει εκεί. Ήταν ένα μοναδικό κατόρθωμα, αλλά όταν έφτασαν στους Τελικούς, δεν είχαν πολλά”.
- Έπαιξες στη σκιά του Μάικλ Τζόρνταν, αλλά ήταν ακόμα ένας από τους πιο ολοκληρωμένους παίκτες της εποχής του.
“Όπως είπα, το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα. Ένας παίκτης από μόνος του δεν σε κάνει να κερδίζεις. Χρειάζεσαι στρατιώτες, πολεμιστές, παίκτες που θα θυσιαστούν. Όποιον κι αν έχεις, χρειάζεσαι μια ομάδα”.
- Έγραψες ένα βιβλίο με τίτλο “Unguarded”, θεωρούσες πραγματικά τον εαυτό σου ασταμάτητο;
“Δεν έβλεπα τον εαυτό μου έτσι. Νομίζω ότι η ομάδα μας έπαιζε ασταμάτητα. Το στυλ μας δεν άφηνε περιθώρια να μας σταματήσουν”.
- Πώς ήταν η σχέση σου με τον Μάικλ Τζόρνταν;
“Δεν ήταν ποτέ μια πολύ στενή σχέση. Αλλά όταν παίζαμε, είχαμε εξαιρετική χημεία. Έτσι είναι αυτή η δουλειά. Το ίδιο και με τον Φιλ Τζάκσον. Δεν είμαστε πια στενοί φίλοι. Έτσι είναι η ζωή, τα πράγματα αλλάζουν”.
Διαβάστε ακόμα