Του Γιώργου Μπακόλα
«Η ΑΕΚ επιστρέφει». Πόσες και πόσες φορές έχουμε ακούσει τη φράση αυτή κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν! Η «Ένωση» κάνει δυναμικό come-back στα εγχώρια μπασκετικά δρώμενα και οι μυημένοι στην πορτοκαλί μπάλα φέρνουν στη μνήμη τους στιγμές από το ένδοξο παρελθόν.
Όπως είναι φυσικό, οι περισσότεροι υμνούν την κατάκτηση του κυπέλλου κυπελλούχων το 1968 και φυσικά τη «χρυσή» πενταετία 1997-2002, η οποία συνοδεύτηκε από την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος (2002) και δύο κυπέλλων Ελλάδας (2000, 2001), ενός κυπέλλου Σαπόρτα (2000) και μια συμμετοχή σε τελικό Ευρωλίγκα (1998). Πριν απ’ όλα αυτά όμως υπήρξε ένας αγώνας-σταθμός όχι μόνο για την ΑΕΚ, αλλά για ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ.
Το ημερολόγιο γράφει «10 Φεβρουαρίου του 1966» και στο Παναθηναϊκό Στάδιο 40.000 θεατές, μεταξύ των οποίων και ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος, παρακολουθούν την ΑΕΚ να επικρατεί για το Κύπελλο Πρωταθλητριών της ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 74-66.
Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβος μέχρι εκείνη την εποχή του ελληνικού μπάσκετ, καθώς για πρώτη φορά ελληνική ομάδα κέρδιζε σε επίσημη διοργάνωση τη δύο φορές Πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Μολονότι τον άθλο αυτό του «Δικεφάλου» ακολούθησε η συντριβή στη ρεβάνς της Μόσχας με 81-48, ο Τύπος της εποχής έγραψε διθυραμβικά σχόλια για την παρέα των Ζούπα, Αμερικάνου, Λαρεντζάκη, Τρόντζου και λοιπών «κιτρινόμαυρων» άσων.
Χαρακτηριστικά, το περιοδικό «Εικόνες» σ’ ένα τεύχος του αναφέρει: «Έγινε θρύλος η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ και οι παίχτες της που την αποτελούν. Έτσι, όλα τα παιδιά ποθούσαν να μεγαλώσουν γρήγορα, για να γίνουν παίχτες του μπάσκετ και να παίξουν στην αγαπημένη κιτρινόμαυρη ομάδα της ΑΕΚ. Πόσα δάκρυα χαράς δεν έχουμε χύσει για την ομάδα αυτή»…
Δύο χρόνια αργότερα (4 Απριλίου 1968) η ΑΕΚ έφτανε στην κορυφή, επικρατώντας στο τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης της Σλάβια Πράγας.