Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ένας από τους πλέον προβεβλημένους παίκτες που έπαιξαν για τον Ζοτς και μάλιστα μαζί του κατέκτησε τη μοναδική του Ευρωλίγκα (2017 με τη Φενέρ), ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, μίλησε στο podcast της διοργάνωσης για τον παλιό του προπονητή, τονίζοντας την αγάπη του σπουδαίου Σέρβου κόουτς για την Παρτιζάν:
“Λυπάμαι που δεν θα τον βλέπω πια δίπλα στον πάγκο. Ήταν μεγάλο σοκ για μένα ωστόσο ο Ζέλικο είναι έμπειρος άνθρωπος και πιστεύω στην απόφασή του. Σε αυτήν τη συγκυρία ήταν η καλύτερη λύση, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για την ομάδα. Η συναισθηματική του σχέση με την Παρτιζάν είναι πολύ ισχυρή. Είμαι πολύ λυπημένος που πήρε αυτήν την απόφαση, αλλά σίγουρα ξέρει γιατί το έκανε” είπε ο παίκτης των Κλίπερς και πρόσθεσε:
“Όταν ένας προπονητής παίρνει μια τέτοια απόφαση, πάντα υπάρχει αντίδραση. Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί… Ειδικά όταν φεύγει κάποιος σαν τον Ζέλικο. Πάντα έπαιρνε επάνω του την ευθύνη και όλη την πίεση. Τώρα η πίεση πέφτει στους παίκτες, γιατί δεν υπάρχει πια ο Ζέλικο. Από την εμπειρία μου, τέτοιες καταστάσεις μπορούν να φέρουν και κάτι καλό και ελπίζω ότι αυτό θα συμβεί. Η Παρτιζάν είναι η πρώτη του αγάπη. Ακόμη και όταν ήμασταν στη Φενέρ, πάντα μιλούσαμε για την Παρτιζάν. Αγαπάει το μπάσκετ και όταν μιλάει με τους παίκτες θέλει να βλέπει τη δική τους αγάπη για το παιχνίδι, γιατί αυτό τον κάνει χαρούμενο
Ο “Μπόγκι” ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην Παρτιζάν το 2010 όπου έμεινε ως το 2014, όπως ο Ομπράντοβιτς έκανε τα πρώτα του προπονητικά βήματα στον ίδιο σύλλογο…
“Ήταν υπέροχα. Τις δύο πρώτες χρονιές είχα την ευκαιρία να παίξω με σπουδαίους παίκτες. Ήταν μοναδικό να κατακτάς τρόπαια και να παίζεις στο Top 16 της Ευρωλίγκας. Τότε συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι το υψηλότερο επίπεδο. Οι επόμενες δύο σεζόν ήταν υπό τον Ντούλε Βουγιόσεβιτς και ήταν σαν στρατός. Έφτιαξα τις εργασιακές μου συνήθειες, σίγουρα ήταν διαφορετικά απ’ ό,τι τώρα. Αλλά κάθε εποχή έχει τα δικά της”.
Ο Μπογκντάνοβιτς αναφέρθηκε και στο επερχόμενο ντέρμπι της Παρτιζάν με τον Ερυθρό Αστέρα (σ.σ. Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου)…
“Όταν είσαι παιδί, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι πρέπει να διαλέξεις ομάδα. Συνήθως η οικογένεια αποφασίζει. Μπορεί και να μη σε αφήσουν να μπεις στο σπίτι εάν επιλέξεις τον αντίπαλο!
Η οικογένεια στέλνει το οπαδικό σε άλλο επίπεδο και για τους ανθρώπους έχει σημασία ποιον υποστηρίζεις. Έτσι μεγαλώνεις. Θυμάμαι ότι μοιραζόμασταν την “Χάλα Πιονίρ” με τον Ερυθρό Αστέρα και κάναμε προπόνηση σχεδόν τις ίδιες ώρες. Πάντα λέγαμε ένα γεια και μιλούσαμε αλλά όταν έρχονταν το ντέρμπι, δεν υπήρχαν πια χαιρετούρες. Ήταν το πιο σημαντικό παιχνίδι.
Αν κερδίσεις, είσαι θρύλος! Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από τη νίκη στο ντέρμπι. Αν χάσεις, είναι τελείως διαφορετικό: Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις και οι φίλαθλοι στο δρόμο δεν πρέπει να σε δουν χαλαρό. Πρέπει να περάσεις από την “τιμωρία”. Και αυτό είναι φυσιολογικό”.
Διαβάστε ακόμα