Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Μια φράση, που αργότερα χαρακτηρίστηκε ως άκρως διορατική σχετικά με την επίδραση της αρχιτεκτονικής στη ζωή των ανθρώπων. Υπό την έννοια ότι τα κτίσματα που δημιουργούμε είναι μια αντανάκλαση του ποιοι είμαστε και σε τι δίνουμε αξία, αλλά ταυτόχρονα το ποιοι είμαστε και σε τι δίνουμε αξία, είναι ένα αποτέλεσμα των κτισμάτων μέσα στα οποία ζούμε, δουλεύουμε και μαθαίνουμε.
Τη φετινή off-season, o Ολυμπιακός επέλεξε να… ανακατασκευάσει την front line του υλοποιώντας μια αρκετά τολμηρή ιδέα. Δεν τοποθέτησε έναν mobile center ή έναν shooting big πίσω από το κυρίαρχο ανάστημα του Μουσταφά Φαλ, αλλά όρθωσε ακριβώς δίπλα του έναν έτερο 7-footer, ανάλογου, ίσως και μεγαλύτερου βεληνεκούς. Σηκώνοντας έτσι, μια ολόκληρη συζήτηση για το κατά πόσο το εκρηκτικό αυτό κοκτέιλ θα σκόρπιζε τον τρόμο στα γήπεδα της Ευρώπης ή αν τελικά θα στένευε σε επικίνδυνο βαθμό τα πλαίσια δράσης της θέσης “5”, αφήνοντάς την χωρίς εναλλακτική πρόταση.
Η αλήθεια είναι ότι έως και πριν από λίγες εβδομάδες δεν μπορούσε να προκύψει κάποια ασφαλής απάντηση, αφού δεν είχε καταστεί δυνατό να βρεθούν ταυτόχρονα σε καλά επίπεδα φόρμας οι δύο ερυθρόλευκοι σέντερ. Ο Γάλλος γύρισε ανέτοιμος από την εθνική του ομάδα και τραυματίστηκε μόλις στο δεύτερο φιλικό προετοιμασίας (απέναντι στη χθεσινή αντίπαλο των Πειραιωτών), ενώ ο Σέρβος, σαφώς πιο καταπονημένος από το Μουντομπάσκετ, αντιμετώπισε κι εκείνος με τη σειρά του δύο απανωτούς τραυματισμούς που τον κράτησαν πίσω.
Ως γνωστόν τα μεγάλα κορμιά χρειάζονται πολύ περισσότερο χρόνο για να επανέλθουν στην επιθυμητή κατάσταση και κάπως έτσι φτάσαμε Δεκέμβρη μέχρι να αρχίσουν να βρίσκουν αμφότεροι ρυθμό. Και τώρα, βλέποντάς τους να εναλλάσσονται στο παρκέ και να έχουν τόσο μεγάλη επίδραση στο ερυθρόλευκο παιχνίδι, μπορούμε κι εμείς να πιαστούμε από τα λόγια του Βρετανού πολιτικού και να ισχυριστούμε ότι το ιδιαίτερο “κτίριο” που διαμόρφωσε το καλοκαίρι ο Γιώργος Μπαρτζώκας, πλέον διαμορφώνει την αγωνιστική ταυτότητα του Ολυμπιακού.
Όσο κι αν το σύστημα είναι το ίδιο κι η φιλοσοφία παραμένει αναλλοίωτη, όσο κι αν ο Ουόκαπ με τον Κάνααν παραμένουν στις θέσεις τους, όσο κι ο Πίτερς γράφει νούμερα που θυμίζουν Βεζένκοφ κι ο Γκος αποδεικνύεται καθοριστικός στα κρίσιμα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μιλάμε για μια αρκετά διαφορετική ομάδα. Το κέντρο βάρους της έχει μετατοπιστεί προς το ζωγραφιστό, Φαλ και Μιλουτίνοφ αποτελούν τα σημεία αναφοράς της και μαζί τους επηρεάζεται κι ο ρυθμός της, η ταχύτητά της, η σκληράδα της, οι στοχεύσεις της, η κοσμοθεωρία της ολόκληρη. Το πώς θα καταγραφεί και η πορεία της, είναι κάτι για το οποίο οφείλουμε να περιμένουμε, παρότι για την ώρα δείχνει να δυσκολεύεται περισσότερο.
Χθες, πάντως, η επιβλητική παρουσία των δύο πύργων ήταν αυτή που οδήγησε τους Πειραιώτες στην τρίτη συνεχόμενη νίκη τους. Με συνολικά 25 πόντους (9/11 σουτ) 11 ριμπάουντ και 7 ασίστ, έβαλαν το νερό στα αυλάκι απέναντι στην ελλιπέστατη, η αλήθεια είναι, Αρμάνι Μιλάνο. Η οποία ήρθε στον Πειραιά χωρίς τέσσερις βασικούς, αλλά και χωρίς την παραμικρή πίεση, γεγονός που της επέτρεψε να βάλει μεγάλα σουτ στο τέλος, απειλώντας τους “ερυθρόλευκους” με ένα εφιαλτικό σενάριο. Όταν, όμως, έφτασε η ώρα της αλήθειας και η μπάλα βάρυνε και στα δικά της χέρια, συνέβη το αναμενόμενο και η καλύτερη ομάδα πήρε ό,τι της άξιζε. Με κάθε σεβασμό στην εξαιρετική προσπάθειά τους, ο Ολυμπιακός δεν ήταν δυνατόν να χάσει από τον Φλακαντόρι και τον Τονούτ, οι οποίοι, όσο κι αν απείλησαν να… τινάξουν το ΣΕΦ στον αέρα, λύγισαν φυσιολογικά την κρίσιμη υπό την ασφυκτική ερυθρόλευκη πίεση.
Η άμυνα με αλλαγές δικαίωσε κατ’ αρχάς τους δύο προπονητές με τη διαφορά ότι οι γηπεδούχοι εξασφάλιζαν και το αμυντικό ριμπάουντ. Σε αντίθεση με τους παίκτες του Μεσίνα, οι οποίοι παραδόθηκαν άνευ όρων στη μάχη των αιθέρων, επιτρέποντας 14 επιθετικά ριμπάουντ, από τα οποία δέχτηκαν 21 πόντους. Και παρότι διέθεταν σοβαρό μέγεθος στους φόργουορντ, πήραν πράγματα μόνο από την περιφέρεια τους, με τον Νέιπιερ να πλαισιώνει του δύο Ιταλούς πετυχαίνοντας μερικά δύσκολα σουτ μετά από ντρίμπλα. Έτσι κι αλλιώς οι πόντοι του Μέλι αποτελούν την ευκολότερη… συντόμευση, αφού όταν ο ιδιαίτερα φορμαρισμένος αρχηγός της σκοράρει από 14 και πάνω στην Ευρωλίγκα τότε η Αρμάνι νικάει σε ποσοστό που ξεπερνάει το 80%! Χθες, έμεινε εκκωφαντικά σιωπηλός (4π. με 2/6 εντός πεδιάς) από την άμυνα του Ολυμπιακού, που εκμηδένισε και τον MVP της προηγούμενης αγωνιστικής Γιοχάνες Φόιγκτμαν.
Κατά τα λοιπά, η συμβολή του Λαρεντζάκη στη δεύτερη περίοδο ήταν πολύτιμη, Κάνααν και Γκος έδωσαν λύσεις σε δύσκολες στιγμές, ενώ στην αντίπερα όχθη, ορισμένα ανεπίτρεπτα λάθη αποτέλεσαν τροχοπέδη μιας ευρείας και πιο άνετης επικράτησης. Ακόμα κι έτσι, όμως, οι “ερυθρόλευκοι” συνέχισαν να δείχνουν σημάδια προόδου, επιβεβαιώνοντας ότι ο χρόνος στην παρούσα φάση λειτουργεί ως σύμμαχός του.
Επιπλέον, βελτίωσαν ακόμα περισσότερο τη βαθμολογική τους θέση εκμεταλλευόμενοι τις ήττες των Μονακό και Φενέρ, με τις οποίες πλέον ισοβαθμούν. Το παιχνίδι με τους Μονεγάσκους που ακολουθεί, δε, απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη σημασία, αφού σε περίπτωση νίκης ο Ολυμπιακός θα πατήσει για τα καλά στην πρώτη εξάδα.
Διαβάστε επίσης
Φαλ για Μιλουτίνοφ: “Είναι μεγάλος παίκτης – Αν είμαστε κι οι δύο κυριαρχικοί, θα πάμε ψηλά”
Μιλουτίνοφ στο Eurohoops: “Ούτε τώρα έπαιξα καλά, είμαι ο πιο αυστηρός κριτής μου”
Ο αλάνθαστος Φαλ έκανε (πάλι) τα πάντα στη νίκη του Ολυμπιακού επί της Αρμάνι!