Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Είμαστε όμως 100% σίγουροι πως ελάχιστοι πίστεψαν ότι ο Βασίλης Σπανούλης θα άλλαζε τόσο καταλυτικά την πορεία του Ολυμπιακού, ενός νέου Ολυμπιακού με μικρότερο μπάτζετ, λιγότερους παίκτες από το ΝΒΑ, με άλλη φιλοσοφία αλλά πάντα τον ίδιο στόχο: την κυριαρχία! Την οποία τελικά πέτυχε με τον “V-Span” στο τιμόνι εδώ και οκτώ χρόνια και… συνεχίζει.
“Η ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ανακοινώνει τη συμφωνία της με τον Βασίλη Σπανούλη. Ο διεθνής γκαρντ θα είναι παίκτης της ομάδας μας για τα επόμενα τρία χρόνια”, ήταν η πρώτη από τις συμφωνίες του Ολυμπιακού με τον αρχηγό του.
Ήταν σίγουρα μία από τις πιο ηχηρές μεταγραφές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Ίσως και όλων των εποχών. Ο Σπανούλης ήταν τότε ένα αστέρι πρώτης κλάσης, ένας σταρ, ένας MVP της Ευρωλίγκας και οδηγούσε μαζί με τον Διαμαντίδη τον Παναθηναϊκό αλλά και την Εθνική ομάδα.
Το να μετακινηθεί ένας τέτοιος παίκτης από τον έναν αιώνιο στον άλλο δεν ήταν μικρό πράγμα. Ήταν τεράστιο! Οι σχέσεις του με τον Ομπράντοβιτς διαλύθηκαν, έγινε το … κόκκινο πανί για την πράσινη εξέδρα, πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν τότε αλλά και στο πέρασμα του χρόνου. Ακόμα και σήμερα. Έγινε σημείο αναφοράς, δικαιολογημένα τότε, απολύτως δικαιολογημένα κρίνοντας εκ του αποτελέσματος και των επιτυχιών του Ολυμπιακού.
Έγινε αρχηγός σχεδόν αμέσως, για την ακρίβεια, μετά την πρώτη του χρονιά όταν έφυγαν από την ομάδα οι Παπαλουκάς, Τεόντοσιτς, Μπουρούσης και πάει λέγοντας. Εκείνο το καλοκαίρι (2011), οι αδελφοί Αγγελόπουλοι αφού ανακοίνωσαν πως θα αποχωρήσουν, επέστρεψαν αλλά με άλλους “κανόνες”:
– μικρότερο μπάτζετ
– επένδυση σε μικρής ηλικίας παίκτες
– Αμερικανοί σχετικά έως εντελώς άγνωστοι.
Μόνο ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και ο Βασίλης Σπανούλης (δευτερευόντως τότε ο Γιώργος Πρίντεζης που μόλις είχε γυρίσει από τη Μάλαγα και σίγουρα όχι στα… καλά του) έμειναν ως υψηλής αξίας και ποιότητας παρακαταθήκες από την προηγούμενη σεζόν. Αν λοιπόν υπήρχαν πολλοί που να έλεγαν πως ο Σπανούλης θα άλλαζε την ιστορία του Ολυμπιακού το 2010, τότε το 2011 πρέπει να είχαν μειωθεί στο μισό. Και … βγάλε.
Ποιος να πίστευε ότι ο Ολυμπιακός θα κατακτούσε Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα μετά 15 χρόνια με εκείνη την ομάδα. Ο ένας πάντως ήταν σίγουρα ο Βασίλης Σπανούλης, αν όχι αμέσως με το που ξεκίνησε η σεζόν, αλλά προϊόντος του χρόνου.
Χρειάζεται άραγε να γράψουμε πολλά; Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για τα κατορθώματα του Σπανούλη στον Ολυμπιακό.
– Δύο Ευρωλίγκες με αντίστοιχους τίτλους MVP των φάιναλ φορ
– Δύο τελικοί επιπλέον
– Τρία πρωταθλήματα Ελλάδας
Ο Βασίλης Σπανούλης άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού, αλλά πέτυχε επίσης να διαταράξει τις ισορροπίες και στην ευρωπαϊκό χώρο κατατάσσοντας την ομάδα του μεταξύ των κορυφαίων στην Ευρωλίγκα μετά 15 και βάλε χρόνια από τότε που πήγαινε στους τελικούς σαν σε παρελάσεις την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου.
Έχει μπροστά του ένα ακόμα χρόνο και ίσως ακόμα περισσότερα για να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό και μετά να δει τη φανέλα του να αποσύρεται όπως πρέπει στον κορυφαίο ηγέτη που είχε ποτέ ο σύλλογος του σε τόση διάρκεια και μέγεθος επιτυχιών.