Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Οι “ερυθρόλευκοι” ξεπέρασαν δύσκολα το εμπόδιο της Αναντολού Εφές στα playoffs της διοργάνωσης και με αυτό τον τρόπο εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους στο 10ο Final 4 της ιστορίας τους εκεί όπου θα συναντήσουν μεγαθήρια του Ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας αλλά και η Φενέρ η οποία μοιάζει πιο έτοιμη από ποτέ.
Η κατάσταση μάλιστα θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη για τον Ολυμπιακό αν είχε καταφέρει να παρουσιαστεί πιο αποτελεσματικός τις προηγούμενες φορές που διεκδίκησε τον τίτλο. Για την ακρίβεια, η ελληνική ομάδα μετράει 3 τρόπαια σε 9 συμμετοχές, δηλαδή ποσοστό 33.3%, ενώ έχει αγωνιστεί σε 7 τελικούς και έχει πανηγυρίσει στους 3 από αυτούς όπερ σημαίνει στο 42.8%.
Το Eurohoops κάνει μία σύντομη αναδρομή στα Final 4 του Ολυμπιακού με τις βραδιές σε Ρώμη, Κωνσταντινούπολη και Λονδίνο να είναι χωρίς αμφιβολία αυτές που ξεχωρίζουν.
Τελ Αβίβ 1994: 2η θέση
Η πρώτη συμμετοχή του Ολυμπιακού σε Final 4 της Ευρωλίγκας έκρυβε μία μεγάλη νίκη αλλά και μία οδυνηρή ήττα η οποία τελικά άφησε πικρή γεύση στους ανθρώπους της ομάδας .
Ο ελληνικός “εμφύλιος” απέναντι στον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά κύλησε με τον πλέον ιδανικό τρόπο αφού οι Ζάρκο Πάσπαλι (22π, 7ρ) και Ρόι Τάρπλεϊ (21π, 16ρ) κυριάρχησαν πλήρως και οδήγησαν την ομάδα τους στην πρόκριση με 77-72.
Δύο ημέρες μετά όμως τα συναισθήματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έκανε ξανά το θαύμα του, ο Τόμπσον πέτυχε το τρίποντο της νίκης και ο Πάσπαλι αποδείχθηκε μοιραίος από τη γραμμή των βολών. Η πρώτη απόπειρα του Ολυμπιακού δεν είχε αίσιο τέλος…
Ο τελικός Ολυμπιακός-Μπανταλόνα
Σαραγόσα 1995: 2η θέση
Διαφορετική πόλη, ίδιο αποτέλεσμα! Το Final 4 της Σαραγόσα είχε δυστυχώς για τον Ολυμπιακό πολλές ομοιότητες με αυτό του Τελ Αβίβ αφού οι “ερυθρόλευκοι” έφτασαν μία ανάσα από το θρίαμβο αλλά ξανά κάτι τους έλειπε.
Στον ημιτελικό απέναντι στον Παναθηναϊκό ο Έντι Τζόνσον απέδειξε τον λόγο που ο κόσμος της ομάδας τον φώναζε… πιστόλι και με 27 πόντους χάρισε τη νίκη (58-52) στον Ολυμπιακό που είχε πλέον πάρει τον αέρα των “πρασίνων”.
Δεν μπόρεσε όμως να παρουσιαστεί το ίδιο εύστοχος στον μεγάλο τελικό και έτσι η Ρεάλ Μαδρίτης του σπουδαίου Σαμπόνις ανάγκασε την ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη να συμβιβαστεί ξανά με τη δεύτερη θέση (73-61).