Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Τα παιχνίδια τους ανέκαθεν κέντριζαν το ενδιαφέρον. Και δεν ήταν καν ανάγκη να υπάρχει ένα τρόπαιο στη μέση. Κάθε στιγμή είναι καλή στιγμή για ένα Παναθηναϊκός–ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Όπως τώρα.
Η 19η αγωνιστική της Ευρωλίγκας θα τους βρει εκ νέου αντιμέτωπους στο ΟΑΚΑ (19/1, 21:15) κι η θέση τους στην κατάταξη προσδίδει αυτό το κάτι παραπάνω.
Το Eurohoops γράφει για όλα όσα άλλα έχουν φροντίσει εδώ και χρόνια να καθιστούν ξεχωριστή κάθε τους συνάντηση στο παρκέ.
Πρωταθλητής… ξανά και ξανά
Με τον Παναθηναϊκό να μετρά 6 κατακτήσεις και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας ακόμη μία, θα περίμενε κανείς οι συναντήσεις τους σε μάχες τροπαίου να ήταν περισσότερες. Κι όμως, σε σύνολο 30 παιχνιδιών τους (13 νίκες ο Παναθηναϊκός, 17 η ΤΣΣΚΑ Μόσχας) στη σύγχρονη εποχή της Ευρωλίγκας ο αριθμούς είναι αρκετά μικρός, μόλις δύο φορές. Παρόλα αυτά, καθεμία εξ αυτών έχει μείνει στην ιστορία όχι μόνο επειδή κρινόταν ο τίτλος του Πρωταθλητή, αλλά κι επειδή το ενδιαφέρον στο παρκέ περίσσευε.
Ο πρώτος τους τελικός ήταν το 2007 (6 Μαΐου) στο ΟΑΚΑ της Αθήνας, όπου ο Παναθηναϊκός είχε καταφέρει να επιβεβαιώσει τα προγνωστικά, τα οποία τον ήθελαν από την αρχή της χρονιάς να φτάνει μέχρι το τέλος της διαδρομής. Η βραδιά καριέρας του Θοδωρή Παπαλουκά (career-high 23 πόντους με 9/10 δίποντα και 5/6 ελεύθερες βολές μαζί με 1 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 3 λάθη σε 35:00) δεν ήταν αρκετή για να κάνει τον κόσμο στις εξέδρες να σιγήσει κι ο Παναθηναϊκός του Δημήτρη Διαμαντίδη (Final 4 MVP με 9 πόντους, 4,5 ριμπάουντ, 3,5 ασίστ, 1,5 κλεψίματα και 2,5 λάθη σε 29:15) μόλις είχε επιστρέψει στην κορυφή (93-91) για τέταρτη φορά στην ιστορία του.
Το σκηνικό έμελλε να επαναληφθεί δύο χρόνια αργότερα, στην O2 World του Βερολίνου αυτή φορά. Ο Ραμούνας Σισκάουσκας, ο οποίος ήταν στη δεύτερή του χρονιά στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας μετά από το… χρυσό buyout από τον Παναθηναϊκό, ήταν αυτός που είχε υπογράψει τον τελικό της 3ης Μαΐου, αλλά όχι όπως θα ήθελε ο ίδιος κι η ομάδα του. Το τρίποντό του στην εκπνοή ήταν άστοχο (73-71) κι ο ήχος της μπάλας να βρίσκει στη στεφάνη, στο ταμπλό και να μη καταλήγει ποτέ στο διχτάκι είχε ηχήσει σαν μουσική στα αυτιά όλων στον Παναθηναϊκό (73-71).