Του Πάνου Κατσιρούμπα / info@eurohoops.net
Ο τρίτος τελικός στο ΣΕΦ ήταν κομβικός για τη σειρά των τελικών, και ο Παναθηναϊκός έχασε σε αυτό το κρίσιμο παιχνίδι την ευκαιρία να πάρει μια πολύ μεγάλη νίκη, καθώς τακτικά ήταν πολύ καλύτερος και διαβασμένος για 35 λεπτά. Είχε ξεκάθαρους επιθετικούς άξονες, ήταν αρκετά καλός αμυντικά και γενικότερα ήλεγχε το παιχνίδι ακόμα και αν έχασε όχι ένα, όχι δύο αλλά τέσσερα σίγουρα καλάθια.
Ουσιαστικά μπορούμε να πούμε ότι οι Πράσινοι έκαναν δώρο το παιχνίδι στον Ολυμπιακό, αφού θόλωσε ξεκάθαρα το μυαλό τους στα τελευταία λεπτά στο επιθετικό κομμάτι. Βέβαια σε αυτό το σημείο είχαν και την ατυχία να βρει επιθετικό ρυθμό ο εκπληκτικός στο τελευταίο δεκάλεπτο Βασίλης Σπανούλης, που σημείωσε έντεκα πόντους στα τελευταία πέντε λεπτά, πετυχαίνοντας σπουδαία σουτ ακόμα και πάνω σε πολύ πιεστική άμυνα.
Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη έκαναν ένα πολύ μυαλωμένο και στοχευμένο παιχνίδι για 35 λεπτά, χτυπώντας στα τρωτά της σημεία την άμυνα του Ολυμπιακού. Παρότι, οι φιλοξενούμενοι έχασαν κάποια απίστευτα εύκολα καλάθια, ενώ σε κάποιες φάσεις υπερέβαλλαν και σε αλτρουισμό, χάνοντας κάποιες καλές ευκαιρίες για εύκολα σουτ, έφτασαν να είναι στο +7 με πέντε λεπτά να απομένουν, και τον μακράν καλύτερο παίκτη των Ερυθρόλευκων στους τελικούς, Γιώργο Πρίντεζη, εκτός με τραυματισμό. Δυστυχώς για τους Πράσινους αυτό δεν ήταν αρκετό.
Η επιθετική στόχευση
Στην επίθεση το πλάνο ήταν ξεκάθαρο. Να μην μπλοκάρει η ομάδα απέναντι στην άμυνα αλλαγών του Ολυμπιακού και να εκμεταλλευτεί κάθε μις ματς που θα προέκυπτε από αυτού του είδους την άμυνα. Το δεύτερο κομμάτι της επιθετική στόχευσης ήταν να σημαδεύεται ανηλεώς στο κομμάτι της άμυνα ο Βασίλης Σπανούλης.
Και στους δύο αυτούς τομείς οι Πράσινοι πήραν αρκετά καλό βαθμό αφού τις περισσότερες φορές βρήκαν το μις ματς αρκετά γρήγορα και χωρίς κωλυσιεργία, και τις περισσότερες φορές κατάφεραν να πάρουν σκορ είτε από το ποστ με τους Γκιστ και Χαραλαμπόπουλο είτε από την περιφέρεια με τον Νικ Καλάθη που για ένα ακόμα παιχνίδι στη σειρά των τελικών ήταν καταπληκτικός στο επιθετικό κομμάτι.
Επίσης σε πάρα πολλές φάσεις σημαδεύτηκε ξεκάθαρα ο Σπανούλης είτε σε καθαρό παιχνίδι απομόνωσης κυρίως με τον Τζέιμς Φελντέιν είτε με ένα σκριν στην μπάλα, όταν ο αρχηγός του Ολυμπιακού μάρκαρε τον Καλάθη. Στις περισσότερες φάσεις ο Σπανούλης δεν μπορούσε να σπάσει τα σκριν και ουσιαστικά δημιουργούνταν καταστάσεις δύο εναντίων ενός στην άμυνα του Ολυμπιακού, με τον Καλάθη να βρίσκει εύκολα σουτ μέσης απόστασης αλλά και διαδρόμους να τελειώσει φάσεις φτάνοντας μέχρι τη καρδιά της ρακέτας.
Συνολικά όποτε ήταν μέσα στο παρκέ ο Σπανούλης σημαδευόταν σε κάθε επίθεση, ακόμα και στο ποστ. Μετά από το αρχικό 8-2, οι πράσινοι έτρεξαν ένα 3-17 και πέρασαν μπροστά, προβάδισμα που κράτησαν μέχρι το 35 στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα.
Χαμένες ευκαιρίες
Με τον Παναθηναϊκό μπροστά στο σκορ, χάθηκαν αρκετές ευκαιρίες να χτιστεί ένα ακόμα μεγαλύτερο προβάδισμα που θα έκοβε τα πόδια των γηπεδούχων. Χαρακτηριστικές είναι τέσσερις φάσεις που οι φιλοξενούμενοι θα μπορούσαν να είχαν πάρει οχτώ πόντους, και αντί να γίνει αυτό δέχτηκαν πέντε στο τρανζίσιον. Ένα χαμένο κάρφωμα του εξαιρετικού κατά τα άλλα Παπαγιάννη, και τρία χαμένα layup από τους Γκιστ, Παππά και Διαμαντίδη στέρησαν εύκολους πόντους, αλλά και έδωσαν την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να πάρει πέντε πόντους από ένα καλάθι και φάουλ του Χάκετ και ένα ακόμα του Λοτζέσκι.
Επίσης σε τουλάχιστον τέσσερις φάσεις η μπάλα κυκλοφόρησε υποδειγματικά μετά από επιθετικά ριμπάουντ τις περισσότερες φορές, αλλά αντί να εκτελεστούν τα ελεύθερα σουτ, φάνηκε ένας δισταγμός που οδήγησε σε κακές επιλογές. Χαρακτηριστικές είναι οι φάσεις στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου με τους παίκτες του Πεδουλάκη να χάνουν πολλά σουτ με την άμυνα του Ολυμπιακού σε πλήρη ανισορροπία.
Αμυντικά ο Παναθηναϊκός στάθηκε αρκετά καλά και αντιμετώπισε μόνο σποραδικά προβλήματα. Αυτά επιγραμματικά ήταν στο ξεκίνημα του παιχνιδιού που ο Ολυμπιακός οδήγησε την μπάλα στο ποστ, κάτι που δεν έκανε ουσιαστικά ξανά στη διάρκεια του αγώνα. Δευτερευόντως σε κάποια drive από τον κεντρικό διάδρομο, στα οποία ο Παπαγιάννης είχε αργές αντιδράσεις κυρίως λόγω της απειρίας του και επίσης σε κάποια σουτ του Ολυμπιακού από τις πλευρές, στις οποίες οι πράσινοι έμεναν πίσω από τα σκριν και δεν είχαν καλές αντιδράσεις στα close out.
Παπαγιάννης- Χαραλαμπόπουλος
Οι δύο teenagers της ομάδας ήταν εκπληκτικοί αν αναλογιστούμε τη κρισιμότητα του παιχνιδιού, αλλά και την έλλειψη αγωνιστικού χρόνου τη φετινή χρονιά. Ο πρώτος βοήθησε πάρα πολύ με τα επιθετικά ριμπάουντ (5 στο σύνολο) αλλά και με το θράσος του να πάρει και να τελειώσει φάσεις σε καθαρό post-up. Είχε εννιά πόντους και πέντε ριμπάουντ, αλλά και κάποιες καλές άμυνες στο ποστ, ενώ δυσκολεύτηκε στην άμυνα αλλαγών.
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ήταν ο παίκτης που οι πράσινοι στόχευαν για παιχνίδι στο ποστ από τη θέση 3 και τα πήγε επίσης καλά σε αυτό το κομμάτι τελειώνοντας φάσεις, ενώ κατάφερε να φθείρει και με φάουλ τους προσωπικούς του αντιπάλους. Είχε μεγάλο αγωνιστικό θράσος με οχτώ πόντους σε 15 λεπτά. Συνολικά οι δυο τους είχαν 17 πόντους και 8 ριμπάουντ, ενώ πήραν σύνολο 13 μπάλες στη επίθεση, σε κάποιες από τις οποίες πήραν τα σουτ ενώ σε κάποιες άλλες κέρδισαν φάουλ. Ο χρόνος και ο τρόπος που αγωνίστηκαν δείχνει ξεκάθαρα επιλογή και όχι ανάγκη στο ροτέισιον του Παναθηναϊκού.
Το πεντάλεπτο της καταστροφής
Και ενώ για 35 λεπτά οι φιλοξενούμενοι τα έκαναν σχεδόν όλα καλά, στο τελευταίο πεντάλεπτο έκαναν σχεδόν όλα τα λάθη μαζεμένα, έχασαν βολές και έχασαν το καθαρό μυαλό που είχαν, χωρίς να μπορούν να εκμεταλλευτούν τα επιθετικά μις ματς. Μέχρι το 35′ οι παίκτες του Παναθηναϊκού είχαν 15/15 βολές και στα τελευταία λεπτά, 1/6, ενώ είχαν και μόλις 2/11 σουτ τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν κακές επιλογές. Ουσιαστικά η πίεση της άμυνας του Ολυμπιακού, με έναν εκπληκτικό Ντάνιελ Χάκετ για μία ακόμα φορά σε αυτό τον τομέα, αλλά και με τεράστια προσφορά από τον Ιωάννη Παπαπέτρου γύρισαν το ματς στο κομμάτι της άμυνας του Ολυμπιακού.
Οι γηπεδούχοι σε αυτό το διάστημα είχαν τον Σπανούλη στο παρκέ αλλά αυτό δεν το εκμεταλλεύτηκαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού χτυπώντας τον μόνο μία φορά, με τον Διαμαντίδη στο ποστ, που κέρδισε φάουλ, αλλά έχασε τις βολές.
Από εκεί και πέρα μίλησε και η κλάση του Βασίλη Σπανούλη, που σε πέντε λεπτά έκανε ότι είχε κάνει σε όλο το προηγούμενο διάστημα του αγώνα. Μέχρι το 35′ είχε 11 πόντους και 3 λάθη και στα τελευταία 5 λεπτά, πέτυχε ισάριθμους πόντους, ενώ κέρδισε και τα δύο φάουλ που έβγαλαν εκτός αγώνα τον Καλάθη, κάτι που κόστισε και στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι πέντε σερί πόντοι του Παπαπέτρου και τα δύο τρίποντα του Σπανούλη πάνω στην αλλαγή μετά το σκριν ήταν μαχαιριές στη ψυχολογία των φιλοξενούμενων, κάτι που φάνηκε και από τη θολούρα του μυαλού στην επίθεση. Ο Ολυμπιακός κέρδισε ένα παιχνίδι, που εν πολλοίς έμοιαζε χαμένο, με τον Παναθηναϊκό να χάνει μία μεγάλη ευκαιρία να πάει στο τέταρτο ματς μέσα στο σπίτι του με ένα match ball για να πάρει το πρωτάθλημα.
ΥΓ. Η σειρά έχει ακόμα δρόμο, ο Παναθηναϊκός δείχνει ότι μπορεί να γυρίσει τη σειρά, αρκεί να επέλθει ηρεμία και ψυχραιμία μετά από αυτή τη μεγάλη ευκαιρία.
ΥΓ2.Αν ο Πρίντεζης τεθεί νοκ άουτ για τη σειρά. τότε αλλάζουν πολύ τα δεδομένα στο ροτέισιον του Ολυμπιακού, με τους Ερυθρόλευκους να χάνουν ένα πολύ σπουδαίο επιθετικό όπλο στο ποστ αλλά και στο τρανζίσιον.
ΥΓ3. Η απόδοση των Παπαγιάννη και Χαραλαμπόπουλου είναι ο λόγος να χαμογελούν οι φίλαθλοι της ομάδας αλλά και όλοι εμείς που αγαπάμε το ελληνικό μπάσκετ.
ΥΓ4. Οι Ραντούλιτσα και Ουίλιαμς πάτησαν παρκέ συνολικά μόλις 6 λεπτά. Δεν τους ταιριάζει ο Ολυμπιακός, αλλά δεν τους ταιριάζει και ο τρόπος που θέλει να παίξει ο κόουτς Πεδουλάκης. Ο Σέρβος είναι “τρύπα” στην άμυνα, ενώ και στην επίθεση τον αντιμετωπίζουν σωστά. Έκανε δύο λάθη σε 1:30 που αγωνίστηκε. Ο Ουίλιαμς δείχνει να έχει πρόβλημα να τρέξει τις επιθέσεις πιο γρήγορα και η μπάλα κολλάει όποτε πάει αυτός είναι αποδέκτης. Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που δεν βρίσκει χώρο και χρόνο στο παρκέ.
ΥΓ5. Το επόμενο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ είναι το τελευταίο του Δημήτρη Διαμαντίδη, σε ένα γήπεδο που έχει δοξαστεί όσο ελάχιστοι. Όποια και να είναι η έκβαση αυτού του παιχνιδιού, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ, δεν έχει το δικαίωμα να αμαυρώσει το αντίο ενός ζωντανού θρύλου για την ομάδα.