Του Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Δεν είναι πρώτη φορά που “κιτρινόμαυροι” και “ερυθρόλευκοι” αγωνίζονται σε ματς που κρίνει τον τίτλο του κυπέλλου, καθώς στα πρώτα χρόνια του θεσμού, οι δυο τους τέθηκαν αντιμέτωποι σε τρεις περιπτώσεις. Παρόλα αυτά, το επερχόμενο (17/2, 17.00) παιχνίδι τους θα διεξαχθεί για πρώτη φορά χειμωνιάτικο μήνα και για δεύτερη σε κλειστό γυμναστήριο!
Ναι, σωστά διαβάσατε. Ο λόγος είναι πως οι τελικοί της διοργάνωσης από το 1976 έως το 1982 (επτά τον αριθμό) διεξήχθησαν Ιούνιο ή Ιούλιο, την ώρα που τέσσερις από αυτούς έλαβαν χώρα σε ανοιχτό γήπεδο και για την ακρίβεια στο Παναθηναϊκό Στάδιο.
Βεβαίως αναφερόμαστε σε άλλες εποχές, όπου το μπάσκετ στην Ελλάδα ήταν ακόμα σε ερασιτεχνικό επίπεδο και δεν είχε εξελιχθεί στον βαθμό που το ξέρουμε σήμερα. Ούτε καν το τρίποντο δεν αποτελούσε μέρος του παιχνιδιού, μιας και η FIBA το εισήγαγε το 1984.
Αν μη τι άλλο όμως δεν έλειπαν από τα ρόστερ των ομάδων σπουδαίοι παίκτες, οι οποίοι έμειναν στην ιστορία και αναφέρονται ακόμα και σήμερα ως “θρύλοι” του αθλήματος στην Ελλάδα. Μερικοί από αυτούς αγωνίστηκαν και στους τελικούς του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ το 1976, το 1978 και το 1980.
Από το τελευταίο ραντεβού των δυο ομάδων σε ματς τίτλου, όσον αφορά το κύπελλο, λοιπόν, έχουν περάσει 38 χρόνια. Το κοινό και των τριών αναμετρήσεων είναι η “ερυθρόλευκη” επικράτηση. Πάμε να θυμηθούμε καθέναν από αυτούς μέσω εικόνων και χρήσιμων στοιχείων.
1. Ολυμπιακός–ΑΕΚ 81-69 (1975-1976)
Ημερομηνία: 12 Ιουλίου 1976
Γήπεδο: Γυμναστήριο Γλυφάδας
Φίλαθλοι: 2.312
Ρόστερ:
Ολυμπιακός (Ματθαίου): Καστρινάκης 20, Γιατζόγλου 19, Διάκουλας 18, Μελίνι 11, Μπαρλάς 7, Ράμμος 2, Σισμανίδης 2, Σπανός 2, Γκαρώνης, Κοκορόγιαννης.
ΑΕΚ (Μουρούζης): Γιαννουζάκος 18, Κόντος 13, Τσοσκούνογλου 10, Καντέλης 10, Παπαδάτος 10, Τρόντζος 6, Νεσιάδης 2, Νυδριώτης, Αποστολίδης, Κατερουλιώτης.
Ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που κατέκτησε το πρώτο κύπελλο Ελλάδος στην ιστορία, καθώς με ηγέτες τους Καστρινάκη, Γιατζόγλου και Διάκουλα μπόρεσε να υποτάξει την ΑΕΚ των Γιαννουζάκου και Κόντου σχετικά εύκολα.
Οι “ερυθρόλευκοι” βρίσκονταν μπροστά με +15 (41-26) στο ημίχρονο, ενώ στην επανάληψη συνέχισαν στο ίδιο ρυθμό, με αποτέλεσμα να αναδειχθούν κυπελλούχοι. Μάλιστα, οι Πειραιώτες συνδύασαν τον συγκεκριμένο τίτλο με την κούπα του πρωταθλητή για να ολοκληρώσουν το πρώτο νταμπλ της ιστορίας τους.
2. Ολυμπιακός–ΑΕΚ 83-72 (1977-1978)
Ημερομηνία: 5 Ιουνίου 1978
Γήπεδο: Παναθηναϊκό Στάδιο
Φίλαθλοι: 4.212
Ρόστερ:
Ολυμπιακός (Μουρούζης): Γιατζόγλου 28, Καστρινάκης 21, Διάκουλας 16, Μπαρλάς 14, Σισμανίδης 2, Κοκορόγιαννης 2, Γκαρώνης, Σπανός, Καρέλας, Ράμμος.
ΑΕΚ (Αμερικάνος): Γκέκος 19, Τρόντζος 17, Μπογατσιώτης 12, Γιαννουζάκος 8, Κανακάκης 6, Βαφόπουλος 4, Καρτερουλιώτης 4, Φώτσης 2, Αποστολίδης, Νεσιάδης.
Και το δεύτερο συναπάντημα των δυο ομάδων σε τελικό περιείχε “ερυθρόλευκους” πανηγυρισμούς στο φινάλε. Οι πρωταγωνιστές για τους νικητές ήταν οι ίδιοι, ενώ διψήφια ήταν εκ νέου η διαφορά νίκης των Πειραιωτών, οι οποίοι αναδείχθηκαν νταμπλούχοι για δεύτερη φορά, καθώς κατέκτησαν και το πρωτάθλημα.
Αντίθετα, ο κόουτς Μουρούζης είχε αλλάξει στρατόπεδο στο μεσοδιάστημα μεταπηδώντας από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό, τον οποίο οδήγησε στο τρόπαιο. Στην άκρη του πάγκου της “ένωσης” είχε καθίσει πλέον ο Γιώργος Αμερικάνος.
3. Ολυμπιακός–ΑΕΚ 85-80 (1979-1980)
Ημερομηνία: 16 Ιουλίου 1980
Γήπεδο: Παναθηναϊκό Στάδιο
Φίλαθλοι: 8.723
Ρόστερ:
Ολυμπιακός (Μπαρλάς): Γιατζόγλου 25, Καστρινάκης 20, Ιορδανίδης 15, Διάκουλας 14, Μελίνι 8, Ραφτόπουλος 2, Ράμμος 2, Κοκορόγιαννης, Σπανός, Γκαρώνης.
ΑΕΚ (Τρόντζος): Γιαννουζάκος 21, Σταμέλος 18, Γκέκος 18, Γκούμας 9, Κανακάκης 9, Φώτσης 5, Κορωναίος, Πανταζής, Νεσιάδης, Τσοσκούνογλου.
Έπειτα από δυο χρόνια, ΑΕΚ και Ολυμπιακός αναμετρήθηκαν για τρίτη και τελευταία φορά σε τελικό κυπέλλου πριν την φετινή σεζόν. Μπορεί οι “ερυθρόλευκοι” να είχαν και πάλι αλλαγή στην άκρη του πάγκου τους, όπως άλλωστε συνέβη και στην αντίπερα όχθη, όμως αυτό δεν τους εμπόδισε να κατακτήσουν τον τέταρτο τίτλο τους στον συγκεκριμένο θεσμό, αν και δυσκολεύτηκαν λίγο παραπάνω σε σχέση με τα προηγούμενα ματς τίτλου κόντρα στην “Ένωση”.