Λεουτσάνκα: Η απίστευτη ιστορία από τις φυλακές της Λευκορωσίας (video)

2021-03-03T12:35:52+00:00 2021-03-03T12:40:07+00:00.

admin69

03/Mar/21 12:35

Eurohoops.net

Η Γέλενα Λεουτσάνκα μίλησε για την απίστευτη ιστορία της από τις φυλακές της Λευκορωσίας, με τις περιγραφές της παίκτριας του Παναθηναϊκού πραγματικά να σοκάρουν.

Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net

Το περασμένο καλοκαίρι, η ιστορία της Γελένα Λεουτσάνκα συγκλόνισε τον κόσμο, με την Λευκορωσίδα παίκτρια να οδηγείται στις φυλακές, λόγω της συμμετοχής της σε διαδήλωση κατά της κυβέρνησης της χώρας.

Η Λεουτσάνκα πέρασε 15 μέρες πίσω από τα κάγκελα, με τις συνθήκες, όπως η ίδια της περιγράφει στην Cosmote TV, να είναι τουλάχιστον απάνθρωπες, καθώς οι κρατούμενες δεν είχαν ούτε καν στρώματα για να κοιμηθούν!

Παρόλα αυτά, η εν λόγω περιπέτεια ανήκε στο παρελθόν, με την Λεουτσάνκα να βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα και να φοράει την φανέλα του Παναθηναϊκού, όμως η ιστορία της παραμένει συγκλονιστική!

Αξίζει πραγματικά να ακούσετε τα όσα πέρασε η ίδια στο βίντεο που ακολουθεί…

Αναλυτικά:

“Ξέρεις… όταν είσαι εκεί… όταν είσαι εκεί… δεν βρίσκεσαι εκεί ,όπως σου είπα, γιατί έκανες κάτι κακό. Είσαι εκεί γιατί μάχεσαι για την ελευθερία σου, μάχεσαι για το καλό. Αλλά το πιο τρομακτικό του να είσαι εκεί, νομίζω είναι ότι πιστεύεις ότι δεν θα ξαναβγείς, όχι όμως γιατί έκανες κάτι αλλά εξαιτίας της απουσίας του νόμου στην Λευκορωσία. Είμαι πιο υπερήφανη από ποτέ που είμαι από την Λευκορωσία. Οι προεδρικές εκλογές έγιναν στις 9 Αυγούστου κ ο κόσμος άρχισε να βγαίνει στους δρόμους. Πολλά άσχημα γεγονότα συνέβησαν από τις 9-12 Αυγούστου. Το ίντερνετ σε όλη τη Λευκορωσία ήταν κλειδωμένο και απενεργοποιημένο. Δεν ξέραμε τι συνέβαινε. Όταν επανήλθε το ίντερνετ είδαμε όλες αυτές τις τρομακτικές εικόνες από ανθρώπους που είχαν χτυπηθεί κ είχαν μώλωπες. Οι Λευκορώσοι σηκώθηκαν στις 12 Αυγούστου κ είδαν όλα αυτά τα βίντεο κ τις εικόνες και οι γυναίκες ανέλαβαν δράση, φορώντας λευκά (φορέματα) και κρατώντας λουλούδια. Στέκονταν στις ουρές στους δρόμους λέγοντας: “Δεν θέλουμε να πολεμήσουμε, θέλουμε ειρήνη, θέλουμε να μας ακούσετε.” Κι έγιναν σύμβολο. Ο κόσμος χρησιμοποιεί τον τρόπο που διαμαρτύρεται, χρησιμοποιώντας λευκές και κόκκινες κουρτίνες στο σπίτι. Ή κρεμάνε στο μπαλκόνι κόκκινα και λευκά εσώρουχα”.

Για την σύλληψη και τις συνθήκες κράτησης: “Με συνέλαβαν…ήταν τρελό…με συνέλαβαν στις 30 Σεπτεμβρίου όταν ερχόμουν στην Ελλάδα κ ήμουν στο αεροδρόμιο. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι ήταν ότι κάποιος ήρθε κ με σκούντηξε στον ώμο, γύρισα κ ήταν δύο αστυνομικοί. Μου είπαν ότι πρέπει να με συλλάβουν για συμμετοχή σε «εγκεκριμένες» διαδηλώσεις της Κυβέρνησης. Αμέσως έστειλα μήνυμα στην κόουτς Καπογιάννη και της είπα ότι με συνέλαβαν. Ήξερε τι συνέβαινε, ήμουν συνεχώς σε επαφή μαζί της. Με πήγαν πίσω στην πόλη κ με έβαλαν στη φυλακή. Με έβαλαν στη φυλακή και μέσα σε δύο ώρες είχα δικαστήριο και όλες οι υποθέσεις εκδικάζονται μέσω Skype. Βλέπεις τον δικαστή, έχεις την ευκαιρία να μιλήσεις στον δικηγόρο σου για 1-2 λεπτά κ αυτό μόνο. Ήμουν σε κελί των τεσσάρων κ μερικές φορές έβαζαν παραπάνω άτομα μέσα. Μας πήραν τα στρώματα, τα μαξιλάρια, τις κουβέρτες, μας τα πήραν όλα. Και είχαμε εφημερίδες… Απλώναμε εφημερίδες και βάζαμε ό,τι ρούχα είχαμε (για να ξαπλώσουμε). Είχαμε βιβλία και τα βάζαμε για να μην βουλιάζουν τα ρούχα. Έτσι κοιμόμουν για δύο εβδομάδες. Μετά μας έκλεισαν το ζεστό νερό, δεν είχαμε ζεστό νερό, δεν είχαμε θέρμανση. Δεν είχαμε καζανάκι στην τουαλέτα, έτσι χρησιμοποιούσαμε πλαστικά μπουκάλια στην τουαλέτα. Πρέπει να καταλάβετε ότι όλο αυτό ήταν μέσα σε ένα κελί , σε ένα μόνο δωμάτιο. Δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Διάβαζα βιβλία. Φτιάξαμε σκάκι… Φτιάξαμε σκάκι από λευκό και μαύρο ψωμί.

Είναι ένα τραγούδι. Είναι ένα τραγούδι. Όλες αυτές οι γυναίκες (στη φυλακή) τραγουδούσαν κ ήμουν ξαπλωμένη στο κελί κ είχα δάκρυα στα μάτια, ήμουν όντως στη φυλακή. Όταν σταματούσαν το τραγούδι τους, όλοι χειροκροτούσαμε. Ξεκίνησα να τραγουδάω κ εγώ, κ μια κοπέλα που ήταν μαζί μου στο κελί, με ρώτησε αν γνωρίζω αυτό το τραγούδι. “Φυσικά και γνωρίζω αυτό το τραγούδι.” Είναι μικρά κομμάτια από τη φυλακή που θα θυμάμαι και το τραγούδι ήταν ένα σημαντικό μέρος από εκεί. Δε νομίζω ότι ήξεραν πόση παγκόσμια προσοχή θα έφερνε το θέμα μου. H Washington Post και το CNN άρχισαν να γράφουν για μένα. Το ίδιο έκαναν και μεγάλα κανάλια από όλη την Ευρώπη. Αθλήτριες του Wnba με υποστήριζαν, καθώς και ευρωπαϊκές ομοσπονδίες, αρκετός κόσμος μιλούσε γι αυτό. Αντί να το “κουκουλώσουν “, πήρε μεγαλύτερη προσοχή.

Έπρεπε να αποφυλακιστώ την 15η ημέρα και το βράδυ της 14ης μου καταλόγισαν κ άλλη υπόθεση και μου είπαν ότι βρήκαν κι άλλες φωτογραφίες από εμένα να διαδηλώνω. Κι είχα άλλο ένα δικαστήριο την επόμενη ημέρα και νόμιζα ότι θα μείνω άλλες 15 ημέρες στη φυλακή. Ο δικαστής μου έδωσε ένα πρόστιμο, της τάξεως των 350 ευρώ, είναι το μάξιμουμ που μπορείς να πάρεις. Μετά με έβαλαν στο αμάξι και με πήγαν πίσω στο αστυνομικό τμήμα άτομα με κρυμμένα τα πρόσωπά τους. Δεν με άφησαν. Με πήγαν στο τμήμα και προχωρούσα στο δωμάτιο και υπήρχε μια κάμερα. Ήταν ένας άνδρας εκεί και κάθισα και μου έλεγε ότι είναι κακό να διαδηλώνεις και όλα καταγράφονταν στην κάμερα.

Τους ρώτησα: – “Μπορώ σας παρακαλώ να πάρω τηλέφωνο την οικογένειά μου;” -“Ναι μπορείς να τους καλέσεις αλλά μην τους πεις που είσαι. ”

Και θυμάμαι όταν πήρα τηλέφωνο και απάντησε η μαμά μου και μου είπε (έντρομη) “Ναι;” και της είπα “Μαμά είναι όλα εντάξει.” Και μου είπε ότι νόμιζε πως με πήγαν πίσω στη φυλακή. Της εξήγησα ότι είμαι καλά, δεν μπορώ να σας πω που είμαι, θα βρίσκομαι στο σπίτι σε 30 λεπτά, να με περιμένετε εκεί. Δεν μετανιώνω τίποτα. Νομίζω ότι έκανα νέους φίλους, γνώρισα νέους ανθρώπους, έμαθα πολλά για τον εαυτό μου, έμαθα πολλά για τις αξίες. Πλέον κοιτάω τον τρόπο που παίζω μπάσκετ με διαφορετικό τρόπο. Νομίζω πολλά θετικά συνέβησαν”.

Για τον Παναθηναϊκό: “Πρώτα απ όλα ήρθα για χάρη της προπονήτριας μου, της Ελένης Καπογιάννη που είχα παίξει γι αυτήν στον Λίβανο. Δεν ξέρω, ήταν σωστό τάιμινγκ. Ο σωστός χρόνος και το σωστό μέρος. Όλα δούλεψαν καλά. Ο Παναθηναϊκός μου φέρθηκε καλά και θέλω να αγωνιστώ για εκείνη. Νομίζω θα μου πάρει λίγο χρόνο, αλλά ο βασικός μου σκοπός – χωρίς να έχει σημασία σε ποια ομάδα παίζω ή για ποιον παίζω – είναι να κερδίσω το πρωτάθλημα . Οπότε ερχόμενη στην Ελλάδα θέλω να χρησιμοποιήσω τις ικανότητες μου κ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό να κερδίσει έναν τίτλο. Έτσι, εκεί θα δούμε ένα ακόμα λάβαρο κι αυτός είναι ο σκοπός μου”.

Διαβάστε ΕΔΩ τα τελευταία νέα

×