Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Επειδή επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως κάθε παιχνίδι μίας σειράς playoffs είναι τελείως διαφορετικό και αυτό αποδείχθηκε και στο τραυματικό για τον Ολυμπιακό Game 4 στο Πριγκιπάτο όπου έχασε μία τεράστια ευκαιρία να πανηγυρίζει ήδη την παρουσία του στο Final Four του Βελιγραδίου.
Οι Πειραιώτες παρά τα μικρά σκαμπανεβάσματα που παρουσίασαν στην απόδοση τους έκαναν εμφάνιση για νέο break και το έχασαν πραγματικά μέσα από τα χέρια τους, αφού αυτή τη φορά σε σύγκριση με το Game 3 οι λεπτομέρειες δεν έγειραν προς την πλευρά τους και έτσι ήρθε μία “πικρή” ήττα η οποία βέβαια δεν τους… σκοτώνει.
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα για μία ακόμα φορά έδειξε τη δυναμική της “αγγίζοντας” την πρόκριση μέσα στο Μονακό παίζοντας για αρκετή ώρα εξαιρετικό μπάσκετ υψηλού επιπέδου, αλλά η κόπωση και λίγα λάθη στο δεύτερο ημίχρονο κόστισαν ακριβά.
Από εδώ και πέρα ο Ολυμπιακός καλείται να επιβεβαιώσει για μία ακόμα φορά φέτος πως διαθέτει μέταλλο και χαρακτήρα νικητή και να πάρει την πρόκριση στο κατάμεστο ΣΕΦ σε ένα ματς που θα είναι do or die και η πίεση κυρίως θα βρίσκεται στην πλευρά του, λόγω της έδρας αλλά και της δικαιολογημένης στάμπας του φαβορί.
Στα πρώτα τέσσερα ματς οι “ερυθρόλευκοι” απέδειξαν στα τρία εξ’ αυτών πως είναι καλύτερη ομάδα από τους Γάλλους, αλλά ακόμα η πρόκριση δεν εξασφαλίστηκε.
Τώρα είναι η ώρα μαζί με τον κόσμο στο πλευρό τους να τελειώσουν τη δουλειά “γλιτώνοντας” ένα μεγάλο κάζο με ενδεχόμενο αποκλεισμό και να μεταβούν στο Βελιγράδι με λιγότερη πίεση από όλες τις άλλες ομάδες.
Η “μάχη” στο ΣΕΦ θα είναι σπουδαία, η ατμόσφαιρα “κολασμένη” και ο Ολυμπιακός καλείται να επιβιώσει σε ένα ακόμα τεστ αποδείξεων δείχνοντας πως ανήκει στο Final Four, κάτι που βέβαια δεν ισχύει μόνο τώρα στα playoffs αλλά όλη τη σεζόν.
Έκανε εμφάνιση για πρόκριση, αλλά του “γλίστρησε” στο τέλος από τα χέρια
Στα πρώτα λεπτά μέχρι ο Ολυμπιακός να μπει στο πνεύμα της αναμέτρησης ήταν στατικός επιθετικά και άστοχος, ενώ η Μονακό ήταν πιο ορεξάτη με τον Τζέιμς να είναι αρκετά επιθετικός και τον Ουαταρά να πιέζει στα 4/4 τον αντίπαλο χειριστή.
Το έναυσμα για την κόκκινη “αφύπνιση” έδωσε η άμυνα, αφού οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα πίεζαν στο όριο τους αντιπάλους με αποτέλεσμα να βρουν μετά από κλεψίματα εύκολους πόντους στο transition, ενώ σιγά σιγά στο 5vs5 με “figure 8” και “ζεστό” τον Παπανικολάου έδειχναν σαφώς καλύτερη εικόνα.
Το ματς ήταν ισορροπημένο, ενώ ο Μπέικον έκανε την εμφάνιση του και αμέσως τη διαφορά στο σκορ την ίδια ώρα που ο Λι ξεκίνησε το “κυνηγητό” σε όλο το γήπεδο στον Σλούκα.
Ο Ολυμπιακός άρχισε να διαβάζει καλύτερα και έψαχνε συνεχώς το miss match δίνοντας κατοχές στον εξαιρετικό Φαλ ο οποίος σκόραρε και δημιουργούσε από το post, ενώ το προπονητικό τιμ σοφά είχε αποφασίσει πως η ομάδα στο παρκέ θα έχει δύο χειριστές για να απορροφάει την αφόρητη πίεση.
Ο Σλούκας ξεπερνούσε τον σκόπελο των hedge out του Χολ με καλά σκριν του Λιβιό λίγο μετά το κέντρο και πασάροντας γρήγορα την μπάλα με στόχο τη weak side η οποία αποτελούσε μόνιμο στόχο στην επίθεση της ελληνικής ομάδας, όπως και τα αργά πόδια του Μοτιεγιούνας.
Η ένταση και το μπασκετικό ξύλο στο παρκέ ήταν έκδηλα με τον Μπέικον πάντως να έχει βρει ρυθμό και να κρατάει “ζωντανούς” τους Γάλλους, καθώς ο Ολυμπιακός δεν κατάφερνε να τον περιορίσει με κάποια δυναμικά φάουλ ή μη δίνοντας του το βηματάκι που αναζητάει για να σουτάρει με άνεση.
Ο Σλούκας ήταν απολαυστικός στις επιλογές του, ενώ στο πρώτο μέρος “κλειδί” αποδείχθηκε ο Πρίντεζης που έβγαλε άμυνες και πρόσφερε πόντους μπροστά. Η συνολικά καλή εικόνα των Πειραιωτών φάνηκε στο φινάλε του όπου μετρούσε μόλις ένα λάθος, ενώ είχε συνεχώς απαντήσεις στα μικρά επιθετικά ξεσπάσματα των Γάλλων.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ξεκίνησε ιδανικά, αφού η μπάλα πήγαινε κατά κόρον στον Φαλ ο οποίος παρέσερνε όποιον έβρισκε στο διάβα του τελειώνοντας φάσεις και μοιράζοντας πάσες στους συμπαίκτες του.
Η Μονακό πέρα από το προβάδισμα έχασε και το μυαλό της σε εκείνο το σημείο με τον Τζέιμς να πηγαίνει αποκλειστικά στο iso με τις περισσότερες επιλογές να είναι κακές, αλλά να παίρνει το καθοριστικό τρίτο φάουλ του Ουόκαπ.
Ο Λούντζης επιστρατεύτηκε όπως και στο πρώτο μέρος και η Μονακό τον “χτύπησε” λυσσαλέα με πίεση και παγίδες στα 3/4 του γηπέδου ανατρέποντας τη διαφορά με το αγαπημένο της run n’ gun και συνεχές τρέξιμο.
Ο Ολυμπιακός “τσίμπησε” στην παγίδα και είδε το προβάδισμα του να εξανεμίζεται κάνοντας τη μία λάθος επιλογή μετά την άλλη με την άμυνα του να μην έχει ισορροπία λόγω της απουσίας λόγω φάουλ των Φαλ – Ουόκαπ.
Ο Μπέικον συνέχιζε από εκεί που σταμάτησε με σκορ από μέση και μακρινή απόσταση, όμως ο Βεζένκοφ απάντησε “χτυπώντας” τον στο miss match σκοράροντας και δημιουργώντας.
Προς το φινάλε της τρίτης περιόδου η Μονακό πίεζε αποτελεσματικά στα 3/4 και ο Τζέιμς έγινε πιο ομαδικός μοιράζοντας συνεχόμενες ασίστ στη weak side του Ολυμπιακού, ο οποίος από το 1 λάθος του πρώτου μέρους κατρακύλησε στα 6 σε δέκα λεπτά.
Στην τελική ευθεία του ματς οι Γάλλοι εκμεταλλεύτηκαν τη δύναμη και την ποιότητα του Τόμας ο οποίος τελείωνε φάσεις από μακριά ή από το ζωγραφιστό μετά από επιθετικά ριμπάουντ και έλεγχαν πλήρως τον αγώνα απέναντι σε έναν άνευρο και κουρασμένο Ολυμπιακό.
Ένα τάιμ άουτ του Γιώργου Μπαρτζώκα αφύπνισε τους παίκτες του οι οποίοι για 2-3 λεπτά έδωσαν ρεσιτάλ στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση.
Ο Σλούκας διάβαζε με πάσες ακριβείας στην αδύνατη πλευρά οι οποίες μετατρέπονταν σε τρίποντα, οι αλλαγές στην άμυνα ήταν πιο δυναμικές και στοχευμένες και ο αγώνας γύρισε τούμπα με τον Παπανικολάου πρωταγωνιστή.
Οι Μονεγάσκοι εμπιστεύτηκαν το heroe ball των Τζέιμς – Μπέικον και ο αγώνας πήγαινε κατοχή κατοχή με τον πρώην ΝΒΑερ να έχει αναλάβει το μαρκάρισμα του εξαιρετικού Σλούκα και τον Φαλ να παίζει με τέσσερα φάουλ.
Στο φινάλε μίλησε η κούραση του Ολυμπιακού από το κλειστό το rotation και το κακό διάβασμα σε κάποιες περιπτώσεις με τη μη τροφοδότηση του Φαλ παρότι είχε ξεκάθαρο miss match.
Η άμυνα άντεχε αν και ο Μπέικον σκόραρε κρίσιμους πόντους, αλλά ένα λάθος και ένα άστοχο σουτ του κορυφαίου Σλούκα από έλλειψη καθαρού μυαλού δική του και του Φαλ που δεν “βυθίστηκε” στο καλάθι με αντίπαλο τον Τζέιμς έφεραν τη σκληρή ήττα/
Σε τελική ανάλυση οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έκαναν πολλά πράγματα σωστά για να τελειώσουν τη σειρά, όμως τους έλειψε το καθαρό μυαλό και 1-2 λεπτά ξεκούρασης κάποιων βασικών παικτών ώστε να είναι λίγο πιο φρέσκοι στο τέλος παίρνοντας πιο σωστές αποφάσεις.
Ένα ντέρμπι πάντα κρίνεται και από τις δύο πλευρές του νομίσματος και ο Ολυμπιακός απλά αυτή τη φορά είδε όλες τις τελευταίες κρίσιμες κατοχές να του γυρνούν την πλάτη και να καταλήγουν στη Μονακό.
Μάχη μέχρις εσχάτων για να πάρει αυτό που δικαιούται
Ο Ολυμπιακός πλέον γυρίζει στη βάση του και το μόνο που πρέπει να σκέφτεται είναι πως θα παίξει όσο καλύτερα γίνεται για να πάρει την πρόκριση στο Final Four.
Το να μείνει το μυαλό της ομάδας στο τι έφταιξε στο Game 4 και δεν τελείωσε η σειρά θα είναι ένα μεγάλο λάθος, αφού μόνο κακό μπορεί να κάνει στην ψυχολογία ενόψει της τελευταίας αναμέτρησης.
Προφανώς πολλά που έκανε η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα στο τελευταίο ματς πρέπει να επαναληφθούν, όπως τα λίγα λάθη ειδικά στο πρώτο μέρος και η καλή κυκλοφορία της μπάλας, όμως υπάρχουν και άλλα που έστω και τώρα την ύστατη στιγμή επιβάλλεται να αλλάξουν.
Δεν θα υπάρχει άλλη ευκαιρία για τον Ολυμπιακό και αν παρουσιάσει ξανά κενά διαστήματα όπως στα δύο ματς στο Μονακό αυτή τη φορά μπορεί να τα πληρώσει με μία ήττα που δεν έχει γυρισμό.
Επίσης είναι σημαντικό επιτέλους να βρεθεί “αντίδοτο” στον παικταρά Μπέικον ο οποίος από το Game 1 και μετά είναι φανταστικός και ο κορυφαίος παίκτης των Γάλλων. Ο Παπανικολάου πρέπει να φέρει εις πέρας την αποστολή στο πέμπτο ματς και η δουλειά θα έχει γίνει κατά το ήμισυ.
Επίσης δύο ακόμα στοιχεία που χρήζουν βελτίωσης είναι οι βολές των οποίων τα ποσοστά της ομάδας είναι άσχημα παρόλη την πίεση που διακατέχει τους πάντες στα φετινά playoffs, ενώ το άνοιγμα του rotation στην τρίτη περίοδο φαίνεται επιβεβλημένο για να έχουν περισσότερες ανάσες στην τελική ευθεία του αγώνα οι παίκτες που θα τον ολοκληρώσουν.
Ο Ολυμπιακός μπροστά του έχει μία “χρυσή” ευκαιρία να προκριθεί μαζί με τον κόσμο του σε ένα Final Four που θα επιβεβαιώσει ξεκάθαρα την επιστροφή του συλλόγου σε μία νέα και ενδιαφέρουσα εποχή μετά από μία δύσκολη τριετία μακριά από το τοπ επίπεδο.
Το βασικό είναι πως ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του δουλεύουν όλη τη χρονιά για να είναι έτοιμοι σε αυτά τα παιχνίδια και γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα μας τι πρέπει να κάνουν για να τελειώσει η σειρά με χαμόγελα και πανηγυρισμούς.
Οι Πειραιώτες είναι καλύτερη ομάδα από τη Μονακό και το απέδειξαν όλη τη σεζόν με την εικόνα και τα αποτελέσματα τους. Βρίσκονται μία νίκη μακριά από αυτό που δικαιούνται και θα είναι τεράστια χαμένη ευκαιρία να μην το πάρουν και να μην βρεθούν στο Βελιγράδι όπου -αν και το επαναλαμβάνουμε- θα θυμίζει πολύ το φετινό ΣΕΦ.
Ένα ματς λοιπόν, ένας ακόμα τελικός αποδείξεων για το φετινό Ολυμπιακό που έχει όλα τα χαρτιά στα χέρια του και το μόνο που πρέπει να κάνει για να βρεθεί στο Βελιγράδι είναι να διαχειριστεί την πίεση και στο τέλος του Game 5 θα χαμογελάσει…
Υ.Γ. Ο Κώστας Σλούκας έχει αποδείξει περίτρανα ότι αποτελεί τον ηγέτη της νέας εποχής του Ολυμπιακού. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα και προφανώς εκείνος έπρεπε να πάρει το τελευταίο σουτ. Μπορεί να έχει ευθύνη και ο εξαιρετικός Φαλ που δεν ρολάρει μέσα στο καλάθι στην αρχή της τελευταίας φάσης, αλλά έτσι το ήθελε η μοίρα. Με τον Σλούκα έφτασε εδώ η ομάδα και εκείνος θα ορίσει που θα φτάσει.
Υ.Γ. 2) Για τον Παπανικολάου τι να πεις άλλο; Σε όλα τα μεγάλα ματς του Ολυμπιακού δηλώνει παρών σε άμυνα και επίθεση. Αν στο Game 5 βάλει 1-2 σουτ και κυρίως περιορίσει κάπως τον Μπέικον η πρόκριση θα έρθει.
Υ.Γ. 3) Ο ΜακΚίσικ έχει κάνει τρεις κακές εμφανίσεις από το Game 1 και μετά και ίσως ήρθε η δική του ώρα. Ο καλός Σακ την Τετάρτη θα ανεβάσει ένα επίπεδο την ομάδα και θα φέρει πιο κοντά τη μεγάλη νίκη.
Υ.Γ. 4) Το ΣΕΦ στο Game 5 επιβάλλεται να κοχλάζει από το πρώτο ζέσταμα των παικτών της Μονακό. Οι έδρες πάντα παίζουν ρόλο σε αυτούς τους “τελικούς” και ο Ολυμπιακός αντλεί τεράστια δύναμη από τον κόσμο του.
Διαβάστε επίσης