Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
“Άλωσε την Πόλη” και “Τουρκοφάγος” είναι από τους τίτλους που “παίζουν” πολύ στις νίκες ελληνικών ομάδων επί τουρκικών. Ο δεύτερος βολεύει και για τα εντός έδρας παιχνίδια. Είναι το στανταράκι εφημερίδων και sites για να χτυπήσουν στο πατριωτικό συναίσθημα. Φουστανελάτη νίκη, φουστανελάτος τίτλος.
Φανελάτη νίκη στην περίπτωση του Παναθηναϊκού στο Game 3.
Όπως στην περίοδο του Κυπέλλου Ελλάδας τον Φεβρουάριο, ο Παναθηναϊκός επέλεξε την επιστροφή στις εμφανίσεις με την Ακρόπολη, που φορούσε την περασμένη χρονιά και μέχρι ένα σημείο την τρέχουσα, πριν περάσει στις νέες στις αρχές Ιανουαρίου.
Το γούρι έπιασε.
Ο Παναθηναϊκός απάντησε με break (77-81) στο break και προηγείται ξανά της Αναντολού Εφές (2-1) στη best-of-five σειρά για τα playoffs. Το Game 4 (2/5, 20:30/Novasports Prime) στο Basketball Developement Center θα είναι η πρώτη του ευκαιρία να προκριθεί στο Final Four (23-25/5) της Ευρωλίγκας στην Etihad Arena στο Άμπου Ντάμπι, όπου (τον) περιμένει ήδη η Φενέρμπαχτσε.
Βέβαια, για να πιάσει το γούρι χρειάζεται να έχεις και… φανέλα. Βαριά. Ο Παναθηναϊκός σίγουρα έχει. Έχει και τους παίκτες που μπορούν να σηκώσουν, να αντέξουν το βάρος της.
Ο Κέντρικ Ναν βρέθηκε στο τζάμπολ με ναι μεν 14,5 πόντους στα πρώτα δύο παιχνίδια, αλλά με 31,3% στα σουτ εντός παιδιάς και 100% στις ελεύθερες βολές. Όπως στα playoffs με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ την περασμένη χρονιά, έφτασε στους 25 πόντους (4+2+10+9 ανά περίοδο) με 60% στα σουτ εντός παιδιάς και 100% ελεύθερες βολές.
Δεν εκβίασε κανένα από τα σουτ που πήρε. “Δεν εκβίασε” για τα δικά του δεδομένα, το δικό του ταλέντο, τη δική του ικανότητα και τον δικό του παρορμητισμό. Ίσα-ίσα είχε την συγκέντρωση, την ψυχραιμία να πασάρει όποτε έπρεπε.
Μόνο στιγμή που… ξέφυγε ήταν ο Ντίνος “καλώς τον κι ας άργησε” Μήτογλου ευστόχησε στο τρίποντο για το 74-79 στα -6,5″ και τον ανάγκασε, όπως όλη την υπόλοιπη ομάδα, να βγάλει πανηγυρική κραυγή και να σφίξει τις γροθιές του. Αυτές τις γροθιές έσφιξε και με την κόρνα της λήξης, πριν χτυπήσει και τρεις φορές το στήθος με τη δεξιά.
“They know who the f*cking MVP is!”, όπως είπε (“Betarades”) αμέσως μετά σε μία δήλωση αυτογνωσίας, αυτοπεποίθησης κι οριακά υπεροψίας, αν αφαιρέσεις τα περισσότερα από τα αρνητικά στοιχεία της σημασίας της λέξης, με δεδομένο πως ήταν απάντηση σε ερώτηση για τις ιαχές “MVP! MVP!” που φωνάζουν τα αντίπαλα κοινά για παίκτες των δικών τους ομάδων.
“They know who the f*cking Champs are!”, θα συμπληρώσω εγώ κι ας μη με ρώτησε κανείς…
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.