Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ο Ολυμπιακός είναι στον τελικό. Τρίτος σε τέσσερα χρόνια. Έβδομος στην ιστορία του. Ο τρόπος? Διάσημος παγκοσμίως.
Συγκλονιστική ανατροπή. Με τους πάντες να δίνουν και τη ψυχή τους.
(Και) τον Σπανούλη να αποδεικνύει με σοκαριστικό – για όσους επιμένουν να μη καταλαβαίνουν – τρόπο γιατί είναι ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ παίκτης που έχει αγωνιστεί ποτέ σε φάιναλ φορ!
Ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί την Κυριακή.
Για μια ακόμα φορά η ομάδα κατέλυσε κάθε κανόνα της μπασκετικής λογικής και της αθλητικής ψυχολογίας. Είμαστε τόσο τυχεροί. Είναι η ομάδα που θα θυμόμαστε για πάντα. Ποτέ δεν θα τη ξεχάσουμε. Είναι ομάδα μύθος. Είμαστε όλοι μάρτυρες.
Αναμενόμενη τακτική προσέγγιση
Ακριβώς αυτό που περιμέναμε έκανε ο Δημήτρης Ιτούδης στο ξεκίνημα του ημιτελικού. Είχε ξεκάθαρη στόχευση και προσανατολισμό να εκμεταλλευτεί τα μεγάλα και αθλητικά κορμιά της ΤΣΣΚΑ. Χρησιμοποίησε το σχήμα με τον Ουίμς στο “2”, τον Κιριλένκο τον “3”, τον Βορόντσεβιτς στο “4” και Καούν στο “5”. Με το Μίλος στον άσο.
“Εξωπραγματικά” ψηλή πεντάδα για τα δεδομένα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και το θέμα είναι πως άπαντες εκτός του Τεόντοσιτς διαθέτουν σούπερ αθλητικά προσόντα γρήγορα πόδια, αλλά και χέρια στην άμυνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα στα πρώτα 5 λεπτά ο Ολυμπιακός να φάει δύο τάπες, να κάνει δύο λάθη και να μη καταφέρει να εκτελέσει προσπάθεια πριν εκπνεύσουν τα 24”.
Τα μεγάλα χέρια των παικτών της ΤΣΣΚΑ δυσκόλευαν όλες τις γωνίες πάσας και γενικά η άμυνα της ομάδας του Ιτούδη είχε τις σωστές αποστάσεις και περιστροφές. Μόνο ο Γιώργος Πρίντεζης ήταν ικανός στο ξεκίνημα του ημιτελικού να δημιουργήσει ρήγματα, να παράξει σκορ και να ανοίξει κάποιους χώρους για τους συμπαίκτες του. Στο τέλος της πρώτης περιόδου οι Μοσχοβίτες είχαν 8/10 και ο Ολυμπιακός… 0/0!
Με προσωπικές φάσεις του υπαρχηγού και με 5 πόντους του Ιωάννη Παπαπέτρου ο Ολυμπιακός έμεινε κοντά στο τέλος της πρώτης περιόδου (20-17). Η είσοδος του 2ου ροτέσιον της ΤΣΣΚΑ στη περιφέρεια (Ντε Κολό, Τζάκσον), δημιούργησε περισσότερα προβλήματα στους κόκκινους από ότι το πρώτο. Ο Γάλλος και ακόμα περισσότερο ο Αμερικανός “τρυπούσαν” την άμυνα, έβρισκαν διαδρόμους και δημιουργούσαν εύκολα ανισορροπία στην “ερυθρόλευκη” άμυνα.
Η “αρκούδα” πήγε στο +7 (24-17) νωρίς στη δεύτερη περίοδο και κρατούσε τα γκέμια του αγώνα, κυρίως γιατί σκόραρε πιο εύκολα από ότι ο Ολυμπιακός. Κυριαρχούσε ξεκάθαρα στο ποστ, τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ιτούδης άλλαζε στο “3” τον Κιριλένκο και έβαζε τον… Χριάπα. Δεν υπάρχει αυτό!
Πρί και Παπ!
Η επιστροφή του Παπαπέτρου, ναι του Παπαπέτρου, άλλαξε τα δεδομένα! Αμυνάρες, κλεψίματα, δίποντα, τρίποντα, στα ίσια με το Κιριλένκο στο ποστ, ότι γουστάρει η ψυχή σας έκανε το παλικάρι. Η ίδια εικόνα, απαράλλαχτο το μοτίβο ως το τέλος του ημιχρόνου.
Κοντά στο καλάθι ήταν λες και έβλεπες άντρες απέναντι σε… παιδιά. Στο 18′ η ΤΣΣΚΑ είχε ρίξει 6 τάπες! Ο Σπανούλης δεν είχε ευστοχήσει σε σουτ εντός πεδιάς (0/8 σουτ) και ο Ολυμπιακός με κάποιο δικό του, μοναδικό και μαγικό τρόπο ήταν στο 33-33! Αν έβλεπες τα ποσοστά σε προσπάθειες μέσα από το ζωγραφιστό? 5/6 ο Ολυμπιακός, 4/5 η ΤΣΣΚΑ!!!
Με ένα Πρίντεζη να τα βάζει από παντού, με κάθε τρόπο. Τελείωσε το πρώτο ημίχρονο με 11 πόντους και 5/5 σουτ. Αυτός μαζί με τον Παπαπέτρου σκόραραν τους 20 από τους 35 πόντους του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο!
Στα πρώτα 20 λεπτά η ΤΣΣΚΑ είχε 14/18 βολές και ο Ολυμπιακός 2/2. Εντυπωσιακό με βάση τα χαρακτηριστικά των δύ ομάδων ήταν πως μέχρι εκείνο το σημείο οι κόκκινοι είχαν 3 κατοχές περισσότερες! Τα ίδια λάθη (8-8), αλλά +3 επιθετικά ριμπάουντ.
Μαινόταν η μάχη
Η ΤΣΣΚΑ ξεκίνησε πιο δυνατά στο δεύτερο ημίχρονο με τον Τζάκσον να “τρώει” τη θέση του Μίλος στο βασικό σχήμα και να δίνει ταχύτητα και ενέργεια στην ομάδα του. Ο Ολυμπιακός με προσήλωση στην άμυνα βρέθηκε στο 40-39 κι εκεί ένα χαμένο ριμπάουντ μετά από μια φαινομενικά τέλεια, διαφοροποίησε κάπως το μομέντουμ. Αντί να αλλάξει κατοχή με την ομάδα να έχει την ευκαιρία να περάσει μπροστά, ο αντίπαλος πήρε το επιθετικό ριμπάουντ, ο Ντε Κολό ευστόχησε σε ελεύθερο τρίποντο (ακριβώς το ίδιο πράγμα είχε συμβεί και στο πρώτο ημίχρονο) και μετά ακολούθησε ένα λάθος και 3 άστοχες επιθέσεις.
Η “αρκούδα” πήγε στο +8 (47-39), ο Ντάνστον χρεώθηκε με 4ο φάουλ και η κατάσταση ζόρισε για τον Ολυμπιακό. Με τον Αγραβάνη στο “5” και χωρίς ο Σπανόύλης και ο Λοτζέσκι να έχουν βάλει έστω ένα καλάθι εντός πεδιάς, η ομάδα μπήκε στην τελευταία περίοδο με μειονέκτημα τεσσάρων πόντων (51-47). Στο τρίτο δεκάλεπτο οι κόκκινοι υπέπεσαν σε 5 λάθη, αλλά συνέχισαν να παλεύουν πολύ στα ριμπάουντ.
Ένας ακόμα άθλος
Ο Μίλος σκόραρε το πρώτο του καλάθι στην τελευταία κατοχή της τρίτης περιόδου και στη πρώτη της 4ης 3 βολές μετά από φάουλ του Σπανούλη. Έτσι, η ΤΣΣΚΑ στο 31΄ήταν πάλι στο +7 (54-47). Λίγο μετά ευστόχησε σε τρίποντο, ΠΑΛΙ μετά από χαμένο αμυντικό ριμπάουντ σε άμυνα που ο Ολυμπιακός την είχε πάει πρίμα μέχρι το τέλος.
Ο Ολυμπιακός είχε μπούσουλα και αποτελεσματικότητα στην άμυνα, αλλά δεν του έβγαινε αυτό το επιθετικό ξέσπασμα και 2-3 φάσεις που θα τον έφερναν σε απόσταση αναπνοής. Θα άλλαζαν το μομέντουμ και θα του έδιναν την ευκαιρία να πάει τον ημιτελικό στο τελευταίο σουτ.
Από το 28 ως το 37′ ο Ολυμπιακός δεν έβαλε ούτε ένα καλάθι εντός πεδιάς.
Η ΤΣΣΚΑ διατηρώντας τα σκήπτρα όχι άνετα, αλλά σταθερά, έφτασε ως το 63-54. Τρία λεπτά και 35” πριν το τέλος.
Μπορούσε να αλλάξει κάτι. Η λογική έλεγε ΟΧΙ.
Και τι σχέση έχει ο Ολυμπιακός με τη λογική???
ΟΥΤΕ ένα καλάθι δεν είχε βάλει ως τότε ο Βασίλης. Με το σφυγμό της ομάδας σχεδόν “νεκρό” έβαλε ένα τρίποντο. Από εκεί ξεκίνησαν όλα…
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έπαιξε το τελευταίο του χαρτί με κοντό σχήμα και τον Πετγουέι στο 5. Ο Ιτούδης δεν τον ακολούθησε, επέμεινε στο ψηλό σχήμα και ήθελε να τελειώσει τον ημιτελικό με 1-2 φάσεις από τα μις ματς στο χαμηλό ποστ.
Το έχουν πάθει κι άλλοι.
Ο Ολυμπιακός με ένα σερί 10-0, που ολοκληρώθηκε – πάλι – με τρίποντο του Σπανούλη πέρασε μπροστά με 64-63!!!
Τόσο απλά, τόσο… Ολυμπιακά. 37 λεπτά το ίδιο μοτίβο και σε λίγα δευτερόλεπτα, αλλάξαμε κανάλι και είδαμε πάλι το ίδιο έργο. Άλλες σκηνές, απίστευτο σασπένς, τρελά “φίδια” από το σκηνοθέτη και φυσικά το ίδιο – απίθανο – τέλος.
Που δεν το βαριέται ποτέ αυτή η ομάδα, ούτε οι πιστοί της.
Ο Σπανούλης έχει βάλει 2 σουτ που δεν μπαίνουν ποτέ. Με ΚΑΝΕΝΑΝ τρόπο. Όπως έγραψε και ο συνάδελφος Γιάννης Τρουμουσης στο Facebook, ίσως κάποτε μάθουμε ότι τελικά δεν είναι άνθρωπος!
Η ενέργεια στο γήπεδο είχε αλλάξει. Το ξέσπασμα είχε έρθει. Τα πρόσωπα και οι εκφράσεις των παικτών ήταν πια εντελώς διαφορετικά.
Φτάσαμε στο τέλος. Όλα, όλα μπορούσαν να συμβούν. Μια κατοχή, ένα λάθος, ένα σουτ, ένα ριμπάουντ.
Κι, όμως, όλοι πίστευαν πως ήξεραν τι θα συμβεί.
Και συνέβη.
Ο παλαβός, ο “ψυχοπαθής”, ο ακατονόητος πήρε πάλι την ευθύνη.
Ένα ακόμα ασύλληπτα δύσκολο σουτ.
Ένα ακόμα μυθικό καλάθι. Ένα ακόμα τρίποντο που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στις μνήμες όλων. Φίλων, αντιπάλων, αγαπημένων, Haters…
66-69, 7 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Επειδή ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά και όχι πίσω στο σκορ, ο ημιτελικός είχε τελειώσει.
Τι να πεις? Με όσα έχει πετύχει αυτή η ομάδα στα φάιναλ φορ, σε συγκλονίζει. Σηκώνεται η τρίχα κάγκελο!
Ένα ακόμα μάγκες. Ένα ακόμα.
Σαράντα λεπτά και η συγκεκριμένη Version του Ολυμπιακού με ηγέτη τον Vspan, τον τεράστιο Πρίντεζη και τα άλλα Ελληνόπουλα που δεν έχουν χάσει ΠΟΤΕ παιχνίδι σε φάιναλ φορ, θα γίνει η πιο μυθική ομάδα στην σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.