Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Με ένα κάκιστο αμυντικά πρώτο ημίχρονο, με δύο από τους τρεις επιθετικούς του πυλώνες εκτός παιχνιδιού και κάποια αδόκιμα σχήματα (χωρίς PG και C), πάλι καλά που το παιχνίδι έφτασε στο τελευταίο σουτ.
Ο σεληνιασμένος από το ξεκίνημα της σεζόν, Τάιλερ Ντόρσεϊ και ο εκπληκτικός χθες Άλεκ Πίτερς κράτησαν σχεδόν μόνοι τους επιθετικά τους “ερυθρόλευκους” στην επανάληψη και παρά το κρεσέντο του Κουίν Έλις που δεν άφηνε τίποτα αναπάντητο, εκείνοι βρέθηκαν σε απόσταση αναπνοής.
Στα 13” δευτερόλεπτα πριν από το τέλος και με το σκορ στο 87-84, ο Ολυμπιακός έπρεπε να προλάβει να εκτελέσει ένα τρίποντο πριν του γίνει φάουλ χαμηλά και πράγματι, το play που σχεδιάστηκε έδωσε την ευκαιρία στον Βεζένκοφ να ισοφαρίσει. Η μπάλα χτύπησε σίδερο και η νίκη κατέληξε οριστικά στην ομάδα που βάσει εικόνας την άξιζε περισσότερο.
Η ερώτηση γιατί πήρε το τελευταίο σουτ ο Βεζένκοφ κι όχι κάποιος από τους δύο πρωταγωνιστές της βραδιάς, στην πραγματικότητα δεν έχει απάντηση. Σε μια αντίστοιχη συγκυρία πριν από λίγες μέρες (με Μονακό στο ΣΕΦ), ο ίδιος παίκτης είχε πασάρει την μπάλα στον εντελώς αμαρκάριστο Ουόρντ και τότε το ερώτημα που σήκωνε συζήτηση ήταν γιατί… δεν πήρε το τελευταίο σουτ. Σε τέτοιες περιπτώσεις η καλύτερη επιλογή είναι αυτή που δεν προτιμήθηκε, διότι πολύ απλά τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Η ψυχρή αλήθεια, όμως, λέει ότι σε αμφότερες τις φάσεις βγήκαν δύο σωστές εκτελέσεις, οι οποίες δεν είχαν ευτυχή κατάληξη.
Σε τελική ανάλυση μπορούμε αρκεστούμε στη σπουδαία δήλωση του Άλεκ Πίτερς, ο οποίος όχι μόνο δεν επιχείρησε να εκμεταλλευτεί την περίσταση προς όφελός του, αλλά έδειξε την κλάση του και εκτός παρκέ. “Το αν πιστεύω ότι έπρεπε να σουτάρω εγώ δεν έχει σημασία. Έχουμε τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης και πήρε ένα σουτ που έχει βάλει χιλιάδες φορές”, δήλωσε ο Αμερικανός (στο μέσο “Betarades”) εγκρίνοντας ουσιαστικά την απόφαση του προπονητή του.
Εδώ που τα λέμε, ο Ολυμπιακός -όπως και καμία σοβαρή ομάδα – δεν θα σταθεί σ’ ένα τραβηγμένο σουτ στο φινάλε, αλλά θα ασχοληθεί με τους λόγους που τον υποχρέωσαν να τρέχει και να μην φτάνει. Απέναντι σε μια ομάδα που στερούνταν τις κορυφαίες παραγωγικές της μονάδες (ΛεΝτέι και Σιλντς είναι μακράν οι πρώτοι της σκόρερ), η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης εμφάνισε μια ενοχλητική παθητικότητα σε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού. Τα ποσοστά της Αρμάνι στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλύτερα κι από… προπόνησης (50% στα τρίποντα και 71% στα δίποντα) και το ισχνό +4 που με το οποίο πήγε στα αποδυτήρια, μόνο ευχαριστημένη δεν την άφηνε.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που το ερυθρόλευκο ζωγραφιστό εκτέθηκε, αφού ο 40άρης Ντάνστον έστησε πάρτι. Ο Μπούκερ εκτελούσε ανενόχλητος από την κορυφή και γενικά ο ένας μετά τον άλλον οι παίκτες της ιταλικής ομάδας οπλίζονταν με αυτοπεποίθηση. Ο Χολ έχασε όλες τις μάχες και δεν επέστρεψε στο ματς, ενώ ΜακΚίσικ και Λι πέρασαν και δεν ακούμπησαν ως εφεδρικοί άσοι.
Θετικός δημιουργικά, αρνητικός εκτελεστικά ο Ουόκαπ, προσπάθησαν Μιλουτίνοφ και Ουόρντ. Η πολυσυζητημένη τριάδα Ντόρσεϊ – Βεζένκοφ – Φουρνιέ βρήκε άκρη μόνο στο πρώτο δεκάλεπτο (5, 6 κι 6 πόντους αντίστοιχα με κάποιες καλές μεταξύ τους συνεργασίες), ενώ όσο περνούσε η ώρα οι δύο βυθίζονταν και μόνο ο ομογενής γκαρντ συνέχιζε ακμαίος.
Αυτή ακριβώς είναι η δεύτερη ανάγνωση του παιχνιδιού, αλλά και της ευρύτερη λειτουργίας των Πειραιωτών, που σε αυτό το πρώτο κομμάτι της σεζόν φαίνεται να αντιμετωπίζουν κάποια ζητήματα χημείας και ρόλων. Το εύκολο είναι να διαπιστώσεις ότι τόσο ο Φουρνιέ (από την αρχή της σεζόν), όσο και ο Βεζένκοφ (στα τελευταία 3-4 ματς), βρίσκονται μακριά από τα δικά τους στάνταρντ. Το κρίσιμο, όμως, είναι να εντοπίσεις τις αιτίες που προκαλούν την ασυνήθιστη εικόνα τους.
Πέρυσι τέτοια εποχή, χαρακτηρίζονταν από το σύνολο του μπασκετικού οικοσυστήματος ως το κορυφαίο δίδυμο σε ολόκληρη την Euroleague. Μοιάζει τραβηγμένο, να ξέχασαν να παίζουν ή να “ξεφούσκωσαν” ταυτόχρονα. Κι εδώ που τα λέμε, μακάρι να πρόκειται για ντεφορμάρισμα που θα κάνει τον κύκλο του και θα περάσει. Αν, όμως, είναι κάτι βαθύτερο; Αν το “φαινόμενο” Ντόρσεϊ, επηρεάζει και τελικά υποσκάπτει την απόδοσή τους; Διότι μπορεί φαινομενικά να προστέθηκε μια τρίτη αξιόπιστη επιθετική απειλή, όμως η μπάλα παραμένει μία…
Τέτοιου είδους μπερδέματα, δεν είναι παράλογο να προκύπτουν όταν το κέντρο βάρους μετατοπίζεται. Η εκρηκτική “εισβολή” του διεθνούς άσου στο ερυθρόλευκο γίγνεσθαι αποτελεί αναμφίβολα μια υπέροχη εξέλιξη, παράλληλα, όμως, διαταράσσει πολλούς τομείς του παιχνιδιού και ως εκ τούτου αξιώνει τις ανάλογες προσαρμογές. Ο Ολυμπιακός είχε μεγάλη ανάγκη από έναν ακόμα πολυμορφικό σκόρερ ενστίκτου που να μπορεί να δώσει μια εναλλακτική διάσταση στο παιχνίδι του και ο Ντόρσεϊ του την προσφέρει με το παραπάνω.
Από την άλλη, μιλάμε για τους δύο παίκτες, που -όπως και να το κάνουμε- θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το αν θα επιτευχθούν οι ερυθρόλευκοι στόχοι και το γεγονός ότι ξαφνικά έχει περιοριστεί η επιδραστικότητα τους, έχουν μειωθεί οι προσπάθειές τους, οι αποφάσεις τους, η συχνότητα που περνάει η μπάλα από τα χέρια τους κ.ο.κ., δημιουργεί μια άβολη για αυτούς κατάσταση μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εκτός των άλλων, ο Γάλλος έχει υποχρεωθεί να μεταπηδήσει από το “2” στο “3”, ενώ ο Βεζένκοφ που συνήθιζε να βρίσκει ρυθμό κυρίως μέσα από τις πρώτες δράσεις του αγώνα (έχοντας φοβερή επικοινωνία με τον Φαλ), υπάρχουν πλέον περιπτώσεις που για αρκετά λεπτά μοιάζει σχεδόν αμέτοχος.
Όλα τα παραπάνω θα ήταν πραγματικά ανησυχητικά, αν δεν είχαμε να κάνουμε με παίκτες μεγάλης ποιότητας και οξυδέρκειας κι έναν ικανότατο προπονητή. Μπορεί αυτήν τη στιγμή η κατάσταση να μοιάζει με σπαζοκεφαλιά, αλλά αργά ή γρήγορα θα ανακαλυφτεί ο τρόπος, θα βρεθούν τα σχήματα, το κατάλληλο ροτέισον και οι νέες ισορροπίες ώστε ο Ολυμπιακός να πάρει το βέλτιστο και από τους τρεις.
Όπως είπε και ο Στίβεν Χόκινγκ, Άλλωστε: “Ευφυΐα είναι η ικανότητα προσαρμογής στην αλλαγή”.
ΥΓ. Η – δυστυχώς – οριστική αποχώρηση του Κίναν Έβανς από το αγωνιστικό κάδρο (όπως και η φανερή έλλειψη εμπιστοσύνης στον Σέιμπεν Λι) καθιστούν αναγκαία την εξεύρεση ενός αξιόλογου και αξιόπιστου πόιντ γκαρντ. Κι αν κρίνουμε από το πόσο υπολόγιζαν τον άτυχο Αμερικανό οι “ερυθρόλευκοι”, πρόκειται αναμφίβολα για μια κρίσιμη απόφαση που πρέπει να παρθεί προσεκτικά και όχι βεβιασμένα.
Διαβάστε ακόμα
- Αρμάνι – Ολυμπιακός 88-87: Δεν είναι κάθε μέρα της… ανατροπής
- Ευρωλίγκα αποτελέσματα & βαθμολογία: Ολυμπιακός & Παναθηναϊκός ξανά μαζί κάτω από τη δυάδα κορυφής
- Μιλουτίνοφ σημαίνει ριμπάουντ: Μπήκε στην All-Time 10άδα της Ευρωλίγκας!
- Μπλουζάκι στήριξης σε Έβανς από Ολυμπιακό: “Μη χάνεις ποτέ την ελπίδα, μείνε δυνατός”
- O καλύτερος φετινός Πίτερς δεν έφτασε στον Ολυμπιακό και… “Ελπίζω να πήραμε ένα μάθημα”
- Μπαρτζώκας για ήττα Ολυμπιακού στο Μιλάνο: “Κακή αμυντική προσέγγιση, δεν είχαμε physicality και hustle”