Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Παρόλα αυτά, ο Σβέτισλαβ Πέσιτς δεν παραιτείται – κόντρα στη φημολογία που αναπτύχθηκε, ειδικά από τη στιγμή που δεν επέστρεψε στο Βελιγράδι με την υπόλοιπη αποστολή – και βλέπει κάποια θετικά σημεία που βγήκαν από αυτό το τουρνουά:
“Αποκαταστάθηκε η χαμένη συνέχεια. Εμπειρία, γνώση και ποιότητα είναι απαραίτητα για μεγάλα αποτελέσματα. Δείξαμε χαρακτήρα και αναλάβαμε τις ευθύνες. Δεν ψάχνουμε για δικαιολογίες. Είμαι περήφανος και ήταν σπουδαίο που συμμετείχα μαζί με τους παίκτες μου σε αυτήν τη διαδικασία”, δήλωσε σε συνέντευξη του ο Πέσιτς στην ιστοσελίδα της σερβικής ομοσπονδίας και συνεχίζει:
“Το ενδιαφέρον στο Ευρωμπάσκετ ήταν τεράστιο. Από πλευράς ποιότητας ήταν το δυνατότερο Ευρωμπάσκετ κι όχι μόνο λόγω της συμμετοχής μεγάλων παικτών του ΝΒΑ και της Ευρωλίγκας. Ζήσαμε την εξισορρόπηση των δυνάμεων, πολλές “μικρές” μπασκετικές χώρες προόδευσαν, έγινε πολύ δύσκολο για τα φαβορί να νικήσουν. Το σύστημα διεξαγωγής είναι σκληρό και 10 “κακά” λεπτά για να χάσουμε την επένδυση που κάναμε και να φύγουμε χωρίς ανταμοιβή των κόπων μας”.
Ο Πέσιτς είναι αισιόδοξος για το μέλλον της Σερβίας:
“Οι παίκτες έχτισαν μεταξύ τους συντροφικότητα και πολύ καλή ατμόσφαιρα. Αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα. Μπιέλιτσα, Μπογκντάνοβιτς και Αβράμοβιτς δεν ταξίδεψαν καν μαζί μας, ενώ οι Μιλουτίνοφ, Μαρίνκοβιτς και Νέντοβιτς δεν έπαιξαν σε όλα τα ματς.
Ο κορμός της ομάδας αποτελείται από παίκτες γεννημένους το 1994 και το 1995, που έχουν περάσει από όλα τα στάδια των Εθνικών μας (Γιόκιτς, Μίτσιτς, Μιλουτίνοφ, Γκούντουριτς, Γιάραμαζ κτλ.). Υπάρχει επίσης ένας γαλαξίας νέων παικτών που έρχονται όπως ο Σίμανιτς, ο Πετρούσεβ, ο Ποκουσέσφκι, ο Σμάιλαγκιτς, ο Γιόβιτς, ο Κοπρίβιτσα.
Ελπίζουμε να ανταποκριθούν σε μελλοντικές κλήσεις, αλλά δεν εξαρτάται μόνο από τους ίδιους αλλά και τις ομάδες τους. Οι προτεραιότητες αλλάζουν. Οι παίκτες πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό γιατί κανείς δεν αμφισβητεί την αφοσίωση τους και την επιθυμία να παίξουν στην Εθνική ομάδα.
Όσο τώρα, για τον εαυτό του, ο Πέσιτς ήδη σκέφτεται τα “παράθυρα” του Νοεμβρίου:
“Δεν είναι η πρώτη φορά που με κριτικάρουν και με προσβάλλουν. Έχει γίνει ακόμα και στο Ευρωμπάσκετ του 2001 και στο Παγκόσμιο του 2002 (σ.σ. χρυσά μετάλλια). Τίποτα δεν άλλαξε ακόμα κι όταν νικούσαμε στην Πράγα ή όταν χάσαμε στο Βερολίνο. Δεν θα εγκαταλείψω ποτέ τις αρχές μου, τις μεθόδους επιλογής παικτών και τα πιστεύω μου. Είναι πάντα πρόθυμος να αποδεχτώ διαφορετικές απόψεις και προτάσεις, αλλά θα παραμένω πιστός σε αυτούς που ο μόνος του στόχος είναι το μπάσκετ”.