Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Θα περίμενε κανείς ότι σε ένα γήπεδο που έχει γραφτεί η πιο “χρυσή σελίδα” στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, η Εθνική ομάδα δεν θα το κουνούσε… ρούπι. Παρόλα αυτά η έωλη πλέον, τόσα χρόνια μετά, πραγματικότητα απέχει παρασάγγας.
Όπως όμως οι παραδόσεις είναι για να… σπάνε, έτσι και οι ευχάριστες και καλά καταχωνιασμένες θύμησες, είναι για να ξεσκονίζονται και να ανασύρονται. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Η “γαλανόλευκη” ετοιμάζεται για την πρεμιέρα της στα προκριματικά του EuroBasket 2025 την Παρασκευή το βράδυ (23/2, 21:00) κόντρα στον “κακό της δαίμονα” Τσεχία με το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας να έχει ορισθεί ως τόπος διεξαγωγής.
Πρωτόγνωρο; Κατά ακριβή μετάφραση της λέξης όχι γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που η Εθνική θα δώσει αγώνα στο φαληρικό στάδιο στην ουσία όμως για τους παρόντες είναι πρωτοφανές αφού ούτε καν ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Βασίλης Σπανούλης, δεν πρόλαβε το ΣΕΦ ως έδρα της “γαλανόλευκης”.
Το Eurohoops… φυλλομετρά μία μία τις σελίδες του ημερολογίου και ανατρέχει αρκετά πίσω για να βρει την τελευταία φορά που η έδρα του Ολυμπιακού, ήταν “σπίτι” για την Εθνική.
Ένας τόπος εικονόγραμμα
“Εγώ δεν είμαι απόγονος, ήμουν πάντοτε πρόγονος” φέρεται να είχε πει ο Ναπολέων Βοναπάρτης και η όλη ιστορία με το ΣΕΦ θυμίζει το απόφθεγμα του Γάλλου κατακτητή.
Και αυτό διότι μπορεί οι φίλοι του Ολυμπιακού να έχουν συνδυάσει το φαληρικό στάδιο με διακρίσεις και επιτυχίες της ομάδας τους, σπουδαίες νύχτες αλλά και δύσκολες βραδιές, παρόλα αυτά για τους… χρωματικά αποστειρωμένους και τους παλαιότερους πάντα στο άκουσμα του αρκτικόλεξου Σ.Ε.Φ. θα έρχεται κατά νου σαν “αστραπή” ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και τα άλλα τα παιδιά εκείνης της χρυσής πορείας του 1987. Οι βολές του “τίμιου γίγαντα” Αργύρη Καμπούρη και τόσες ακόμα μνήμες ευχάριστες.
Στο δικό τους δεξί ημισφαίριο του μυαλού είναι “σφηνωμένες” όλες εκείνες οι “γαλανόλευκές” εικόνες που προκαλούν συμπεριφορές παρορμητικές, αυθόρμητες, προκαλούν συγκινήσεις.
Το δυτικό άκρο λοιπόν του Φαληρικού όρμου επιλέχθηκε για την ανοικοδόμηση ενός κτηρίου συμβόλου της πιο… ζωντανής τη δεκαετία του 80′ παραλιακής ζώνης. Ένα μέρος που εγκαινιάστηκε τέτοια εποχή το 1985 από τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου και έμελλε να αποκτήσει τη δική του θέση στην αθλητική και όχι μόνο ζωή του τόπου.
Το ΣΕΦ πέρα από αγωνιστικά δρόμενα φιλοξένησε και πολλών λογιών ακόμα εκδηλώσεις, ομιλίες, συνέδρια, προεκλογικές συγκεντρώσεις κλπ.
Στα της “σπυριάρας” στο νεότευκτο τότε Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας έγινε ο τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (νυν Ευρωλίγκα) το 1985 ανάμεσα στην Τσιμπόνα και τη Ρεάλ (87-78), εκεί και το Ευρωμπάσκετ του 1987 φυσικά. Συνέχεια με το δραματικό τελικός του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης (μετέπειτα Κύπελλο Σαπόρτα) ανάμεσα στους Μαδριλένους ξανά και την Καζέρτα σε μια νύχτα που Ντράζεν Πέτροβιτς και Όσκαρ Σμιντ ξέχασαν να αστοχήσουν με 62 και 44 πόντους αντίστοιχα.
Το 1993 είχε έρθει η ώρα και για Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με θριαμβεύτρια την Λιμόζ και τρίτο τον ΠΑΟΚ ενώ το καλοκαίρι του 1998, τότε που έπνεε τα μπασκετικά λοίσθια μεγάλων ραντεβού, στο ΣΕΦ έλαβαν χώρα και οι αγώνες της Εθνικής για το Παγκόσμιο του 1998 πριν μεταφερθεί η δράση ΟΑΚΑ και τελικώς τερματίσει 4η.
Το ερχόμενο καλοκαίρι έχει επιλεγεί το φαληρικό Στάδιο από τη FIBA, αφού κάνει τα απαραίτητα make over, για να ανοίξει τις πύλες του και να φιλοξενήσει τις Αίγυπτο, Δομινικανή Δημοκρατία, Σλοβενία και Κροατία στο πλαίσιο προολυμπιακού τουρνουά που θα δώσει εισιτήριο για Παρίσι.
Μέχρι τότε όμως, προκριματικά Ευρωμπάσκετ 2025 και Τσεχία.
Η αυλαία έπεσε με φιλικό Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία
Έστω και από ευδαιμονία θα περίμενε κανείς πως το… γούρι δεν θα άλλαζε μονάχα για χάρη κάποιας περιοδείας στην επαρχία. Το καλοκαίρι του 1999 όμως αποτέλεσε το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας για τελευταία, μέχρι την επόμενη, φορά το “σπίτι” της Εθνικής.
Μετά το τουρνουά Ακρόπολις 9-11/6 (είχε Ευρωμπάσκετ 1999 στη Γαλλία μερικές μέρες αργότερα) και τους αγώνες απέναντι σε Ιταλία, Αυστραλία και Ρωσία, η Εθνική του Κώστα Πετρόπουλου και του νεαρού τότε Ηλία Ζούρου βοηθού, έκλεισε την προετοιμασία της με φιλικό κόντρα στο πανίσχυρο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Γιουγκοσλαβίας.
Ένας αγώνας για να μετρήσει δυνάμεις απέναντι στην παρέα του Ντίβατς, του Τάρλατς, του Ντανίλοβιτς, του Στογιάκοβιτς, του Σάσα Ομπράντοβιτς, του Τομάσεβιτς, του Στσεπάνοβιτς και των υπολοίπων προικισμένων από τη φάρα τους αθλητών. Ένα μπολιασμένο με μπάσκετ DNA. Μία αντίπαλος προπονητής της οποίας ήταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και βοηθός ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Για τέτοιο μέγεθος μιλάμε.
Η… άνω τελεία λοιπόν που έμεινε εκεί για 25 χρόνια και 9.019 μέρες ακριβέστερα μέχρι το βράδυ της Παρασκευής (23/2/2024) μπήκε όπως της άρμοζε με ένα σπουδαίο φιλικό που είχε βέβαια χαμηλό σκορ (66-68).
Οι πόντοι της “γαλανόλευκης” στον… τελευταίο της, μέχρι τις μέρες μας, ασπασμό στο ΣΕΦ την 15η Ιουνίου 1999, λίγο πριν αναχωρήσει “μισή” λόγω τραυματισμών για το Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας. Εκεί που η τελευταία αντίπαλος της Εθνικής ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου επικρατώντας της διοργανώτριας στον μικρό τελικό για το χάλκινο μετάλλιο.
ΕΛΛΑΔΑ (Πετρόπουλος): Σιγάλας 8, Παπανικολάου 9, Κορωνιός 15, Αλβέρτης 12, Γιαννούλης 4, Μπουντούρης 3, Καράγκουτης 8, Τσακαλίδης 7.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό από την τελευταία φορά της “γαλανόλευκης” στο ΣΕΦ:
Διαβάστε επίσης:
- Σατοράνσκι για Εθνική: “Έίναι υπέροχο να παίζεις στο ΣΕΦ, η Ελλάδα το μεγάλο φαβορί του ομίλου”
- Γιάννης Αντετοκούνμπο:”Δεν ήθελα να φεύγω από την προπόνηση της Εθνικής με κλάματα”
- Εθνική: Έχουν διατεθεί ήδη 5.000 εισιτήρια για το ματς με Τσεχία
- Εθνική: Εκτός προετοιμασίας ο Μποχωρίδης, λόγω οστικού οιδήματος
- Εθνική: Μπήκε ο Λαρεντζάκης στις προπονήσεις – Το επιτελείο του Βασίλη Σπανούλη