Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Σλοβένος σταρ και MVP του Ευρωμπάσκετ μίλησε στην “Delo” και εξήγησε πως “είναι αλήθεια ότι δύσκολα μπορώ να σταθώ στα πόδια μου τις τελευταίες τέσσερις μέρες. Ημουν σωματικά κουρασμένος ασφαλώς, όμως η πνευματική κούραση ήταν ακόμα χειρότερη. Η κούραση από όλες αυτές τις συνεντεύξεις και τις συζητήσεις με τα ΜΜΕ. Ημουν μπροστά στην κάμερα και στο επίκεντρο των συναισθημάτων, φόβος και ευφορία, που με… χτυπούν”.
Οσο για τα συναισθήματά του: “Δεν ξέρω καν πώς να το περιγράψω. Ονειρεύεσαι σε όλη σου τη ζωή να κάνεις κάτι, η πίεση σου προσθέτει βάρος στους ώμους και κοιτάς τη Σλοβενία που κάθε φορά αποτυγχάνει στο τελευταίο αποφασιστικό βήμα, πριν τη γραμμή του τερματισμού. Κι όταν φτάνεις στο στόχο, όλη η πίεση από όλα αυτά τα χρόνια ξαφνικά εξαφανίζεται. Σταματάς να είσαι ο εαυτός σου, σταματάς να είσαι αυτό το άτομο και βγάζεις στην επιφάνεια κάτι που δεν ήξερες ότι το είχες μέσα σου…”
Ενώ αναφέρθηκε στο κρίσιμο σημείο, όταν η Σερβία έκανε αντεπίθεση και τα “φαντάσματα” είχαν μόλις ξυπνήσει για τους Σλοβένους: “Δεν ξέρω πώς φάνηκε στην τηλεόραση, όμως ήμουν κατά κάποιο τρόπο σε έκσταση εκείνη τη στιγμή. Ημασταν μπροστά με 12 πόντους, οι Σέρβοι έκαναν σερί 10-0 και ξαφνικά ήμασταν μπροστά μόνο με δύο. Ο Ιγκορ κάλεσε τάιμ άουτ. Ολοι οι παίκτες ήρθαν στον πάγκο και η πρώτη τους αντίδραση ήταν να χαμηλώσουν το κεφάλι τους και να κοιτούν το πάτωμα.
Τότε ένιωσα ότι ήταν η πιο δύσκολη στιγμή του αγώνα και ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να το αλλάξω και να τους κάνω να σκεφτούν διαφορετικά. Πραγματικά θύμωσα και φώναξα: Τι συμβαίνει; Αυτός είναι ο τελικός! Παίζουμε στον τελικό του Ευρωμπάσκετ και είμαστε μπροστά με δύο πόντους! Είμαστε μπροστά και έχουμε χαμηλά τα κεφάλια μας; Εμείς πρέπει να έχουμε ψηλά τα κεφάλια μας. Σε αυτό το σημείο κάτι συνέβη και ξυπνήσαμε όλοι και αρχίσαμε να παίζουμε ως το τέλος”.