Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Αναλυτικά τι αναφέρει ο Σάσα Τζόρτζεβιτς μέσω της δήλωσής του:
“Από τη στιγμή που δεν είχα την ευκαιρία νωρίτερα και εξαιτίας κάποιων ατυχών και περίεργων αποφάσεων της πρώην ομάδας μου, Μπάγερν Μονάχου, θέλω να μοιραστώ μαζί μας κάποιες σκέψεις και πεποιθήσεις μου.
Πρώτα, θέλω να ευχαριστώ το προπονητικό, ιατρικό και όλα τα μέλη του επιτελείου και περισσότερο τους παίκτες μου, για την υψηλότατη επαγγελματικότητα και την αφοσίωσή τους και για όλα τα συναισθήματα που μοιραστήκαμε ανιδιοτελώς κάθε μέρα. Σας σέβομαι ΟΛΟΥΣ.
Ευχαριστώ όλους τους αντιπάλους, συναδέλφους, ΜΜΕ, για την εκτίμηση της δουλειάς μας, την υποστήριξη και τα σπουδαία λόγια. Σημαίνουν τα πάντα για μένα, ειδικά όταν προέρχονται από αντιπάλους.
Τέλος, ευχαριστώ την BBL και τη Γερμανία που με φιλοξένησαν και με έκαναν να νιώσω κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτος σε αυτά τα δύο χρόνια, που με εμπλούτισαν επαγγελματικά και προσωπικά.
Ενα ξεχωριστό ευχαριστώ στους φίλους της Μπάγερν, για την χωρίς όρους υποστήριξή και αγάπη τους. Επικοινωνούσαμε αμφίδρομα μέσω των αγώνων και των νικών μας. Ελπίζω να διασκεδάσατε με την ομάδα να παλεύει και να νικά, όσο εγώ, σε αυτή την ιστορική σεζόν.
Δυστυχώς την ευκαιρία να κάνουμε αυτή τη σπουδαία σεζόν ακόμα πιο σπουδαία, κερδίζοντας το πρωτάθλημα, μου την πήραν την περασμένη Τετάρτη.
Στο τελευταίο μίτινγκ της σεζόν, ο GM της ομάδας μου είπε πως με “παύουν” από τη θέση του προπονητή, γιατί δεν επικοινωνούσα καλά μαζί του. Η απάντησή μου ήταν απλά η ακόλουθη: Κυπελλούχος Γερμανίας, στα ημιτελικά του Eurocup, 1ος στο γερμανικό πρωτάθλημα με ρεκόρ 23-2.
Ο μεγαλύτερος λόγος της φετινής επιτυχίας, ήταν πράγματι το γεγονός πως η διοίκηση δεν ασχολούνταν με την καθημερινότητα της ομάδας. Ως ευτυχές αποτέλεσμα, η ομάδα και το επιτελείο είχαν τη γαλήνη να συγκεντρωθούν ως ένα δυνατό σύνολο, κάτι που είναι απαραίτητο για να κερδίσουμε τρόπαια.
Η συνοχή που υπήρχε ανάμεσα σε ομάδα και επιτελείο ήταν τόσο δυνατή, που οδήγησε στα καλύτερα αποτελέσματα του συλλόγου, παρά ένα μέρος της διοίκησης, το οποίο ζήλευε και ένιωσε ότι το καπελώσαμε και δεν μπορούσαμε να ζήσουμε με αυτό.
Αυτό που μετανιώνω είναι ότι απαγόρευσαν αναίσχυντα σε εμένα, μαζί με όλα τα μέλη της ομάδας και τους παίκτες πρώτα, να πανηγυρίσουμε με τον κόσμο μας στο “Audi Dome” το τρόπαιο, που η ομάδα δεν είχε κατακτήσει ποτέ στην σύγχρονη ιστορία της, το Κύπελλο Γερμανίας.
Κατά την άποψή μου το μεγαλύτερο κέρδος για έναν άνθρωπο του αθλητισμού δεν είναι ένα μπόνους νίκης ή η παρουσία στους πανηγυρισμούς, αλλά το ειλικρινές χειροκρότημα και η εκτίμηση του κόσμου, που συμπεριλαμβάνεται στον πανηγυρισμό μιας νίκης. Είναι κάτι που θα το κάναμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, αλλά μας το αρνήθηκαν χωρίς εξήγηση.
Όμως, από την αρχή της σεζόν, νιώσαμε μια μεγάλη έλλειψη στήριξης προς την ομάδα και το σταφ. Ήταν απόμακροι και αρνητικοί. Συχνά εκφράζονταν μη επαγγελματικά προς τους ανθρώπους έξω από το κλαμπ.
Αυτές οι συμπεριφορές κλιμακώθηκαν με την άδικη απόλυσή μου από τη θέση του προπονητή, όπως συνέβη και με μέλη του τεχνικού σταφ, αντί να βοηθήσουν την ομάδα μας με την υπογραφή 1-2 παικτών, όπως είχε συμφωνηθεί πριν από τον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας, για να αντεπεξέλθουμε στους τραυματισμούς και την κόπωση των βασικών μας.
Η Μπάγερν Μονάχου έπρεπε να είναι πάνω από τέτοιες συμπεριφορές και να μην επέτρεπε προσωπικές επιθέσεις, που χαλούν τη σκληρή δουλειά πολλών ανθρώπων, όχι μόνο του προπονητή.
Όπως έχει πει κάποιος, ο μόνος αντίπαλος που δεν μπορείς να νικήσεις, είναι αυτός που κάθεται στο γήπεδό σου και λειτουργεί εις βάρος του κοινού στόχου που έχετε.
Παρ’ όλα αυτά πρέπει να αποδώσω τα εύσημα και να ευχαριστήσω προσωπικά τον κ. Ούλι Χένες, τον πρόεδρο της Μπάγερν, ο οποίος κάποιες μέρες πριν την “αποπομπή” μου από τον πάγκο, δημόσια δήλωσε στα ΜΜΕ την ικανοποίησή του για την “καλύτερη σεζόν στην ιστορία της Μπάγερν”, που συνδυάστηκε με την κατάκτηση του Κυπέλλου.
Αυτά τα λόγια όταν έρχονται από τον πρόεδρο, έναν σπουδαίο πρώην πρωταθλητή, έκαναν όλη την ομάδα πολύ περήφανη.
Προσωπικά, έχοντας την εμπειρία 35 ετών στο υψηλό επίπεδο του μπάσκετ και κερδίζοντας τα πάντα με συλλόγους και εθνική ομάδα, εκτιμώ βαριά τα λόγια του κ. Χένες.
Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω και γνωρίζοντας πως το πιο σημαντικό για έναν προπονητή είναι να αφήσει μια ομάδα σε καλύτερη κατάσταση από ότι ήταν πριν, θεωρώ τη δουλειά μου πετυχημένη. Τα αποτελέσματα της σεζόν, η κατάκτηση του γερμανικού Κυπέλλου (πρώτο σε 50 χρόνια), οι ημιτελικοί του Eurocup (καλύτερη πορεία ποτέ) και το γεγονός πως άφησα την ομάδα στην 1η θέση του πρωταθλήματος με ρεκόρ 23-2, μιλούν από μόνα τους”.