Ολυμπιακός Blog: Κερδίζει – ξανά τον κόσμο του – σε άδεια γήπεδα

Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net

Η πρώτη διπλή εβδομάδα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα σφραγίστηκε με απόλυτη επιτυχία, πολύ καλό μπάσκετ και… προσδοκία!

Αν πέτυχε κάτι στο μέγιστο βαθμό το 48ωρο των μαχών με Μιλάνο και Μακάμπι η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, είναι πως… γέμισε στο έπακρο τις «μπασκετικές ψυχές», έβγαλε πολύ ποιοτικό μπάσκετ με διάρκεια, υγεία και ομοψυχία στο παρκέ και στο πάγκο και μέσα από όλο αυτό τον θετικό συνδυασμό γέννησε με προσδοκία και ανυπομονησία τον κόσμο του.

Επιτέλους, μετά από δύο χρόνια… μπερδεμένης μπασκετικής ταυτότητας με το πρότερο DNA του Ολυμπιακού να έχει αλλοιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, επιστρέφει ξεκάθαρη σφραγίδα που ταιριάζει σε αυτή την ομάδα και (υπεν)θυμίζει την μπασκετική ταυτότητα που χαρακτήριζε τους κόκκινους στα διαδοχικά χρόνια των ευρωπαϊκών υπερβάσεων.

Το 2/2 έγινε, δύο νίκες απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους είναι γεγονός και το πιο σημαντικό από όλα είναι πως σε αυτά τα 80 λεπτά μπάσκετ της εβδομάδας, ο Ολυμπιακός ξεδίπλωσε πολλές από τις μπασκετικές αρετές και τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται, για να μπορεί μια ομάδα να έχει υπόσταση και μέλλον στη πολύ δύσκολη και ανταγωνιστική Ευρωλίγκα των εκπλήξεων.

Ολυμπιακός: Τα 4 σύγχρονα “buzzer beaters” στη… δεξιά μπασκέτα του ΣΕΦ! (Videos)

Ποιοτικοί δείκτες, πλουραλισμός, ρόλοι και ομοιογένεια!

Ουσιαστικά, ο Ολυμπιακός επέκτεινε με πειστικό τρόπο όσα μας είχε επιδείξει στη πρόσφατη μάχη με την Αρμάνι. Σε επίπεδο αριθμών ήταν ξανά επαρκέστατος. Σούταρε με 56% στα δίποντα, με 41% στα τρίποντα, ήταν καλύτερος στα ριμπάουντ (31-26) και είχε περισσότερες κατοχές από την Μακάμπι.

Κάτι που συνέβη επειδή πήρε τα διπλάσια επιθετικά ριμπάουντ (12-6) και φυσικά διότι υπέπεσε σε 4 λάθη λιγότερα (10-14), γεγονός εξόχως σημαντικό. Ο Ολυμπιακός έκανε 10 λάθη στο πρώτο ημίχρονο με το Μιλάνο. Στο δεύτερο ημίχρονο μόλις δύο και συνέχισε την βελτίωση με 10 συνολικά κόντρα στην ομάδα του Σφαιρόπουλου.

Την ίδια στιγμή είχε εξαιρετικό πρόσημο στην κρίσιμη σχέση ασίστ – λαθών (+12!) με 22 έναντι 10 και όλα αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνουν γιατί ο Ολυμπιακός στην μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης είχε εικόνα νικητή και ήλεγχε την κατάσταση.

Ολυμπιακός: Το “ratio” ασίστ/λαθών οδηγεί τους “ερυθρόλευκους”

Για μια ακόμα βραδιά πήρε περισσότερους πόντους από τα λάθη του αντιπάλου του και με εξαίρεση 2-3 αποτυχημένα αμυντικά τρανζίσιον παρέμεινε προσηλωμένος στις επιστροφές του ανεξαρτήτως έκβασης των δικών του επιθετικών κατοχών.

Όλα αυτά τα νούμερα συνιστούν ποιοτικούς δείκτες για το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Το πιο σημαντικό; Η παραγωγή τους δεν ήταν προϊόν ενός συγκεκριμένου σχήματος. Η ομάδα του Μπαρτζώκα δείχνει πλουραλισμό επιλογών στη δημιουργία και την εκτέλεση, δεν υπήρχε ούτε μισός παίκτης σε τούτες τις δύο μάχες που δεν τα έδωσε όλα στην άμυνα ή τα ριμπάουντ.

Ουσιαστικά με ροτέσιον 10 παικτών ο Ολυμπιακός λειτούργησε σαν μπασκετική Λερναία Ύδρα με διαφορετικά σχήματα και πρωταγωνιστές, αλλά συνάμα με χημεία, ομοιογένεια, ξεκάθαρες αρχές και πάνω από όλα, επιτέλους, με ΕΥΔΙΑΚΡΙΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ που άπαντες δείχνουν να τους έχουν αποδεχτεί και να τους γουστάρουν!

Αυτό κι αν είναι κλειδί…

Απέναντι στο Μιλάνο ένα σχήμα με Σλούκα, ΜακΚίσικ, Χάρισον, Πρίντεζη και Μάρτιν άλλαξε την ροή και το μομέντουμ. Με την Μακάμπι, το σχήμα με Σπανούλη, Χάρισον, Τζένκινς, Πρίντεζη και Μάρτιν έβαλε το νερό στο αυλάκι, ώστε το -7 της πρώτης περιόδου να εξελιχθεί γρήγορα σε +7 (38-31)!

Το κρίσιμο τελευταίο δεκάλεπτο κόντρα στην Ιταλική ομάδα απόλυτος μαέστρος ήταν ο Σλούκας, με τον Σπανούλη να μην πατάει παρκέ και να μείνει στα 7:30 λεπτά συμμετοχής. Στη μάχη με την ομάδα του Σφαιρόπουλου που στα τελευταία λεπτά είχε εκατέρωθεν εναλλαγές στο προβάδισμα, ο Κώστας ήταν αυτός που δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο στην ακροτελεύτια περίοδο, αντίθετα ο Βασίλης ξεκίνησε και ολοκλήρωσε την αναμέτρηση και ήταν από τους πιο καθοριστικούς! Και ανεξάρτητα με το ποιος παίζει και δημιουργεί στη περιφέρεια, αν και το δείγμα αγώνων είναι πολύ μικρό, το μάτι πάει στο… 91% με το οποίο τελειώνουν τις φάσεις στο ζωγραφιστό οι Μάρτιν και Έλις!

Ολυμπιακός: Δυο σέντερ με 91,2% ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα! (πίνακες & video)

Την Τετάρτη ο Πρίντεζης τελείωσε το ματς, αυτή την φορά ο Βεζένκοφ, που υπήρξε Factor!

Συμπέρασμα; Ο Ολυμπιακός Οκτώβρη μήνα αποδεικνύει πως μπορεί να προσαρμόζεται και να αντιδράσει σε μάχες υψηλών απαιτήσεων αγωνιστικά ΚΑΙ πνευματικά με διαφορετικές πεντάδες και σενάρια σχημάτων και επιλογών.

Πιστέψτε με αυτό είναι SOS σε σημαντικότητα και αυξάνει τις πιθανότητες για μια ομάδα, να έχει διάρκεια μέσα σε μια μακρά σεζόν και περισσότερες ελπίδες να διεκδικήσει την είσοδο στα Playoffs και να είναι επικίνδυνη ανεξαρτήτως ονόματος και δυναμικής αντιπάλου.

Εδώ, γεννάται η ερώτηση: Πως και καταφέρνει ο Ολυμπιακός κάτι τέτοιο τόσο νωρίς; Η απάντηση είναι απλή και την ανακαλύπτουμε μέσα από ένα τρίπτυχο: Τα χαρακτηριστικά των παικτών διαφέρουν και κουμπώνουν πολύ ικανοποιητικά μεταξύ τους, τούτο το δεδομένο βοηθάει εκπληκτικά πολύ στο να ξεκαθαριστούν πιο εύκολα και πιο γρήγορα οι ρόλοι και επιπροσθέτως, όλοι τους αποδέχονται και ΑΠΑΝΤΕΣ νιώθουν και πράγματι, είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ!

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέλεξε παιδιά που πίστευε πως μπορούν να ταιριάξουν αρμονικά μεταξύ τους και να χτίσουν μια ομάδα με ορθολογικό μπασκετικά τρόπο και μέχρι στιγμής η εικόνα τον δικαιώνει.

Ισορροπία και αρμονία υφίσταται, επίσης, σε επίπεδο… μείγματος και προσωπικότητας! Υπάρχουν οι Έλληνες με την τεράστια εμπειρία, την ποιότητα και τις ατελείωτες παραστάσεις στη μεγάλη σκηνή της Ευρωλίγκας και μαζί με αυτούς Αμερικανοί φιλόδοξοι, γεμάτοι κίνητρα, που είναι καλοί παίκτες και με το «καλημέρα» δείχνουν τεράστια διάθεση και στην άμυνα!

Διαφαίνεται πως οι Αμερικανοί του Ολυμπιακού μπορούν να συμβάλλουν τα μέγιστα τη φετινή σεζόν, κάτι τέτοιο είναι προαπαιτούμενο για να έχει καλή πορεία η ομάδα και θυμάστε τι βάσανα έχει περάσει πρόσφατα ο σύλλογος με ξένους που επέλεξε και είτε λόγω έλλειψης χημείας και ξεκάθαρης φιλοσοφίας και ρόλων, είτε λόγω νοοτροπίας ή μπασκετικών χαρακτηριστικών, δεν βοήθησαν, δεν κόλλησαν, έφυγαν και έχουν ξεχαστεί κιόλας.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ΜακΚίσικ. Όλοι τον συνδυάζουν με την επίθεση από τα περσινά του δείγματα, με την Μακάμπι σούταρε 5 τρίποντα εντελώς μόνος του και αστόχησε σε όλα, αλλά δεν έκανε κακό στην ομάδα.

Αντιθέτως, βοήθησε, προσέφερε! Τα έδωσε όλα στην άμυνα, συμμετείχε στη δημιουργία, είχε φάσεις σε close out καταστάσεις, στην κακή του μέρα εκτελεστικά, έδωσε το δικαίωμα στον προπονητή του κυρίως μέσω της ενέργειας και της προσήλωσης στην άμυνα, να τον αφήσει στο γήπεδο για 20 λεπτά.

Σάσα Βεζένκοφ: Τα… ΕΣΤΑΞΕ από το τρίποντο (videos)

Δείγμα εμπιστοσύνης στη γνώση των παικτών του

Βρισκόμαστε τόσο νωρίς στη σεζόν που πολλές φορές οι προπονητές διαχειρίζονται τις αλλαγές και το ροτέσιον όντως με το… ρολόι που λέμε κι αυτό μπορεί να είναι και μετά από εισήγηση των γυμναστών, που γνωρίζουν το επίπεδο της φυσικής κατάστασης του κάθε παίκτη ξεχωριστά.

Ο Μπαρτζώκας ήταν ολοφάνερο πως σε αυτά τα δύο ματς, είχε ως αποκλειστικό στόχο τη νίκη και μόνο τη νίκη και το ροτέσιον του, ήταν ροτέσιον μονού αγώνα που κρίνει τα πάντα σε αμφότερες τις αναμετρήσεις.

Πρώτον, διαθέτει την πολυτέλεια να το κάνει αυτό, διότι ο ίδιος δημιούργησε ικανοποιητικό αριθμό αμυντικών και επιθετικών επιλογών στο ρόστερ που έφτιαξε και δεύτερον, φαίνεται πως γνωρίζει πολύ καλά τους παίκτες του, τους εμπιστεύεται και κάθε στιγμή κρίσιμη που κάτι συμβαίνει, οι ιδέες του για το πως θα αντιδράσει είναι ξεκάθαρες.

Υπάρχουν τρία πολύ πειστικά παραδείγματα περί τούτου, στο τελευταίο δεκάλεπτο της αναμέτρησης με την Μακάμπι.

Όταν ο ΜακΚίσικ χάνει το 5ο τρίποντο χωρίς άμυνα, τον αποσύρει άμεσα και βάζει τον Τζένκινς!

Γιατί; Έκρινε πως από τη στιγμή που ο Σακίλ δεν είναι σε βραδιά να απειλήσει από μακριά, θα εμπιστευτεί τον Τζένκινς που μπορούσε να του προσφέρει ακόμα πιο αφοσιωμένη άμυνα πάνω στον Ουίλμπεκιν και τα πικ εν ρολ του Σφαιρόπουλου, σε μια σεζόν που έχει ξεχάσει το περσινό… 7% στο τρίποντο και έχει μπει καλύτερα με 50% και 4/8.

Ο αντίπαλος είχε χαμηλώσει το σχήμα του με Νο 1 στόχο να περιορίσει τους χώρους δράσης του Χασάν Μάρτιν που είχε κάνει θραύση και ο Ολυμπιακός χρειαζόταν πέρα από δεδομένα αφοσιωμένη άμυνα, καλύτερες αποστάσεις για να ανοίξει το γήπεδο και να βρει σκορ στις κρίσιμες κατοχές.

Με τον ΜακΚίσικ στο 0/5, ο Τζένκινς ήταν λεφτά στη τράπεζα στο αμυντικό κομμάτι και 0 ρίσκο στο επιθετικό. Λίγο πιο μετά, βλέποντας πως η Μακάμπι συνεχίζει να προσαρμόζει την άμυνά της κλείνοντας όλους τους χώρους στο ποστ, αποσύρει τον Πρίντεζη και επαναφέρει τον Βεζένκοφ.

Προφανής ο στόχος, να ανοίξει το γήπεδο και να βελτιώσει τις αποστάσεις με την περιφερειακή απειλή του Σάσα.

Δικαιώθηκε απόλυτα! Έβαλε 5 πόντους, πήρε δύο κρίσιμα επιθετικά ριμπάουντ και ιδίως το τρίποντο – απάντηση στην «βόμβα» του Ουίλμπεκιν ήταν πολύ δύσκολο σουτ που απαιτούσε πέρα από ικανότητα και πνευματική ετοιμότητα.

Ακόμα και η επιλογή του να πάρει το τελευταίο σουτ ο Χάρισον, αποδείχτηκε απόλυτα σωστή. Και δεν είναι ότι μπήκε το μπάζερ. Ήταν πολύ δύσκολο σουτ, άνετα θα μπορούσε να είχε βρει σίδερο. Είναι πως ο Αμερικανός έχει αποδείξει από τα κολεγιακά του χρόνια πως διαθέτει την ικανότητα να παίρνει τέτοια σουτ και ο Μπαρτζώκας επένδυσε πάνω σε αυτό.

Άαρον Χάρισον: Όταν το είχε κάνει ξανά και ξανά με το Κεντάκι! (videos)

Αντιδράσεις ενός προπονητή που γνωρίζει πολύ καλά τι θέλει να κάνει και τι να εξελίξει τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε ομαδικό. Πολύ σημαντική και η εικόνα του πάγκου σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, όπως και οι αυθόρμητες αντιδράσεις στο σουτ του Χάρισον.

Ο Ολυμπιακός είναι ΞΑΝΑ Ομάδα με Ο κεφαλαίο, βαδίζει στον σωστό δρόμο, μπορεί να εξελιχθεί σε μια παρέα που ακόμα και όταν κάνει μια κακή εμφάνιση, θα έχεις ανυπομονησία και προσδοκίες για να την δεις στο αμέσως επόμενο παιχνίδι και μέσα από αυτή την διαδικασία, συμβαίνει, για να είμαι πιο ακριβής… αποκαθίσταται κάτι πολύ σημαντικό.

Η σχέση, η ταύτιση και η άμεση συναισθηματική εμπλοκή με τον κόσμο της, κάτι που έφθινε εσχάτως και ο λόγος ήταν η διαστρεβλωμένη της ταυτότητα στο παρκέ.

Τώρα έχεις την ελληνική παρέα με επιστροφή δύο τεράστιας σημασίας πυλώνων, τους Μπαρτζώκα και Σλούκα. Ξένους που βγάζουν γούστα, έχουν πολλά να προσφέρουν και φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού πως γνωρίζουν σε ποια ομάδα παίζουν κι αυτό τους ιντριγκάρει.

Συνολικά μια ομάδα, που δείχνει αν και πολύ νωρίς ακόμα, ικανή να σε ταξιδέψει. Με χημεία, ομοιογένεια, ρόλους, προσωπικότητες, πλουραλισμό, πάθος και ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.

 

Ο Ολυμπιακός που είδαμε την διπλή εβδομάδα κερδίζει ξανά τον κόσμο του σε άδεια γήπεδα!

Είναι εκ νέου ικανός να σε κάνει να ενθουσιαστείς, να χαμογελάσεις, να πεταχτείς από την θέση σου.

Να περιμένεις το επόμενο παιχνίδι και πολύ σημαντικό να ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΕΙΣ πραγματικά όταν δεν θα παίξεις καλά ή όταν θα χάσεις ένα παιχνίδι που θα μπορούσες να κερδίσεις.

Μην το υποτιμάτε το τελευταίο. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που αγαπάνε τον Ολυμπιακό, που όταν τις δύο προηγούμενες σεζόν έχανε η ομάδα ήταν περισσότερο απαθείς και αδιάφοροι, παρά λυπημένοι. Όχι γιατί είναι οπαδοί της νίκης.

Γιατί, δεν τους γέμιζε, δεν τους ενέπνεε αυτό που έβλεπαν και δεν μπορούσαν να ταυτιστούν.

Ο Ολυμπιακός που σε… ενδιαφέρει και αγαπάς είτε κερδίζει, είτε χάνει, σαν να… επέστρεψε!

ΥΓ1. Ό,τι ακριβώς έγραψα για τον Σπανούλη στο άρθρο που ακολούθησε του αγώνα με την Αρμάνι, ισχύει. Και επιβεβαιώθηκε με τη Μακάμπι. Βρήκε τρόπο να βάλει δύο δύσκολα λει απ με μπούκες όταν έπεφταν κορμιά και η μπάλα έκαιγε. Θα μου πεις είναι έκπληξη αυτό; Λέμε τώρα…

ΥΓ2. Αυτό που ψάχνει εδώ και χρόνια ο Βεζένκοφ, να η ευκαιρία να το βρει στο φετινό Ολυμπιακό! Γεμάτο και σημαντικό ρόλο σε μια καλή ομάδα με winning system. Διαθέτει πια την εμπιστοσύνη, την αποδοχή και τις παραστάσεις, για να βγάλει σε καταστάσεις πίεσης και στο υψηλό επίπεδο το χάρισμα που διαθέτει στο σουτ. Ενέργεια έχει, όπως και ικανότητα στο ριμπάουντ. Αν καταφέρει να βάλει και λίγο περισσότερη δύναμη στο παιχνίδι του, συνδυασμένη με βελτίωση σε οτιδήποτε αφορά το παιχνίδι στο ποστ, δεν θα κοιτάξει ποτέ ξανά πίσω.

ΥΓ3. Βλέποντας το παιχνίδι ελάχιστα μέτρα μακριά από το παρκέ, μια σχετική πλάκα την έπαθα με τον Χασάν Μάρτιν. Βαρβάτα πατήματα, εντυπωσιακά τελειώματα και με τα δύο χέρια, πάει στα ριμπάουντ και τις φάσεις σαν να παίζει το τελευταίο ματς της ζωής του. Ο τύπος σουτάρει με 91.3% στο δίποντο (21/23)! Εντάξει αυτό το ποσοστό ΔΕΝ γίνεται να παραμείνει εκεί. Μήπως, όμως, γίνεται να «κλειδωθεί» στην ομάδα πριν τελειώσει το συμβόλαιό του και πέσουν πάνω τα «κοράκια»; Θα πείτε, κάτσε ρε συ, μόλις ξεκίνησε η χρονιά, 4 ματς έχει με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Σύμφωνοι, αλλά παίκτη με τέτοια χαρακτηριστικά και τόσο γρήγορη προσαρμογή στην Ευρωλίγκα αν και rookie, δεν βλέπεις κάθε μέρα.

ΥΓ4. Αξίζει να δείτε το Eurohoops Show. Απλή και κατανοητή to the point ανάλυση και αλήθειες χωρίς ατζέντα.