Tων Αχιλλέα Μαυροδόντη – Βαγγέλη Παπαδημητρίου – Γιάννη Ράμμα – Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Η χρονιά τελείωσε άδοξα με αρκετά χαμηλή θέση για τον Παναθηναϊκό και πλέον ο σχεδιασμός για την επόμενη ημέρα, θα ξεκινήσει σύντομα, μετά και το τέλος των εγχώριων διοργανώσεων.
Το Eurohoops κάνει έναν απολογισμό μέσω τεσσάρων συντακτών του και παρουσιάζει τους παίκτες που ”πρέπει” να μείνουν και τους παίκτες που ”πρέπει” να αποχωρήσουν, πάντα με κριτήριο την φετινή αγωνιστική τους εικόνα στα παρκέ.
Στο τέλος του κειμένου, θα έχετε την ευκαιρία να ψηφίσετε τα πρόσωπα που θέλετε να δείτε και την σεζόν 2021/22 με τα πράσινα.
Τα ”ναι”….
Αχιλλέας Μαυροδόντης
Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε μια κακή σεζόν στην Ευρωλίγκα. Δεν το λέμε εμείς. Το λένε οι αριθμοί. Από εκεί και πέρα, παρότι τα πράγματα δεν κύλησαν όπως ήθελαν οι άνθρωποι των πρασίνων, υπάρχουν στοιχεία και πρόσωπα που πρέπει να κρατηθούν. Επειδή λοιπόν όμως εδώ μιλάμε για πρόσωπα, ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι.
Το καυτό ζήτημα του Παναθηναϊκού είναι τα συμβόλαια που λήγουν και συγκεκριμένα αυτά των Μήτογλου, Παπαπέτρου, Νέντοβιτς και Χεζόνια. Οι τέσσερις αυτοί παίκτες είναι εκ των κορυφαίων σε ολόκληρη την Ευρωλίγκα και η αξία τους είναι δεδομένη. Το ιδανικό λοιπόν, όσο δύσκολο – ή και ίσως και ουτοπικό – φαίνεται, είναι να παραμείνουν και οι τέσσερις.
Από εκεί και πέρα ο Σαντ Ρος (2022) συγκαταλέγεται στους ξένους που είναι επιτακτική ανάγκη να μείνει, αλλά και να τοποθετηθεί στην σωστή θέση, καθώς δεν είναι κλασσικός πλέι μέικερ, ενώ από τους Έλληνες οι Μποχωρίδης (2021), Κασελάκης (2021) και Δίπλαρος (2022) έδειξαν καλά στοιχεία και θα έπρεπε να μείνουν. Για τον Παπαγιάννη φυσικά δεν τίθεται καν θέμα.
Βαγγέλης Παπαδημητρίου
Τα ”ναι” έχουν και κάποιες ”γκρίζες ζώνες. Ποιες είναι αυτές; Ο Μπεν Μπέντιλ (2021) έκανε το step up, πήρε ρόλο και έδειξε ότι αξίζει μία ακόμα ευκαιρία. Ο Λευτέρης Μποχωρίδης (2021) ξεπέρασε κάθε προσδοκία και παρόλο που δεν αγωνίστηκε στην θέση του, φάνηκε να είναι πολύτιμος. Ο Νίκος Δίπλαρος (2022) ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής και σίγουρα χρειάζονται τέτοιοι παίκτες στις εχγώριες λίγκες, όπως και ο Λεωνίδας Κασελάκης (2021), Όσο για τον Άαρον Ουάιτ, αν ”χωράει” το ρόστερ τότε σίγουρα μπορεί να συνεχίζει, δείχνοντας σπάνια σταθερότητα.
Όσο για τα σίγουρα, είναι ξεκάθαρα. Ο Νεμάνια Νέντοβιτς (2021) θα αποτελέσει προτεραιότητα της ομάδας το καλοκαίρι, όπως και ο Ιωάννης Παπαπέτρου (2021), ο Ντίνος Μήτογλου (2021) και φυσικά ο Μάριο Χεζόνια (2021). Αν μπορέσει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός όλους αυτούς, τότε μαζί με τον Γιώργο Παπαγιάννη (2023) και τον Χάουαρντ Σαντ-Ρος (2022), θα δημιουργήσουν μία εξαιρετική βάση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τους Τι Τζέι Μπρέι (2023) και Λευτέρη Μαντζούκα (2025), παρόλο που δεν τους είδαμε φέτος στην Ευρωλίγκα, για διαφορετικούς λόγους τον καθένα.
Στέφανος Τάτσιος
Το ρόστερ του Παναθηναϊκού τη νέα σεζόν αποτελεί ένα μεγάλο “γρίφο” ειδικά για αυτούς που πρέπει να παραμείνουν στο ρόστερ, το οποίο θα εξαρτηθεί από το διαθέσιμο μπάτζετ και από τη βάση παικτών που θα καταφέρει να διατηρήσει το καλοκαίρι. Τα σίγουρα “ναι’ ανεξαρτήτως συμβολαίων για το “τριφύλλι” θα πρέπει να είναι ο πολυθεσίτης Χάουαρντ Σαντ-Ρος αλλά όχι για να αποτελεί τον playmaker της ομάδας, ο Μπεν Μπέντιλ ο οποίος ήταν η έκπληξη της χρονιάς, ο Νεμάνια Νέντοβιτς που παρά την ευπάθεια στους τραυματισμούς επιβάλλεται να είναι το βασικό shooting guard και ο βασικός επιθετικός πυλώνας, αλλά και οι Μήτογλου – Παπαπέτρου των οποίων όπως και του Νέντοβιτς λήγουν τα συμβόλαια και είναι παίκτες-κλειδιά για το παρόν και το μέλλον του συλλόγου.
Ακόμα στα “ναι” για όσον αφορά τους ρολίστες και τους δεύτερους ρόλους του ρόστερ οι Κασελάκης, Μποχωρίδης και ο πολλά υποσχόμενος Καλαϊτζάκης δείχνουν πως μπορούν να προσφέρουν και να πάρουν αρκετό χρόνο συμμετοχής κυρίως στη Basket League, ενώ και ο Γιώργος Παπαγιάννης ο οποίος ακόμα έχει ένα χρόνο συμβόλαιο θα είναι ο βασικός σέντερ, αλλά επιβάλλεται να πλαισιωθεί.
Τέλος να αναφέρουμε πως συμβόλαιο και όχι μόνο για τη νέα σεζόν, έχουν ο Τι Τζέι Μπρέι που δείχνει να αποτελεί μία τίμια λύση στη περιφέρεια, αλλά και ο επίσης φέρελπις Λευτέρης Μαντζούκας οι οποίοι θα πρέπει να έχουν ρόλο και χρόνο στο νέο Παναθηναϊκό.
Γιάννης Ράμμας
Το πόσο πολύ (δεν) πίστεψε/επένδυσε ο Παναθηναϊκός στη χρονιά που ολοκληρώθηκε (για αυτόν) στην Ευρωλίγκα φαίνεται κι από το γεγονός πως τα συμβόλαια των περισσότερων από όλους όσοι αποκτήθηκαν από την περασμένη offseason και μετά δεν έχουν υπόλοιπο από το καλοκαίρι και μετά, σαν να ήταν μίας χρήσης. Κατ’ επέκταση, τα “ναι” δεν περισσεύουν.
Παρόλα αυτά, ψηλά στη λίστα είναι αυτά δύο παικτών που προϋπήρχαν στην ομάδα. Ο λόγος για τον αρχηγό Ιωάννη Παπαπέτρου και τον Ντίνο Μήτογλου. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει δύο Έλληνες παίκτες αυτής της αξίας και σε τέτοια ηλικία. Ο “Πάπι” (27χρ.) μόνο σέντερ δεν έπαιξε φέτος, ενώ ο “Μήτο” (25χρ.) έκανε step-up.
Προτεραιότητα (θα πρέπει να) αποτελεί κι η ανανέωση του Μάριο Χεζόνια και του Νεμάνια Νέντοβιτς. Κι αν στην περίπτωση του Super Mario δεν μπορεί να ορίσει ο ίδιος τις εξελίξεις, σε αυτή του 30χρονου Σέρβου σούτινγκ γκαρντ μπορεί και παραμπορεί. Πώς; Δείχνοντάς του ξανά πως μπορεί να ρισκάρει μαζί του πιθανή μακροχρόνια απουσία μετά από τραυματισμό ανάλογο αυτού στις αρχές του περασμένου Φεβρουαρίου (μέχρι τις αρχές Μαρτίου).
Ο Χάουαρντ-Σαντ Ρος (οψιόν +1 χρόνο) έχει θέση στο ρόστερ και της νέας χρονιάς, αρκεί να παίζει στη θέση “1” μόνο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ τα υπόλοιπα “ναι” φλερτάρουν και με το “όχι”. Από τους Έλληνες, ο Λευτέρης Μποχωρίδης (λήγει το συμβόλαιο), ο Νίκος Δίπλαρος (οψιόν +1 χρόνο) κι ο Λεωνίδας Κασελάκης (λήγει το συμβόλαιο) έχουν θέση μόνο σε μία χρονιά χωρίς στόχο στην Ευρωλίγκα, όπως φέτος. Από τους ξένους, ίσως θα μπορούσε να προκριθεί η περίπτωση του Μπεν Μπέντιλ ως δευτεροτρίτη επιλογή, αφού ήταν και παραμένει φθηνός.
Συνοψίζοντας τα “ναι”: Παπαπέτρου, Μήτογλου, Χεζόνια, Νέντοβιτς, Σαντ-Ρος, Μπέντιλ (;).
Κατά τα άλλα, ο Τι Τζέι Μπρέι (υπόλοιπο μέχρι το 2022 κι οψιόν +1 χρόνο), ο Γιώργος Παπαγιάννης (οψιόν 1+1 χρόνο), ο Γιώργος Καλαϊτζάκης (υπόλοιπο μέχρι το 2022) κι ο Λευτέρης Μαντζούκας (υπόλοιπο μέχρι το 2025) έχουν συμβόλαιο.
… και τα ”όχι”
Αχιλλέας Μαυροδόντης
Πέραν των “ναι”, όπως είναι λογικό, υπάρχουν και πολλά “όχι”, ειδικά από τη στιγμή που η χρονιά μόνο επιτυχημένη δεν μπορεί να θεωρηθεί στην Ευρωλίγκα. Ας δούμε όμως τις περιπτώσεις.
Ο Σέλβιν Μακ ήταν απογοητευτικός μετά την ανανέωσή του. Σε πολλές περιπτώσεις ο Αμερικανός ήταν σαν να βρίσκεται σε… άλλο γήπεδο και πραγματικά απογοήτευσε με την παρουσία του και την στάση του. Άλλη μεγάλη απογοήτευση ήταν ο Ζακ Όγκαστ (2022), όμως για άλλους λόγους. Ο Ελληνοαμερικανός σέντερ είχε θέματα με τον κορωνοϊό και τραυματισμούς και δεν μπήκε ποτέ σε ρυθμούς ομάδας. Η μόνη περίπτωση να αλλάξει το κλίμα, είναι να κάνει σπουδαία πλέι οφ. Για να δούμε…
Περίεργη περίπτωση είναι και αυτή του Άαρον Ουάιτ. Ο Αμερικανός έχει βελτιωθεί εμφανώς το τελευταίο διάστημα, όμως δεν έχει πείσει ότι αξίζει να είναι στο ρόστερ της επόμενης σεζόν. Παρόλα αυτά, η εξέλιξη με τις ανανεώσεις των 4 που αναφέραμε στην αρχή των “ναι” θα παίξει ρόλο.
Τέλος έχουμε τους Μπρέι, Βουγιούκα και Καλαϊτζάκη. Ο πρώτος δεν έχει προλάβει να δείξει πολλά, οπότε όταν επιστρέψει στη δράση θα μπορέσουμε να έχουμε εικόνα. Ο δεύτερος από την άλλη είναι πασιφανέστατο πως δεν υπολογίζεται, ενώ ο τρίτος πρέπει να δοθεί δανεικός, προκειμένου να πάρει χρόνο και αυτοπεποίθηση.
Βαγγέλης Παπαδημητρίου
Με μία ματιά στα ”ναι”, μπορεί κανείς να καταλάβει πως τα ”όχι” δεν είναι και τόσα πολλά. Θα μπορούσαν να είναι βέβαια, μιας και πιο πάνω αναφερθήκαμε σε κάποιες ”γκρίζες ζώνες”. Ο Ζακ Όγκαστ (2022) δεν μπόρεσε να δείξει πολλά σημάδια βελτίωσης, κυρίως στο πνευματικό κομμάτι. Ο Γιώργος Καλαϊτζάκης (2022) θα πρέπει να μείνει μόνο αν βρει χρόνο συμμετοχής, αλλιώς θα ήταν ίσως καλύτερα να δοθεί δανεικός.
Ο Ίαν Βουγιούκας δεν έχει χώρο στον νέο Παναθηναϊκό, πάντα με βάση την φετινή του παρουσία (απουσία θα έλεγε κανείς), ενώ το μεγαλύτερο ίσως ερωτηματικό ακούει στο όνομα Σέλβιν Μακ (2021). Ο Αμερικανός ήρθε μεσούσης της χρονιάς και έδωσε κάποιες βοήθειες, σε καμία περίπτωση όμως δεν είχε στο 100% τα χαρακτηριστικά που έλειπαν και πάνω από όλα την σταθερότητα στο παιχνίδι του.
Στέφανος Τάτσιος
Προφανώς στα “όχι” τα πράγματα είναι λίγο πιο εύκολα για το νέο Παναθηναϊκό που θα “χτίσει” ο Όντεντ Κάτας αφού ο Σέλβιν Μακ παρά τις εκλάμψεις του απογοήτευσε και θα αποχωρήσει, αφού στη θέση “1” οι πράσινοι χρειάζονται έναν κουμανταδόρο επιπέδου Ευρωλίγκα που να κάνει τη διαφορά, ενώ και ο Άαρον Ουάιτ παρά τα σκόρπια καλά ματς δεν διαθέτει καμία σταθερότητα στο παιχνίδι και θα πρέπει να αποκτηθεί μία πιο σίγουρη λύση πίσω από το βασικό τεσσάρι. Βέβαια πολλά για τη περίπτωση του θα εξαρτηθούν από το τι θα γίνει με τον Ντίνο Μήτογλου.
Όσον αφορά το Ζακ Όγκαστ και η δεύτερη θητεία του στον Παναθηναϊκό κρίνεται αποτυχημένη και άλλωστε φαίνεται από το γεγονός πως σε καμία από τις ευκαιρίες που πήρε από τους προπονητές του σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Το να αποχωρήσει μοιάζει το πιο σωστό, αλλά ας μην το έχουμε και δεδομένο αφού έχει ελληνικό διαβατήριο και επίσης και η περίπτωση του θα εξαρτηθεί από το διαθέσιμο μπάτζετ του καλοκαιριού.
Τέλος πάμε και στη πιο δύσκολη υπόθεση του Μάριο Χεζόνια. Πολλοί μπορεί να απορήσετε γιατί τον κατατάσσω στα “όχι” για τη νέα σεζόν αφού μιλάμε για έναν εξαιρετικό σκόρερ, αλλά πρώτον το ύψος του συμβολαίου που θα ζητήσει το καλοκαίρι μπορεί να είναι απαγορευτικό παρά τη μεγάλη θέληση του να παραμείνει, επίσης “πέφτει” πάνω στους Παπαπέτρου – Μήτογλου στις θέσεις “3” και “4” οπότε ο Παναθηναϊκός θα έχει δίλημμα, αφού οι δύο Έλληνες είναι πρότζεκτ για πολλά χρονιά του συλλόγου.
Τέλος ο Χεζόνια είναι ένας σπουδαίος επιθετικά παίκτης, όμως που θέλει τη μπάλα στα χέρια του και αν το “τριφύλλι” κρατήσει και Νέντοβιτς και Παπαπέτρου που επίσης θέλουν πολύ τη μπάλα στα χέρια τους και αποκτήσει και ένα βασικό “άσσο” τότε κάτι που δεν… κολλάει με τον Χεζόνια. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον θέλουν σαν… τρελοί, ο ίδιος θέλει να παραμείνει, αλλά μην ξεχνάμε ότι η μπάλα είναι και όχι πολλές στο παρκέ…
Γιάννης Ράμμας
Τα πράγματα στον Παναθηναϊκό είναι πολύ πιο ξεκάθαρα στα “όχι”.
Ο Σέλβιν Μακ (λήγει το συμβόλαιο) θα είχε ήδη φύγει αν δεν είχε απουσιάσει τόσο καιρό ο Νεμάνια Νέντοβιτς κι αν δεν είχε τραυματιστεί ο Τι Τζέι Μπρέι. Όλα όσα έκανε με την Αρμάνι Μιλάνο (11-2-4) και με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (12-1-7) ήρθαν πολύ αργά για να ανατρέψουν την κατάσταση.
Ο Ζακ Όγκαστ (λήγει το συμβόλαιο) έκανε ακόμη λιγότερα καλά παιχνίδια λόγω τραυματισμού και κυρίως κορωνοϊού, ενώ γενικά δεν έπαιζε και πολύ (4,6π., 2,3ρ. σε 10:21). Παρόλα αυτά δύσκολα μπορεί να κρατήσει θέση δεύτερου σέντερ, όχι όταν ο “Big Papa” κάνει τέτοια χρονιά. Κρίμα το ελληνικό διαβατήριο, δηλαδή.
Ο Άαρον Ουάιτ (λήγει το συμβόλαιο) θα μπορούσε να ήταν στα “ναι” βάσει παιχνιδιών επί Όντεντ Κάτας, αλλά το γεγονός πως πιθανότατα δε θα έβρισκε συμβόλαιο σε άλλη ομάδα Ευρωλίγκας πλην Παναθηναϊκού ίσως τα λέει καλύτερα.
Εκτός “συναγωνισμού” είναι ο Ίαν Βουγιούκας (λήγει το συμβόλαιο).
Και τώρα ο λόγος σε εσάς!
Πείτε μας τα δικά σας ”ναι” και ”όχι”, ψηφίζοντας σχετικά για όλους τους παίκτες της σεζόν 2020/21!