Της Eurohoops team / info@eurohoops.net
Το NBA δεν έχει φύγει από το μυαλό του Βασίλιε Μίτσιτς!
Ο σταρ της Εφές, ο οποίος είναι στα πιτς λόγω τραυματισμού, μίλησε ο mozzart για το ενδεχόμενο να μετακομίσει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, τονίζοντας πως θα το κάνει μόνο υπό προϋποθέσεις, ενώ αναφέρθηκε και στην Οκλαχόμα, η οποία έχει δείξει πως τον θέλει.
Αναλυτικά:
«Προφανώς έχω την επιθυμία να πάω στο ΝΒΑ, αλλά, όπως είπα στους ανθρώπους στην Οκλαχόμα, θέλω να πάω εκεί για να παίξω. Δεν θέλω να πάω εκεί για να πω στους φίλους μου στη γειτονιά ότι παίζω στο ΝΒΑ και να τους φέρω μια φανέλα της OKC. Αυτά δεν με εμπνέουν. Όταν ήρθα στην Εφές , η ομάδα ήταν στον πάτο, έλαβα άλλες προσφορές, ίσως και μεγαλύτερες.
Λέω από τη δική μου εμπειρία: Αυτό που με εμπνέει είναι να παίζω, να είμαι μέλος μιας ομάδας, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Δεν χρειάζεται να είναι πάντα ο βασικός ο ρόλος μου, αλλά πάντα θα παλεύω για αυτό που μου προσφέρεται και θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Τίποτα άλλο. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου εκεί ως μέλος μιας ομάδας. Ξέρουν κι αυτοί. Το είπα ξεκάθαρα. Μπορεί να φαίνομαι αλαζονικός ή σνομπ, αλλά έτσι είναι».
Μιλώντας για τις φήμες ότι θα πάει στο ΝΒΑ, ο Μίσιτς είπε: «Δεν άκουσα να με καλούν στο ΝΒΑ. Πέραν της πλάκας, δεν κοιτάζω τι γράγεται. Δεν με νοιάζει καν τι γίνεται στην Ευρωλίγκα. Για μένα, αυτή είναι μια χαλαρωτική κατάσταση. Οι νέοι παίκτες, οι παίκτες της ηλικίας μου, τα αποτελέσματα, τα στατιστικά και όσα λέγονται, πιέζουν πολύ. Το έζησα αυτό νωρίς στην καριέρα μου και είδα πόσο με επηρέασε. Όσο για το ΝΒΑ, πραγματικά δεν ξέρω τι συμβαίνει. Έχω επαφή με ανθρώπους στην Οκλαχόμα. Ενδιαφέρονται για μένα, για τη ζωή μου, αλλά και γενικά ξέρουν τα περισσότερα πράγματα. Δεν μπορούν να παραλείψουν τίποτα. Η δουλειά μου είναι να παίζω».
Μιλώντας για την Αναντολού Εφές, ο Μίτσιτς είπε επίσης ότι είναι χαρούμενος στην ομάδα του και ότι αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία: «Η οργάνωση στον σύλλογο είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Ο κόσμος κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για τους παίκτες. Όλοι οι παίκτες λαμβάνουν τον μεγαλύτερο σεβασμό από οποιονδήποτε στον σύλλογο. Έτσι είναι, από την καθαρίστρια, μέχρι τον πρόεδρο του συλλόγου. Είμαι χαρούμενος εδώ. Είναι το μόνο πραγματικό σημείο αναφοράς στη ζωή μου. Δεν είχα κανένα πρόβλημα όταν ήρθα, ούτε όταν είδα το έμβλημα στο στήθος, ούτε με τις χορηγίες. Καταρχήν αυτό που αναζητώ είναι το αίσθημα της ευτυχίας και της γαλήνης. Είμαι εδώ τρία χρόνια και το γεγονός ότι επέκτεινα το συμβόλαιό μου πέρυσι τα λέει όλα. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι. Δεν κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια. Κοιτάζω κάθε μέρα.»