Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Δεν υπήρξε ούτε ένα Φάιναλ Φορ που ο Ολυμπιακός να μην επέστρεψε από την “κόλαση”. Ακόμα και το 2010 βρέθηκε λίγα δευτερόλεπτα μακριά από τον αποκλεισμό όταν η Παρτιζάν προηγήθηκε, αλλά βρέθηκε ο Τζος Τσίλντρες ως από μηχανής Θεός για να σώσει την κατάσταση και να οδηγήσει το ματς στην παράταση όπου το κέρδισε.
Από το -19, από το -17 κι ούτε καθεξής, οι “ερυθρόλευκοι” απέδειξαν όλα αυτά τα χρόνια πως διαθέτουν το DNA της ομάδας που αρνείται να χάσει, απέναντι σε αντιπάλους με μεγαλύτερο μπάτζετ και συνήθως την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Τις 3/4 φορές για την ακρίβεια, μετατρέποντας τα μεταξύ τους παιχνίδια σε “εκατόμβη” ηττών για τη “ρωσική αρκούδα”, σε τρία ανεπανάληπτα “Deja Vu”.
Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ 62-61 (Κωνσταντινούπολη 2012)
Η αρχή έγινε στην Πόλη. Την … πόλη των θαυμάτων. Το χρονόμετρο έγραφε 27:56. Το σκορ ήταν 53-34. Η ΤΣΣΚΑ είχε κυριαρχήσει απόλυτα μέσα στο γήπεδο, ως το ακλόνητο φαβορί απέναντι στον Βασίλη Σπανούλη, τον Πρίντεζη, τον Χάινς, τον Άντιτς και 3-4 … αμούστακους (Παπανικολάου, Σλούκα, Μάντζαρη) που έπαιζαν βασικοί.
Ο αείμνηστος Ντούντα Ίβκοβιτς πήρε τάιμ άουτ, είπε απλά να παίξουν καλά κι ό,τι γίνει, ρίχνοντας στο παρκέ ένα σχήμα χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη: με Μάντζαρη, Σλούκα, Χάινς, Πρίντεζη και Κέσελι.
Κι όμως. Από το 53-34 ο Ολυμπιακός έκανε σερί 14-0 μειώνοντας σε 53-48 και το ματς έγινε ντέρμπι.
Τα υπόλοιπα γράφτηκαν στο βιβλίο της ιστορίας της Ευρωλίγκας με χρυσά γράμματα. Ο Παπανικολάου (χωρίς άστοχο σουτ σε εκείνο το Φάιναλ Φορ) μείωσε στον πόντο, ο Σισκάουσκας αστόχησε σε δύο βολές, η μπάλα πήγε στον Σπανούλη, ασίστ στον Πρίντεζη και … απογείωση.
Ολυμπιακός-Ρεάλ 100-88 (Λονδίνο 2013)
Ένα χρόνο αργότερα με τον Γιώργο Μπαρτζώκα πλέον στον πάγκο του ο Ολυμπιακός- όπως καλή ώρα φέτος- ο πρωταθλητής Ευρώπης προκρίθηκε στο Φάιναλ Φορ για να υπερασπιστεί τον τίτλο του.
Κονιορτοποίησε την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό και στον τελικό βρήκε απέναντι του τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μέσα σε λίγα λεπτά η “Βασίλισσα” πήρε διαφορά 17 πόντων! Χάθηκε η μπάλα, το είδαμε με τα μάτια μας από κοντά, αλλά και εκείνος ο Ολυμπιακός είχε άρνηση στη λέξη ήττα.
Σταδιακά μπήκε στο παιχνίδι ως το τέλος του ημιχρόνου και μετά…ήρθε ο Σπανούλης. Άποντος στο πρώτο ημίχρονο, με πέντε τρίποντα και 22 πόντους στο δεύτερο! Ο Ολυμπιακός διέλυσε την άμυνα της Ρεάλ, ο Έισι Λο, ο Σλούκας, ο Περπέρογλου στάθηκαν άξια δίπλα στον αρχηγό τους κι ο πρωταθλητής Ευρώπης κέρδισε back to back τίτλους, πετυχαίνοντας μάλιστα και κατοστάρα!
Oλυμπιακός-ΤΣΣΚΑ 70-68 (Μαδρίτη 2015)
Δύο χρόνια αργότερα στη Μαδρίτη, όλοι ήθελαν να πάρουν… εκδίκηση από τον Ολυμπιακό. Κυρίως η ΤΣΣΚΑ που πλέον είχε τον Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο της.
Τα δεδομένα ήταν πάντα τα ίδια: η ΤΣΣΚΑ ήταν μία ομάδα πολλών εκατομμυρίων, ο Ολυμπιακός του Σπανούλη και του Πρίντεζη διέθετε το τσαγανό και τη θέληση. Μέχρι και περίπου τέσσερα λεπτά πριν το τέλος του ημιτελικού, υπερείχαν τα… εκατομμύρια.
Η ΤΣΣΚΑ ήταν μπροστά με εννιά πόντους, όχι μεγάλη διαφορά, αλλά η εικόνα του αγώνα έδειχνε πως δύσκολα θα το έχανε αυτή τη φορά.
Ο Βασίλης Σπανούλης τα είχε “σπάσει” και τίποτα δεν έδειχνε ανατρέψιμο αυτή τη φορά. Ο “Kill Bill” έβαλε το πρώτο του καλάθι εντός πεδιάς μειώνοντας σε 63-57 και εκεί άρχισε η αντεπίθεση.
Ο Σλούκας βρισκόταν ήδη στην εξίσωση, αλλά αυτά που έκανε ο Σπανούλης στα τελευταία τρία λεπτά δεν είχαν προηγούμενο. Ευστόχησε ξανά σε τρίποντο, αργότερα σε δίποντο και το ματς τελικά πήγε στην ισοπαλία, 66-66. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού “κόλλησε” ακόμα ένα σουτ έξω από τα 6.75 μέτρα, έκανε φάουλ στον ΝτεΚολό που μείωσε στον πόντο, ο Σλούκας έβαλε μία βολή και οι “ερυθρόλευκοι” του Γιάννη Σφαιρόπουλου πέταξαν και πάλι την ΤΣΣΚΑ εκτός τελικού.
Ολυμπιακό-ΤΣΣΚΑ 82-78 (Κωνσταντινούπολη 2017)
Είχε καταντήσει πια … ρουτίνα για τον Ολυμπιακό να γυρνάει από τη βέβαιη ήττα και να τη μετατρέπει σε θρίαμβο.
Λες δεν θα ξαναγίνει. Ε να που ξαναέγινε στην Πόλη το 2017.
Το σκηνικό γνώριμο. Ο Ολυμπιακός είχε μπροστά του την ΤΣΣΚΑ. Ο Μίλος Τεόντοσιτς βάλθηκε να πάρει πίσω όσα η πρώην του ομάδα του είχε στερήσει το 2012, το 2013 και το 2015.
Χάρη σε αυτόν η διαφορά πήγε στο +13 (40-27) και το ημίχρονο πλησίαζε στο φινάλε του. Ένα τρίποντο του Μάντζαρη και ένα του Δημήτρη Αγραβάνη στην εκπνοή του 20λεπτου, έδωσε μία ανάσα στον Ολυμπιακό.
Αυτοί οι δύο κι ο Κώστας Παπανικολάου κράτησαν ζωντανό τον Ολυμπιακό όταν ξανά η διαφορά έφτασε σε διψήφια τιμή και στη συνέχεια πήρε μπροστά το “μεγάλο πυροβολικό”. Ο Σπανούλης ντε, ποιος άλλος;
Το μεγάλο σουτ όμως το έβαλε ο Έρικ Γκριν και … θυμηθείτε τι έγινε.
Ο Ολυμπιακός πέτυχε το 4/4 στις ανατροπές επί της ΤΣΣΚΑ (τρεις) και της Ρεάλ (μία), κατέκτησε δύο τίτλους και συμμετείχε σε άλλους τόσους τελικούς χάρη σε αυτές. Από το 2010 ως και το 2017 έπαιξε σε πέντε τελικούς σε ισάριθμες συμμετοχές σε Φάιναλ Φορ.
Για να φτάσουμε το χρόνο λίγο πιο πίσω, η τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός έμεινε σε ημιτελικό, ήταν το 2009 στο Βερολίνο, όταν ηττήθηκε στο τέλος με ένα καλάθι από τον Παναθηναϊκό, σε ένα από τα πιο συναρπαστικά παιχνίδια που έχουμε ζήσει ποτέ σε Φάιναλ Φορ.
Θα καταφέρει και στο Βελιγράδι- την πιο φιλική σε αυτόν πόλη όλα αυτά τα χρόνια- να διατηρήσει την απίστευτη αυτή παράδοση του και να τον δούμε στο μεγάλο τελικό το Σάββατο της 21ης Μαΐου;
Η κλεψύδρα βρίσκεται κοντά στο άδειασμα της. Κοντός ψαλμός αλληλούια…