Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Τα σύνορα έχουν καταργηθεί προ πολλού στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο μπάσκετ. Για κάποιους, όμως, η επιστροφή εντός αυτών της πατρίδας τους έχει ιδιαίτερη σημασία.
Το Eurohoops παρουσιάζει τους πιο σημαντικούς επαναπατρισμούς στην Ευρωλίγκα:
ΣΕΡΧΙΟ ΡΟΝΤΡΙΓΚΕΘ
Ρεάλ Μαδρίτης | Πόιντ Γκαρντ | 12 Ιουνίου 1986
Χρόνια εκτός Ισπανίας: 6
Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ δεν επέστρεψε απλώς στην Ισπανία, επέστρεψε στη Ρεάλ Μαδρίτης (2010-16). Όλως τυχαίως στην ισπανική πρωτεύουσα εδρεύει κι η έτερη ομάδα από την πατρίδα του που έχει παίξει μέχρι σήμερα, η Εστουντιάντες (2003-06), που ήταν κι η πρώτη στην καριέρα του ως επαγγελματίας. Ακολούθησε η θητεία στο ΝΒΑ (#27 στο Draft το 2006) για 4+1 χρόνια (Τρέιλ Μπλέιζερς 2006-09, Κινγκς 2009-10, Νικς 2010, Σίξερς 2016-17) κι έκτοτε εγκαταστάθηκε για τα καλά πίσω στην Ευρώπη, πρώτα για χάρη της ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2017-19) κι συνεχεία της Αρμάνι Μιλάνο (2019-22).
Ο λόγος της επιστροφής στην πατρίδα του και δη στη Ρεάλ Μαδρίτης δεν έχει κανένα κρυφό μήνυμα για τον MVP της Χρονιάς στην Ευρωλίγκα το 2014 και δις Πρωταθλητή της διοργάνωσης το 2015 & 2019. Άλλωστε, ίσως αυτή να είναι η τελευταία χρονιά στην καριέρα του, 36 στα 37 πια. Όχι πως η ηλικία παίζει πάντα ρόλο σε παίκτες του δικού του επιπέδου, κυρίως ως προς τι μπορούν να προσφέρουν.
Το συμβόλαιο είναι διάρκειας μέχρι το 2023.
8,3 pts | 2,3 reb | 4,5 ast | 0,7 stl | 0,1 blk | 2,3 tov | 20:12 min | 9,1 PIR
ΝΕΜΑΝΙΑ ΝΕΝΤΟΒΙΤΣ
Ερυθρός Αστέρας | Σούτινγκ Γκαρντ | 16 Ιουνίου 1991
Χρόνια εκτός Σερβίας: 10
Δέκα, τόσα χρόνια χρειάστηκε να περάσουν μέχρι ο δρόμος να βγάλει τον Νεμάνια Νέντοβιτς πίσω στη Σερβία. Κι όχι για χάρη όποιας κι όποιας ομάδας, αφού ο Ερυθρός Αστέρας ήταν η πρώτη στην επαγγελματική του καριέρα του (2008-12). Παραμένει κι η μοναδική από την πατρίδα του που έχει παίξει. Πρόλαβε ένα σύντομο πέρασμα από τη Λιέτουβος Ρίτας (2012-13) κι ακολούθησε το υπερατλαντικού ταξίδι (#30 στο NBA Draft το 2013) για χάρη των Ουόριορς (2013-14) και της ομώνυμης θυγατρικής τους ομάδας στη G League. Η Ισπανία αποτέλεσε σπίτι του για τα επόμενα τέσσερα χρόνια (Βαλένθια 2014-15, Ουνικάχα 2015-18), πριν συνεχίσει στην Ολίμπια Μιλάνο (2018-20), επίσης, όμως, με αρκετούς και μακροχρόνιους τραυματισμούς.
Η ατυχία αποδείχθηκε λιγότερη σκληρή μαζί του στα χρόνια του στον Παναθηναϊκό (2020-22), όπου βρήκε ξανά τον χαμένο του εαυτό κι έγινε ο “killer” που όλοι γνώριζαν μέχρι πρότινος, παρόλα αυτά η συνεργασία τους δε μέτρησε περισσότερα από δύο. Ο όρος του buyout των €300.000 έκρινε τα πάντα εν όψει νέας χρονιάς. Πλέον, 31 στα 32 ακόμα, έχει την ευκαιρία να παίξει το καλύτερό του μπάσκετ με τη φανέλα της ομάδας στην οποία ανδρώθηκε και να τη βοηθήσει να ξεφύγει από τον δευτερεύοντα ρόλο που έχει στα χρόνια της στην Ευρωλίγκα.
Το συμβόλαιό είναι διάρκειας μέχρι το 2025.
14,3 pts | 2,2 reb | 3,2 ast | 0,5 stl | 0,1 blk | 2,2 tov | 23:35 min | 13,2 PIR