Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο Λιθουανός γκαρντ των “πράσινων” μίλησε στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης για την μετακόμισή του από το μικρό χωριό Σιλάλε στο Κάουνας και από εκεί στο ΟΑΚΑ και τον Παναθηναϊκό.
Αναλυτικά τι είπε ο Λεκαβίτσιους:
Για την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό και την απόφαση που έπρεπε να πάρει μέσα σε 24 ώρες: “Θυμάμαι αυτή τη μέρα και θα τη θυμάμαι για όλη μου τη ζωή. Είχα τη χειρότερη μέρα μου, γιατί έπρεπε να πάρω μία απόφαση μέσα σε μία μέρα. Μιλούσα όλη τη μέρα με πολλούς ανθρώπους: με τον αδερφό μου, την οικογένειά μου, με τον Σάρας πολύ. Ήταν μία πολύ δύσκολη απόφαση, αλλά θεωρώ πως ήταν η σωστή απόφαση το να κάνω το επόμενη βήμα. Ποιος ξέρει; Ίσως αν έμενα, να μην έκανα μία τόσο καλή σεζόν με την Ζαλγκίρις και να μην έβρισκα τέτοιες προτάσεις. Έτσι, ήταν η κατάλληλη στιγμή να κάνω το επόμενο βήμα”.
Για την πιο δύσκολη περίοδο στη ζωή του, που ήταν να αφήσει το χωριό του για το Κάουνας: “Το Σιλάλε είναι πολύ μικρό, έχει μόλις 6.000 κατοίκους. Ήταν ακόμη πιο δύσκολο το να μετακομίσω από το Σιλάλε στο Κάουνας σε σχέση με το να πάω από το Κάουνας στην Αθήνα. Τώρα, είμαι 23 ετών. Τότε ήμουν 15 και ζούσα με τους γονείς μου. Αν όμως θες να παίξεις μπάσκετ, πρέπει να κάνεις τέτοια βήματα. Δεν μπορείς να τα κάνει σε μια πόλη 6.000”.
Για τον αδελφό του, Λίνους και πώς τον επηρέασε: “Θυμάμαι πως όταν ήμουν 13-14 ετών, ο αδερφός μου επέστρεψε το καλοκαίρι από τις ΗΠΑ και μου είπε: “Λοιπόν, κοίτα. Τώρα θα αρχίσεις να προπονείσαι περισσότερο”. Και τρελάθηκα. Ξεκίνησα να προπονούμαι κάθε μέρα, κάθε πρωί. Το καλοκαίρι, οι συμμαθητές μου κοιμούνταν μέχρι τις 12. Εγώ ξυπνούσα στις 7 το πρωί όλο το καλοκαίρι και έτρεχα, έκανα σπριντ, σούταρα… Ήμουν 13. Δεν σκεφτόμουν το ΝΒΑ ή την Ευρωλίγκα. Απλά προπονούμουν. Ήθελα να γίνω μπασκετμπολίστας. Μου άρεσε.
Ο Λίνους είναι 10 χρόνια μεγαλύτερος. Πάντα παίρνω τις αποφάσεις μου έχοντας μιλήσει μαζί του. Είναι το είδωλό μου. Όταν ήμουν μικρός, έβλεπα συνέχεια αγώνες. Δεν υπάρχει παίκτης από Ευρωλίγκα ή από ΝΒΑ που να ήταν το είδωλό μου. Ο αδερφός μου ήταν”.
Για αυτά που του έμαθε ο Γιασικεβίτσιους: “Φυσικά, έμαθα πολλά σχετικά με το μπάσκετ μαζί του, αλλά όχι μόνο. Νομίζω ότι ωρίμασα ως άνθρωπος και ως παίκτης με τον Σάρας. Είναι νέος, αλλά ήδη ένας από τους καλύτερους προπονητές”.
Για τις ομοιότητες και τις διαφορές του με τον Σάρας και την διδασκαλία από τον Πασκουάλ στον Παναθηναϊκό: “Ο Σάρας κι εγώ είμαστε διαφορετικοί παίκτες. Εκείνος ήταν πάντα το “αφεντικό” στο παρκέ. Πάντα. Μπορεί να πασάρει την μπάλα με κάθε τρόπο. Εγώ είμαι διαφορετικός. Είμαι ο παίκτης που φέρνει ενέργεια από τον πάγκο, είμαι περισσότερο σουτέρ από πασέρ. Η θέση μας όμως είναι ίδια, πόιντ γκαρντ. Προσπαθούσε να με διδάξει να είμαι ηγέτης στο παρκέ, να μιλώ περισσότερο. Ο Σάρας ήταν ηγέτης και εκτός παρκέ. Εγώ πρέπει να γίνω ηγέτης εντός. Μου είναι πιο εύκολο από ο, τι να το κάνω στα αποδυτήρια. Φυσικά, δεν θα είμαι αυτός άμεσα, αλλά νομίζω ότι μπορώ να κάνω πράγματα: να ξεκινήσω επιθέσεις, να δείξω στους παίκτες πού πρέπει να πάνε. Αυτή και η δουλειά του προπονητή και ο κόουτς Πασκουάλ με ξέρει. Ξέρει ότι δεν μπορώ να κάνω τώρα αυτά τα πράγματα. Μιλάμε όμως και με μου λέει ότι θέλει να με βοηθήσει να γίνω πραγματικός πόιντ γκαρντ”.
Για αυτά που του είπε ο Γιασικεβίτσιους για την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό: “Μου είπε ότι η Αθήνα είναι ένα ωραίο μέρος, και ότι ο Παναθηναϊκός έχει εξαιρετική οργάνωση. Μου είπε όμως πως πρέπει να πάρω μόνος μου την απόφαση. Μου εξήγησε ότι και οι δύο επιλογές είναι καλές”.
Για την επιλογή του για το Νο19, που φορούσε και ο Σάρας στο τριφύλλι: “Γνωρίζω ότι είναι λίγο ρίσκο. Ισως είμαι πολύ νέος. Μερικοί είπαν ότι ίσως δεν είμαι έτοιμος. Ομως ήμουν στην Ζαλγκίρις για τρία χρόνια, ο Σάρας ήταν εκεί αυτή την τριετία και για 1,5 χρόνο πρώτος προπονητής. Ετσι νομίζω ότι έμαθα πολλά από αυτόν σε αυτό το διάστημα και είναι αρκετά τρία χρόνια για να πάρω αυτή τη γνώση μαζί μου. Ετσι πήρα αυτό το ρίσκο να κάνω το επόμενο βήμα”.