Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Φενερμπαχτσέ, η Ρεάλ Μαδρίτης και η… “έκπληξη” Ζαλγκίρις Κάουνας θα διεκδικήσουν στην πρωτεύουσα της Σερβίας, τον τίτλο της Ευρωλίγκας, έχοντας προκριθεί δίκαια στο Final Four.
Όμως από το μεγάλο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, θα λείψουν παίκτες που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στην διοργάνωση, αλλά και που εξέπληξαν φέτος με τις εμφανίσεις τους αποδεικνύοντας πως ήθελαν πολύ να βρεθούν στο Final Four.
Το Eurohoops, σας παρουσιάζει τις ηχηρές απουσίες του φετινού Final Four του Βελιγραδίου και εξηγεί τους λόγους, που θα λείψουν από τους φιλάθλους σε αυτό το “μαγικό” τριήμερο του ευρωπαϊκού μπάσκετ!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ/ΌΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (σε 24 παιχνίδια 14 πόντους, 5,6 ασίστ, 1,5 ριμπάουντ)
Είναι μαζί με τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο οι τελευταίοι “θρύλοι” του ευρωπαϊκού μπάσκετ, που δεν έχουν ακόμα ολοκληρώσει την μεγάλη καριέρα τους. Ο Βασίλης Σπανούλης, για μία ακόμα σεζόν ήταν ο ηγέτης και ο “ακρογωνιαίος λίθος” του Ολυμπιακού, στην προσπάθεια του να φτάσει σε ένα ακόμα Final Four.
Μπορεί η πορεία των “ερυθρόλευκων” να σταμάτησε στα playoffs από την τρομερή Ζαλγκίρις Κάουνας του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (3-1 η σειρά), όμως η απουσία του “Kill Bill” από το Βελιγράδι, στερεί από τον κόσμο να απολαύσει μερικές ακόμα… παραστάσεις του, στο υψηλότερο επίπεδο και εκεί που κρίνονται οι τίτλοι.
Φυσικά ο αρχηγός του Ολυμπιακού την φετινή χρονιά, έκανε και πάλι την διαφορά και προσπάθησε να οδηγήσει την ομάδα του στο Βελιγράδι και αυτό εκτιμήθηκε, αφού κατέκτησε μία θέση στην καλύτερη δεύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκας, με μόλις 24 συμμετοχές από τα 34 συνολικά παιχνίδια της ομάδας του.
Γιατί θα μας λείψει από το Βελιγράδι: Γιατί είναι ο άνθρωπος των Final Four. Ο Σπανούλης έχει δώσει το παρών σε 5 Final Four (4 με Ολυμπιακό, 1 με Παναθηναϊκό), έχοντας κατακτήσει τα 3 από αυτά (2009, 2012, 2013), ενώ μαζί με τον Τόνι Κούκοτς είναι οι μόνοι παίκτες που έχουν βραβευτεί 3 φορές με το βραβείο του MVP σε Final Four. Για αυτούς και πολλούς ακόμα λόγους, η απουσία του “Kill Bill” από το Βελιγράδι είναι η πιο “ηχηρή”.