Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Η Μακάμπι αρέσκεται στα… αμερικανόφερτα ψώνια. Με συνταγή από τις ΗΠΑ η “ομάδα του λαού” είχε μεγάλες επιτυχίες και με αντίστοιχη συνταγή θέλει να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο στην Ευρωλίγκα.
Γι’ αυτό κι εκτός από σπουδαίες μεταγραφές από την ευρωπαϊκή αγορά, η Μακάμπι θέλησε να κάνει το… μπαμ από το ΝΒΑ και το κατάφερε με την έλευση του Ταρίκ Μπλακ! Ο 27χρονος σέντερ θα περάσει για πρώτη φορά τον Ατλαντικό, έπειτα από μια γεμάτη τετραετία στον “μαγικό κόσμο”.
To Eurohoops γράφει για την πορεία του Αμερικανού, ο οποίος έχει πετύχει ήδη πολλά, αλλά αυτά δεν αφορούν μόνο το μπάσκετ, θέλοντας να αφήσει το αποτύπωμά του και ως κοινωνικό πρότυπο, κάτι παραπάνω από ένας απλός παίκτης μπάσκετ.
? https://t.co/F63P2jmruQ#מכביחוזרת pic.twitter.com/Mo6i5wBBrJ
— Maccabi Tel Aviv BC (@MaccabitlvBC) 20 Αυγούστου 2018
Τα δύο κολέγια και τα πτυχία
Από την αρχή που έπιασε την πορτοκαλί μπάλα, ο Μπλακ έδειξε πως είχε το potential να φτάσει ψηλά, με διπλούς μέρους όσους στο Ridgeway highschool του Μέμφις (15,7π., 11,8ριμπ.), αρκετούς για να προσελκύσει πολλά κολέγια.
Όμως η δική του επιθυμία ήταν να μείνει κοντά στις ρίζες του, στο Μέμφις, όπου ο πληθυσμός των Αφροαμερικανών ξεπερνά το 62%, αλλά οι συνθήκες ζωής γι’ αυτούς είναι αντιστρόφως ανάλογα καλή.
Εξ ου και η επιλογή του Μέμφις για την κολεγιακή καριέρα, όπου γι’ αυτόν το πτυχίο ήταν σε προτεραιότητα, αφού τον συμβούλεψαν, μεταξύ αυτών και η μητέρα του, να… τρέξει για το πτυχίο ώστε να το πάρει σε τρία χρόνια, ώστε να μπορεί να πάει απερίσπαστος στο ΝΒΑ.
Μπασκετικά βέβαια δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα, αφού η κόντρα που είχε με τον προπονητή του Μέμφις, Τζος Πάστνερ δεν του επέτρεψε να έχει συνέχεια μετά την εξαιρετική πρώτη διετία του, για την οποία παίρνει την ευθύνη αφού “ήμουν νέος και ανώριμος τότε”.
Ακαδημαϊκά όμως ήταν πρωταθλητής αφού το 2013 είχε τους καλύτερους βαθμούς από όλους τους συμπαίκτες του και στην τριετία πήρε πτυχίο στην “organizational leadership”. Μαζί με το πτυχίο, πλέον ο Ταρίκ είχε τη δυνατότητα να συνεχίσει σε άλλο κολέγιο για την τελευταία του χρονιά πριν το draft, με το Κάνσας να κερδίζει την κούρσα από το Ντιουκ και τον παίκτη να δηλώνει πως “μπορεί να φεύγω από το Μέμφις, αλλά η καρδιά μου θα είναι πάντα εδώ”.
Κι αυτό γιατί πάντα ήθελε να είναι κοντά στους δικούς του ανθρώπους, για να τους βοηθά και να επιστρέψει στην κοινωνία κάποια από αυτά που του έδωσε.
