Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Στις 9/2 του 2000 ο Ολυμπιακός έπαιξε για πρώτη και τελευταία ως απόψε φορά στη Χάλα Μοράτσα της Ποντγκόριτσα. Ήταν μία… τραυματική εμπειρία για τους “ερυθρόλευκους” του Γιάννη Ιωαννίδη, καθώς η ομάδα του Μαυροβουνίου είχε κερδίσει με 82-70, στη δεύτερη φάση των ομίλων τότε. Μιλάμε για την τελευταία διοργάνωση της Ευρωλίγκας πριν τη διάσπαση της σεζόν 2000-01
Ήταν πάντως μία ήττα που δεν του στοίχισε την πρόκριση στα πλέι οφ καθώς ο Ολυμπιακός τερμάτισε τρίτος και η Μπούντουτσνοστ τέταρτη στο γκρουπ.
Αργότερα όμως αποκλείστηκε πρόωρα από την Ολίμπια Λιουμπλιάνα του Σάρας που είχε 7/7 τρίποντα στο κρίσιμο τρίτο ματς (1-2 νίκες οι Σλοβένοι) και πιο μετά, τον Μάιο, παρότι είχε σαρώσει όλα τα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ στην κανονική περίοδο τερματίζοντας πρώτος, αποκλείστηκε από τους τελικούς κόντρα στον ΠΑΟΚ!
Αλλά ας γυρίσουμε στην Ποντγκόριτσα. Τίτογκραντ ήταν το παλιό όνομα της πόλης, προς τιμή του Τίτο φυσικά, του ηγέτη που ένωσε και κράτησε έτσι τη Γιουγκοσλαβία.
Μία πόλη που μόλις είχε βγει από τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο που διέσπασε τη Γιουγκοσλαβία σε διαφορετικές χώρες και πιο συγκεκριμένα όταν άθελα της ενεπλάκη κατά τη διάρκεια των Νατοϊκών επιχειρήσεων κατά της Σερβίας. Οι ακτές του Μαυροβουνίου ήταν απαραίτητες στους Σέρβους για τον ανεφοδιασμό τους και δέχτηκε πλήγματα εντός της πόλης από τους βομβαρδισμούς.
Μάρτυς μας ο θεός, είδαμε τρύπες από σφαίρες ή θραύσματα στο παλιό, σχεδόν ετοιμόρροπο ξενοδοχείο όπου έμενε η δημοσιογραφική αποστολή, ενώ ο Ολυμπιακός είχε δωμάτια στο πιο σύγχρονο ξενοδοχείο της πόλης, από την άλλη πλευρά του ποταμού Μοράτσα, από όπου πήρε την ονομασία του και το γήπεδο.
Τα πάντα ήταν πάμφθηνα στην πόλη. Έπινες ποτάκι με 1-2 δολάρια το πολύ, ενώ στο υπόγειο του ξενοδοχείου λειτουργούσε παράνομο καζίνο. Ευτυχώς δεν… πλησιάσαμε.
Το μπάσκετ όμως ευδοκιμούσε. Γιουγκοσλαβία σου λέει ο άλλος, έστω και πρώην. Η έλευση μάλιστα στην πόλη του “αδελφού” Ολυμπιακού (λόγω φιλίας Ελλάδας-Σερβίας) και των Τάρλατς, Τόμιτς χαιρετίστηκε με ξεχωριστό τρόπο. Ο πρώτος μάλιστα βραβεύτηκε από την τοπική ομάδα, στην τελευταία του σεζόν πριν παίξει για ένα χρόνο στους Μπουλς! Γενικώς ήταν μία ωραία, φιλική ατμόσφαιρα και ο Ολυμπιακός το πλήρωσε ακριβά.
Στην Μπούντουτσνοστ έπαιζαν τότε ο εξαιρετικός Χάρις Μπρίκιτς που λίγους μήνες αργότερα έχασε τη ζωή του σε ηλικία μόλις 26 ετών καθώς ένας άγνωστος τον πυροβόλησε και εξαφανίστηκε. Ακόμα και τώρα παραμένει ανεξιχνίαστο το έγκλημα. Κρίμα, πραγματικά κρίμα.
Πιο γνωστοί βεβαίως ήταν ο Μιλένκο Τόπιτς και οι Ντέγιαν Τομάσεβιτς, Βλάντο Στσεπάνοβιτς πριν κάνουν καριέρα εκτός συνόρων και στον Παναθηναϊκό επίσης. Φυσικά στη Σερβία ήταν ήδη πασίγνωστοι, διεθνείς και καταξιωμένοι.
Ποιος άλλος έπαιζε εκεί; Ο πιτσιρικάς τότε Μπλάγκοτα Σέκουλιτς που τότε ήταν 18 χρονών και εμείς τον είδαμε εδώ σε Μαρούσι, ΠΑΟΚ, Άρη και ΑΕΚ ενώ ακόμα παίζει, όπως και ο Ντέγιαν Ράντονιτς! Ναι, ο κόουτς του Ερυθρού Αστέρα και τώρα της Μπάγερν. Έβαλε μάλιστα 18 πόντους με 4/6 τρίποντα, ενώ ο Μπρίκιτς ήταν πρώτος σκόρερ με 21 πόντους. Ο Τομάσεβιτς πρόσθεσε 13 και ο Τόπιτς 12 με 10 ριμπάουντ. Από τότε έδειχνε πόσο καλός ριμπάουντερ ήταν.
Ο Μίλαν Τόμιτς με 20 πόντους προσπάθησε περισσότερο μαζί με τον Δημήτρη Παπανικολάου που μέτρησε 16, ενώ ο Τάρλατς έμεινε στους 3π., το ίδιο και ο Μπλου Έντουαρντ, ενώ ο Χόλιγουντ Ρόμπινσον αγωνίστηκε μόλις για ένα πεντάλεπτο.
Θα έχει άλλη τύχη απόψε ο Ολυμπιακός; Το ελπίζουμε για να προχωρήσει στα πλέι οφ, ειδάλλως η κατάσταση θα μπλέξει επικίνδυνα…
Photo Credit Eurokinissi