Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Να τον συγχαρείς για την καριέρα του; Εννοείται, αλλά και ποιος δεν θα το έκανε; Ειδικά για τους φανς του ελληνικού μπάσκετ και της Εθνικής ομάδας με την οποία πανηγύρισε δύο τεράστιους τίτλους- το Ευρωμπάσκετ του 2005 και το ασημένιο του Μουντομπάσκετ το 2006- οι δεσμοί του με τις επιτυχίες ήταν άρρηκτα δεμένες, ως βασικός πρωταγωνιστής της πορείας αυτής της χρυσής εποχής.
Ο Παπαλουκάς έκανε ένα εκπληκτικό τουρνουά στη Σερβία με τα γαλανόλευκα. Γύρισε το με τη Ρωσία στα προημιτελικά, ηγήθηκε της ανατροπής με τη Γαλλία πριν ο “βάλτο αγόρι μου” Διαμαντίδης – μαζί πλέον πλάθουν μπασκετικούς παίκτες στην Ακαδημία του Eurohoops- τελειώσει τη δουλειά. Αυτός ήταν ο πρώτος σκόρερ και ηγέτης στον τελικό με τη Γερμανία του Νοβίτσκι.
Δείτε και θυμηθείτε ή οι νεότεροι μάθετε τι έγινε τότε το 2005.
Ήταν όμως πρωταγωνιστής και στη μεγαλύτερη νίκη του ελληνικού αθλητισμού: επί της ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας, στον αλησμόνητο ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.
Οκτώ πόντοι, 12 ασίστ. Κάθε πικ εν ρολ και καλάθι. Κανείς από την άμυνα των Αμερικανών με ΛεΜπρόν, Ουέιντ, Καρμέλο και τους υπόλοιπους, δεν μπορούσαν να καταλάβουν από που του ερχόταν. Ο Παπαλουκάς έκανε επίδειξη ικανοτήτων από τη θέση “ένα” και εξαιτίας αυτού και της Εθνικής μας ομάδας, από τότε ο Μάικ Σιζέφσκι άλλαξε την αγωνιστική του λογική και δεν έχασε ποτέ ξανά.
Φυσικά η καριέρα του δεν περιορίστηκε στις επιτυχίες της Εθνικής ομάδας. Στην αρχή στον Ολυμπιακό, κυρίως στην ΤΣΣΚΑ από το 2002 και μετά ξανά με τα ερυθρόλευκα, ο Παπαλουκάς πρωταγωνίστησε για πολλά χρόνια στα ευρωπαϊκά γήπεδα κατακτώντας δύο τίτλους στην Ευρωλίγκα το 2006 και το 2008, ως βασικό στέλεχος και πρωταγωνιστής για την “ομάδα του Στρατού”.
Έπαιξε ακόμα σε έναν τελικό το 2007 στο ΟΑΚΑ κατά του Παναθηναϊκού όπου παραλίγο να το πάρει… μόνος του κι άλλον ένα με τον Ολυμπιακό το 2010 στο Παρίσι.
Μπορεί με τον Ολυμπιακό να μην κατέκτησε ένα μεγάλο τίτλο πέρα από τρία κύπελλα στις δύο διαφορετικές θητείες του (το 2002, το 2010 και το 2011) αλλά σίγουρα δεν ήταν μικρή η συνεισφορά του στην ανοδική πορεία εκείνης της ομάδας που με το πλήρωμα του χρόνου έφτασε τελικά στις σπουδαίες επιτυχίες.