Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο σπουδαίος προπονητής, που θα παραμείνει στον πάγκο του Ολυμπιακού για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν, στις δηλώσεις που έκανε στο συνδρομητικό κανάλι, μίλησε για το πρόβλημα υγείας του και για το timing που αποφάσισε να το δημοσιοποιήσει.
Ακόμα ο Ντέιβιντ Μπλατ, στάθηκε στο γεγονός του αν υπήρξαν στιγμές που αισθάνθηκε άβολα από κάποια αντίδραση, αλλά και για το κατά πόσο το μπάσκετ είναι “φάρμακο” για ανθρώπους με προβλήματα υγείας.
Αναλυτικά τι δήλωσε:
“Όχι δεν είχα κάποια συγκεκριμένη προσδοκία, είχα μια πολύ μεγάλη ελπίδα. Πως κάποιοι από τους ανθρώπους που θα μάθαιναν την κατάσταση μου θα μπορούσαν να εμπνευστούν με κάποιο τρόπο. Και με κάποιο τρόπο να αποκτήσουν κίνητρο και με κάποιο τρόπο να αισθανθούν ελεύθεροι να μοιραστούν την ιστορία τους με άλλους.
Είτε να δείξουν σε άλλους ότι ενδεχομένως με την στήριξη τους να τα καταφέρουν καλύτερα. Και αυτή όντως ήταν η ανταπόκριση που είχα και για μένα αυτό ήταν το πλέον θετικό στοιχείο”.
Πιστεύετε ότι το καλοκαίρι όταν είχε τελειώσει η σεζόν ήταν η καλύτερη στιγμή για μια τέτοια ανακοίνωση;
Ναι αυτό πίστευα και η ερώτηση είναι καλή γιατί το πράγμα που δεν ήθελα να κάνω ήταν να στερήσω οτιδήποτε από την ομάδα. Και από τα πράγματα που είχαμε να κάνουμε και από όσα εγώ έπρεπε να κάνω ως προπονητής. Γιατί τώρα που όλοι ξέρουν ποια είναι η κατάσταση μου και επίσης ξέρουν ότι δεν περιμένω ιδιαίτερη μεταχείριση ή οίκτο, είτε κάποια δικαιολογία.
Έχω μια δουλειά να κάνω και μια ομάδα να καθοδηγήσω και παίκτες που πρέπει να τους βοηθήσω να γίνουν καλύτεροι και να τους κινητοποιήσω. Αυτό μου επέτρεψε να ξεκινήσω τη σεζόν έχοντας μπροστά μου μια νέα, λευκή σελίδα. Και δεν είναι κάτι για το οποίο μιλάμε συνέχεια γιατί δεν υπάρχει η ανάγκη για κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η κατάσταση μου, την αντιμετωπίζω και περιμένω οι παίκτες μου να γίνουν οι καλύτεροι που μπορούν, όπως το ζητώ και από τον εαυτό μου.
Υπήρχε κάποια αντίδραση που ήταν περίεργη, ή σας έκανε να αισθανθείτε αμήχανα;
Λοιπόν… υπήρξαν διαφορετικού τύπου αντιδράσεις από διαφορετικού τύπου ανθρώπων… Αλλά όλα είναι καλά με μένα, όλα είναι μια χαρά γιατί δεν περίμενα κάτι συγκεκριμένο.Απλά ήθελα να ανοιχτώ και να είμαι τίμιος και ειλικρινής με τον κόσμο και να τους αφήσω να κάνουν οτιδήποτε νοιώσουν ότι θέλουν να κάνουν.
Και δεν υπάρχει ανάγκη να κάνουν και τίποτα. Υπάρχει μόνο η ελπίδα ότι ίσως κάποιοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, κάθε είδους, όχι μόνο με τη δική μου συγκεκριμένη πάθηση… Κάθε είδους… ότι θα νοιώσουν ελεύθεροι να εκφραστούν ανοιχτά και ίσως να πάρουν δύναμη ο ένας από τον άλλον. Για να συνεχίσουν τη ζωή τους με φυσιολογικό τρόπο, με θετική διάθεση, όπως μπορούμε και όπως πρέπει”.
Νοιώθετε λίγο σαν σύμβολο;
Και πάλι, αυτό δεν ήταν μια συγκεκριμένη… πρόθεση από μένα. Ναι αυτή είναι η κατάλληλη λέξη.Αλλά ως κάποιος που για πολύ καιρό ήταν ηγέτης ομάδων και συλλόγων, είμαι χαρούμενος που έχω αυτού του είδους την ευθύνη. Γιατί νοιώθω ότι είμαι χαρούμενος που πάω αυτή την κατάσταση προς τη σωστή κατεύθυνση. Είμαι προπονητής μπάσκετ και αντιμετωπίζω προκλήσεις κάθε μέρα.Ειλικρινά δεν θέλω να δραματοποιήσουμε το θέμα. Όλος ο κόσμος αντιμετωπίζει προκλήσεις κάθε μέρα. Οποιοσδήποτε, σε οποιαδήποτε δραστηριότητα της ζωής, σε τόσες πολλές διαφορικές καταστάσεις. Όλοι έχουν μπροστά τους προκλήσεις και πρέπει να σταθούν όρθιοι και να τις αντιμετωπίσουν. Είναι μέρος της ζωής και ίσως μπορώ να είμαι ένα παράδειγμα για άλλους αλλά σίγουρα δεν είμαι κάτι περισσότερο ή λιγότερο από κάποια αντίστοιχη κατάσταση”.
Για πολύ κόσμο το μπάσκετ είναι καταφύγιο. Μπορεί να είναι και φάρμακο;
“Απολύτως! Αυτό που κάνεις και αγαπάς, αυτό στο οποίο δεσμεύεσαι και βάζεις πάθος είναι κάτι πολύ θεραπευτικό. Σε βοηθά στην καθημερινότητα σου. Για μένα η ευκαιρία να έρχομαι στο γήπεδο και να δουλεύω με τους εξαιρετικούς ανθρώπους που συνεργάζομαι… Το να δουλεύω με έναν πολύ ιδιαίτερο οργανισμό που νοιάζεται για μένα, το να είμαι μέρος του… είναι κίνητρο. Είναι κάτι τρομερά υποστηρικτικό για μένα και είμαι τυχερός που έχω αυτή την ευκαιρία”.
Αν μπορούσατε να συγκρίνετε την κατάσταση σας με έναν ελληνικό μύθο, ποια θα ήταν η επιλογή σας;
Λοιπόν…. Θα ήθελα πολύ να πω ο Άτλαντας. Ξέρεις… Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι κουβαλάω στην πλάτη μου όλο τον κόσμο. Έχω ευθύνη, έχω προκλήσεις, όπως και πολλοί άλλοι… Αλλά είναι φοβερός μύθος, τον λατρεύω αυτό το μύθο…”