Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο 28χρονος θηριώδης σέντερ από το Κάπο Βέρντε που “τρομάζει” τους αντιπάλους του μέσα στην ρακέτα σε Ισπανία και Ευρωλίγκα και έχει κατακτήσει μέσα σε σχεδόν τρεις σεζόν με την Ρεάλ Μαδρίτης ένα ευρωπαικό τρόπαιο και δύο πρωταθλήματα παραχώρησε μία εξαιρετική συνέντευξη στο podcast “Crossover”.
Στα λεγόμενα του ο Ουόλτερ Ταβάρες μίλησε για την ζωή του πριν το μπάσκετ και την σχέση του με το άθλημα πριν καν πιάσει μπάλα στα χέρια του, για το ξεκίνημα της καριέρας του, αλλά και για την παρουσία του στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Αναλυτικά τι είπε:
Για την ζωή του μέχρι πριν 10 χρόνια μακριά από το μπάσκετ: “Ήμουν στο μαγαζί που είχαν οι γονείς μου μπροστά στην θάλασσα ή στην παραλία γιατί δεν είχα τι άλλο να κάνω”.
Για τις πρώτες του προπονήσεις όταν τον ανακάλυψε η Γκραν Κανάρια: “Δεν είχα καμία ιδέα για το τι έπρεπε να κάνω. Δεν ήξερα αν πρέπει να σουτάρω ή να κλωτσήσω την μπάλα. Απλά ήθελα να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και να δείξω σε αυτούς πόσο ήθελα την ευκαιρία να μάθω να παίζω μπάσκετ”.
Για τα συναισθήματα του τον πρώτο καιρό: “Στο φινάλε κάθε προπόνησης που κάναμε στην Γκραν Κανάρια -αυτό διαρκούσε για τρεις, έξι μήνες, έναν χρόνο- σκεφτόμουν κάθε μέρα ότι θέλω να τα παρατήσω. Χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους δεν είχα τίποτα. Προσπαθούσα μόνο να μάθω μπάσκετ τίποτα άλλο. Ο κόσμος έλεγε ότι ο μόνος λόγος που με πήραν εκεί ήταν ότι ήμουν πολύ ψηλός και δεν πρόκειται να πετύχω. Είχα σοβαρά προβλήματα, δεν είχα κανέναν συντονισμό, δεν ένιωθα καμία ενέργεια και δύναμη στο σώμα μου γιατί ήμουν πολύ λεπτός”.
Για το πως προχώρησε αυτή η κατάσταση: “Προσπαθείς, προσπαθείς συνέχεια και δεν βλέπεις κανένα αποτέλεσμα. Σκέφτεσαι τι πρέπει να κάνω για να αισθανθούν περήφανοι για μένα; Μερικοί προπονητές γελούσαν όταν με έβλεπαν στο παρκέ και έλεγαν πως δεν μπορώ να παίξω μπάσκετ”.
Για την “εκτόξευση” της καριέρας του στην Γκραν Κανάρια, στο NBA και μετέπειτα στην Ρεάλ Μαδρίτης: “Νομίζω ότι ήμουν τυχερός που έπαιξα μπάσκετ, που αγωνίστηκα στο Final Four και μετά στον τελικό ως νικητής. Πολλοί παίκτες αγωνίζονται μία ολόκληρη ζωή στην Ευρωλίγκα και προσπαθούν να πάνε στο Final Four και να κατακτήσουν το τρόπαιο και εγώ το κατάφερα στην πρώτη μου χρονιά. Ήταν τρελό, ούρλιαζα για δύο ημέρες, ήταν απίστευτο για να το πιστέψω”.