Του Αντώνη Στρογγυλάκη/ info@eurohoops.net
H τελετή απονομής του 12ου πρωταθλήματος στην ιστορία του Ολυμπιακού είχε μόλις λήξει. Και μπορεί τα φώτα στη σάλα του ΣΕΦ να παρέμεναν ανοικτά για τους πολλούς οπαδούς της ομάδας που ήθελαν να τραβήξουν φωτογραφίες στο γεμάτο κομφετί παρκέ, όμως ο παλμός των εορτασμών πλέον χτύπαγε στα αποδυτήρια.
Κάπου εκεί πετύχαμε τον Ντι Τζει Στρόμπερι και του ζητήσαμε να μας περιγράψει τα συναισθήματα του μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος. “Δύσκολο πράγμα”, παραδέχτηκε. “Οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα. Καταφέραμε αυτό για το οποίο προετοιμαζόμασταν και αγωνιζόμασταν κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν. Είχαμε πολλά σκαμπανεβάσματα. Προβλήματα με τραυματισμούς. Αλλά τα καταφέραμε. Είναι σπουδαίο το ότι ολοκληρώνουμε τη χρονιά με μια τέτοια επιτυχία. Και μάλιστα μετά από μια σειρά τελικών που θα μπορούσε να τελειώσει με οποιοδήποτε τρόπο και νικητή. Είναι απίστευτο το πως νιώθω”.
Όταν ρωτήθηκε αν είχε ποτέ αγωνιστεί σε μια τέτοια σειρά παιχνιδιών, ο 30χρονος παίκτης ήταν κατηγορηματικός: “Όχι… ποτέ. Νομίζω πως αυτοί οι αγώνες ήταν μια εμπειρία που λίγοι έχουν ζήσει. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τελικούς”. Τι ήταν αυτό που τον εντυπωσίασε περισσότερο; “Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω…”, μας είπε. “Η εξέλιξη ήταν απρόβλεπτη κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών μιας και οι δυο ομάδες έπαιξαν πολύ καλό μπάσκετ. Οι νίκες μας κρίθηκαν στα τελευταία λεπτά… ή στο τελευταίο δευτερόλεπτο! Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο συναρπαστική σειρά. Και ένας λάτρης του αθλήματος δεν θα μπορούσε να ζητήσει πολλά παραπάνω από αυτά που συνέβησαν. Φυσικά, ο τρόπος που εξελίχθηκαν τα πράγματα ήταν προς το συμφέρον μας”.
Οι ερυθρόλευκοι ολοκλήρωσαν τους τελικούς με σκορ 3-1, κερδίζοντας τρια σερί παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό. Λαμβάνοντας υπόψιν την πίεση μετά την ήττα της πρεμιέρας στο ΣΕΦ, πόσο δύσκολο ήταν το έργο του Στρόμπερι και των συμπαικτών του; “Ποτέ δεν είναι εύκολοι αυτοί οι αγώνες γενικά. Αλλά δεν νιώσαμε πίεση. Και αυτό συνέβη για τον εξής λόγο: Ναι μεν ηττηθήκαμε στο πρώτο παιχνίδι, αλλά ξέραμε πως εμείς χάσαμε. Κάναμε συγκεκριμένα λάθη σε κρίσιμες στιγμές και η τακτική μας δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Ίσως υπήρξαμε νευρικοί μιας και ήταν το πρώτο παιχνίδι των τελικών. Αλλά επιστρέψαμε δυνατά στο δεύτερο ματς, παίζοντας πολύ καλό μπάσκετ στην έδρα του αντιπάλου μας. Παλέψαμε μέχρι τέλους και ο Σπανούλης σκόραρε εκείνο το απίθανο μπάζερ μπίτερ. Αυτό μας έδωσε νέα ζωή την οποία εκμεταλλευτήκαμε στον μέγιστο βαθμό. Είμαστε πλέον πρωταθλήτές, σωστα;”.
Φέτος το πρόγραμμα δεν είχε repeat μόνο για τον Ολυμπιακό, αλλά και για τον Αμερικάνο γκαρντ/φόργουορντ. Πέρυσι είχε γευτεί το μεθύσι της κατάκτησης του τίτλου στην Τουρκία, έχοντας κομβικότατο ρόλο στο “θαύμα” της Πίναρ Καρσίγιακα. Μήπως διαθέτει το… γονίδιο του πρωταθλητή; Ίσως, μάλιστα, το χάρισμα να είναι κληρονομικό μιας και ο πατέρας του, με τον οποίο φέρει το ίδιο όνομα, υπήρξε θρύλος του μπέηζμπολ και τετράκις πρωταθλητής κόσμου. “Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό που λες”, μας είπε αφού χαμογέλασε μετά την αναφορά στον πατέρα του. “Σίγουρα όμως έχω το γονίδιο του μαχητή. Ξέρω πως να τα δίνω όλα για να κερδίζει η ομάδα μου. Όπου αγωνίζομαι φέρνω μαζί μου το μαχητικό μου πνεύμα τη θετική μου διάθεση και την ενέργεια. Στοιχεία τα οποία βγάζω στο κάθε δευτερόλεπτο που βρίσκομαι στο παρκέ. Είμαι ευγνώμων για τα δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα που κέρδισα τα δυο τελευταία χρόνια. Έχω υπάρξει μέλος σπουδαίων ομάδων και συμπαίκτης με σπουδαίους αθλητές. Έχω μάθει πολλά. Ελπίζω να κάνω το… three-peat του χρόνου”.
Που θα βρει η επόμενη σεζόν τον Ντι Τζει Στρόμπερι; “Αν με θέλει ο Ολυμπιακός, τότε και εγώ θέλω πολύ να μείνω στην ομάδα”, μας είπε. Το συμβόλαιο που υπέγραψε το περασμένο καλοκαίρι ήταν διάρκειας 1+1 σεζόν. “Η όλη εμπειρία φέτος ήταν απίθανη. Τα πάντα είναι εκπληκτικά στον Ολυμπιακό. Από τους παίκτες μέχρι και τη γενικότερη οργάνωση του συλλόγου. Μου έχουν συμπεριφερθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και από την πλευρά μου έχω να πω μόνο τα καλύτερα για το κλαμπ. Ανεξάρτητα από το αν τελικά θα μείνω ή όχι και τον επόμενο χρόνο. Απόλαυσα κάθε στιγμή και θα ήθελα να επιστρέψω το φθινόπωρο. Θα δούμε”.