Συνέντευξη στον Στέλιο Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Το Eurohoops είχε την ιδιαίτερη χαρά να συναντήσει τον Βασίλη Σπανούλη στο “στέκι” του. Εκεί όπου χαλαρώνει από το βαρύ πρόγραμμα αγώνων και προπονήσεων, περνάει ξέγνοιαστες στιγμές με την σύζυγο και τα παιδιά του και καταστρώνει τα σχέδια του για τις αναμετρήσεις που ακολουθούν.
Ο ίδιος μας υποδέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο και μας παραχώρησε μια χορταστική και πάνω απ’ όλα ανθρώπινη συνέντευξη.
Όποιος γνωρίζει καλύτερα τον Βασίλη Σπανούλη, ξέρει ότι εκτός από κορυφαίος παίκτης, είναι και ένας εξαιρετικός οικογενειάρχης, που απολαμβάνει την κάθε στιγμή με τους δικούς του ανθρώπους και νοιώθει… ευλογημένος γι αυτό.
Ο “Kill-Bill” μας άνοιξε την καρδιά του, αποκάλυψε τι ονειρεύεται για τα παιδιά του, είπε αστείες ατάκες των παιδιών μετά από αγώνες, ενώ έδωσε την δική του συμβουλή στους γονείς παιδιών που ασχολούνται με την “πορτοκαλί θεά”.
Επίσης, εκμυστηρεύτηκε τόσο την καλύτερη και χειρότερη στιγμή της ζωής του, όσο και τις τρεις μεγαλύτερες επιθυμίες του, δείχνοντας την ανθρώπινη πλευρά του πίσω από την ιδιότητα του αθλητή!
Τέλος, μίλησε για το αν θα ασχοληθεί με το μπάσκετ από κάποιο άλλο πόστο, όταν θα αποφασίσει να αποχωρίσει από την ενεργό δράση, όπως και το πώς ονειρεύεται να συμβεί αυτό.
“Θέλω να τελειώσω με ψηλά το κεφάλι”
– Συνήθως οι μεγάλοι ηγέτες δεν τελειώνουν όπως θέλουν την καριέρα τους και τα παραδείγματα είναι πολλά. Εσύ πως ονειρεύεσαι την αποχώρησή σου από το μπάσκετ;
“Πάνω από όλα θέλω να είμαι υγιής. Έτσι ονειρεύομαι, να τελειώσω με υγεία όταν έρθει αυτή η ώρα και σίγουρα με κάποιον τίτλο. Αλλά και να μην έρθει αυτό, θέλω να τελειώσω με ψηλά το κεφάλι και περήφανος για όσα έχω πετύχει στην καριέρα μου”.
– Με βάση την τεράστια αγάπη και αφοσίωσή σου στο μπάσκετ, μας αφήνεις την εντύπωση πως δεν μπορείς να μείνεις μακριά από το άθλημα. Μετά το τέλος της καριέρας σου ως παίκτης, υπάρχει περίπτωση να συνεχίσεις ως προπονητής όπως έκανε πχ. ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ή σε κάποιο άλλο πόστο;
“Προς το παρόν δεν το σκέφτομαι καθόλου γιατί μου αρέσει να ζω το παρόν. Μου αρέσει να ζω την κάθε μέρα. Δεν θέλω να σκέφτομαι πράγματα που μπορεί να συμβούν ή μπορεί να μην συμβούν. Θέλω να σκέφτομαι αυτά που ζω τώρα. Θέλω να ευχαριστιέμαι την κάθε στιγμή, την κάθε προπόνηση και τον κάθε αγώνα, γιατί κάποτε αυτό θα τελειώσει και τότε θέλω να αισθάνομαι γεμάτος. Όταν λοιπόν έρθει αυτή η ώρα, τότε θα σκεφτώ την επόμενη δουλειά μου ή την επόμενη κίνηση. Αυτή τη στιγμή είμαι ευλογημένος και ευτυχισμένος που παίζω μπάσκετ και θα προσπαθήσω κάθε στιγμή να την χαρώ”.
– Εννοώ σε δέκα χρόνια που θα σταματήσεις…
(γέλια) “Μακάρι να είναι τόσο το διάστημα που θα συνεχίζω να παίζω. Όσο αγωνιζόμαστε, είμαστε ευλογημένοι. Tα παιδιά μου ονειρεύομαι να γίνουν καλοί άνθρωποι και όχι απαραίτητα μπασκετμπολίστες”
– Με δεδομένο ότι έχεις τρία αγόρια και ο μεγάλος γιος Θανάσης ήδη παίζει μπασκετ στο σχολείο στον Δούκα, ονειρεύεσαι κάποιο παιδί σου να κάνει καριέρα στο μπάσκετ;
“Όχι, έχω ονειρευτεί να γίνουν καλοί άνθρωποι. Το αν θα παίξει μπάσκετ κάποιος από τους τρεις, πραγματικά δεν με απασχολεί. Αν βέβαια το αγαπήσουν και το θέλουν, μετά χαράς να το κάνουν, να δουλέψουν σκληρά και να καταφέρουν αυτά που θέλουν. Από κει και πέρα δεν έχω κάποιο απωθημένο να παίξουν μπάσκετ επειδή παίζω εγώ. Αυτό το πράγμα, αν δε το αγαπάς και δε θες να το ακολουθήσεις, δε θα το κάνεις ποτέ καλά. Αν το αγαπήσουν και πραγματικά το θέλουν πολύ, τότε ας δουλέψουν σκληρά όπως δούλεψε και ο πατέρας τους για να κάνουν αυτό που αγαπούν”.
-Όταν μαθαίνεις στους γιους σου τα μυστικά του μπάσκετ, είσαι αυστηρός μαζί τους ή είσαι ήρεμος δάσκαλος;
“Εντάξει σε αυτά τα πράγματα προσπαθώ να έχω υπομονή. Απεναντίας σε πράγματα που έχουν σχέση με το χαρακτήρας τους, τον τρόπο συμπεριφοράς τους καθώς και σε θέματα ηθικής, είμαι αυστηρός. Στο μπάσκετ όχι, δεν είμαι αυστηρός”.
– Πως σκέφτεσαι τον εαυτό σου μετά από 20 χρόνια;
“Σίγουρα επιθυμώ να είμαι με την οικογένεια μου, να είμαστε αγαπημένοι και να ευχαριστιόμαστε τη πρόοδο των παιδιών μας. Από κει και πέρα, όσον αφορά το επαγγελματικό σκέλος, θα ήθελα να βρίσκομαι κοντά στο μπάσκετ, γιατί όπως έχω τονίσει πρώτα έχω την οικογένεια και μετά το μπάσκετ. Είναι οι δύο μου μεγάλες αγάπες. Γενικά ήρεμα, να είμαστε σε ένα ωραίο μέρος… σεμνά και ταπεινά”.
“Δεν πρέπει να βγάζουμε τα απωθημένα στα παιδιά μας. Αυτά πρέπει απλά να χαίρονται το μπάσκετ”
– Κάποιοι γονείς πιέζουν τα παιδιά τους από μικρά θέλοντας να γίνουν ο νέος Σπανούλης ή ο νέος Διαμαντίδης ή νέος Γκάλης. Τι θα τους συμβούλευες από την δική σου εμπειρία ως ένας καταξιωμένος και σπουδαίος παίκτης;
“Δε χρειάζεται να βγάζουμε στα παιδιά μας τα απωθημένα μας ούτε να ψάχνουμε τους επόμενους μεγάλους παίκτες. Τα παιδιά πρέπει να παίζουν μπάσκετ για να το ευχαριστιούνται, για να αθλούνται και να ξεφεύγουν από διάφορα άλλα άσχημα πράγματα. Γιατί από όλα αυτά τα παιδιά στην ουσία μόνο ένας μικρός αριθμός θα παίξει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο και αυτό αν είναι τυχερά. Πάνω από όλα πρέπει να παίζουν για τη χαρά, το παιχνίδι και τη διασκέδαση και να μην το βλέπουν τόσο πολύ επαγγελματικά όπως το κάνουν οι περισσότεροι γονείς. Δεν πρέπει να πιέζονται τα παιδιά και να παίζουν με το ζόρι. Αν είναι κάτι να γίνει, θα γίνει”.
– Ποια είναι η πιο αστεία και ποια η πιο σκληρή ατάκα που σου έχει πει κάποιο από τα παιδιά σου πριν ή μετά από έναν αγώνα που έπαιξες;
“Όσον αφορά την πιο αστεία, συνήθως όταν γυρνάω σπίτι και ξέρουν ήδη το σκορ, μου λένε: “Μπράβο μπαμπά, έβαλες πολλά καλάθια”. Με τον τρόπο που το λένε είναι αστείο! Περίεργη ε; Μια ατάκα εκτός μπάσκετ είναι: “Μπαμπά, γιατί δεν έχεις μαλλιά;” (γέλια)! Μπασκετικά, μπορεί καμιά φορά να μου πουν: “Μπαμπά είσαι κουρέλας, έχασες πολλά σουτ, δεν έβαλες κανένα καλάθι” ή κάτι παρόμοιο!
– Παρακολουθείς κάποιο άλλο άθλημα στον ελεύθερο χρόνο σου;
“Ναι, παρακολουθώ ποδόσφαιρο, στίβο, τένις και γενικά ό,τι έχει σχέση με αθλητισμό όποτε μπορώ. Βέβαια όποτε έχω ελεύθερο χρόνο προσπαθώ να τον αφιερώνω στα παιδιά μου, να τα πηγαίνω σε μια παιδική χαρά ή σε ένα γήπεδο για να παίξουν. Γενικά τον λίγο χρόνο που έχω να διαθέσω εκτός μπάσκετ θέλω να ασχολούμαι με τα παιδιά μου, γιατί τον έχουν ανάγκη και αυτά, αλλά και εγώ”.
– Ποια είναι η μεγαλύτερη χαρά στην ζωή σου και ποια η μεγαλύτερη στεναχώρια;
“Η μεγαλύτερη χαρά είναι η δημιουργία της οικογένειας μου. Είναι κάτι ασύλληπτο. Είμαι ευλογημένος που έχω έναν πολύ καλό άνθρωπο δίπλα μου, τη γυναίκα μου, που έχουμε κάνει μια πολύ ωραία οικογένεια με τέσσερα παιδιά. Πιστεύω αυτό είναι ευλογία και χαρά. Το πιο δυσάρεστο γεγονός είναι πως έχασα τον πατέρα μου σε πολύ μικρή ηλικία, όταν ήμουν 15 χρονών. Σίγουρα μας επηρέασε και μας επηρεάζει ακόμα, αλλά αυτά είναι μέσα στην ζωή”.
– Αν σου έλεγε ο Θεός: “Βασίλη θα εκπληρώσω τρεις επιθυμίες σου”, τι θα επέλεγες να ζητήσεις;
Σίγουρα η μία θα ήταν να φέρει πίσω τον πατέρα μου! Η δεύτερη θα ήταν να έχει υγεία η οικογένειά μου, να ζήσουμε όλοι μαζί αιώνια να τους χαιρόμαστε! Η τρίτη θα ήταν να με αφήσει να παίξω μπάσκετ αιώνια!