Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το απόγευμα της Κυριακής (15/10), πέρα από τις… ηλιαχτίδες και την απουσία του κόσμου, έλαμπε και ένας παλιός γνώριμος, νυν “κιτρινόμαυρος”. Ο Μιντάουγκας Κουζμίνσκας μπορεί να μην ανήκει πλέον στην Ευρωλίγκα ωστόσο έχει έρθει με κεκτημένη ταχύτητα από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ασίας και δείχνει με το… καλημέρα ότι θα αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο της ΑΕΚ στην προσπάθεια που κάνει να “ψηλώσει” ξανά. Και με την εμφάνιση της στο Φάληρο και την οριακή της ήττα, η αλήθεια είναι ότι αφήνει υποσχέσεις.
Απολαυστικός εντός και εκτός παρκέ ο Λιθουανός φόργουορντ μοιράστηκε στο Eurohoops σκέψεις και θύμησες από την καριέρα του, ακόμα και σε “ερυθρόλευκη” απόχρωση. Τι είπε για Μπλατ και Κεμζούρα, πως αποκρίθηκε όταν ζητήθηκε εξήγηση για τις συνεχείς τα τελευταία χρόνια μετακινήσεις του και τι πρέπει να βάλει σε προτεραιότητα η ΑΕΚ. Ανοίγει η αυλαία του BCL όμως η “Ένωση” πρέπει να πηγαίνει περίοδο με περίοδο, ούτε καν παιχνίδι με παιχνίδι, τόνισε ρητά και απερίφραστα. Και για… κερασάκι στην τούρτα της κουβέντας, ο προπονητής και άνθρωπος Ζοάν Πλάθα. Είχε όρεξη ο “Κούζμι”.
Επιστροφή σε γνώριμα λημέρια για τον Λιθουανό. Αν και δεν μακροημέρευσε στον Πειραιά όντας… παρεπόμενο της απομάκρυνσης του Ντέιβιντ Μπλατ – του οποίου και υπήρξε επιλογή – ο Κουζμίνσκας έχει τα καλύτερα να πει για τον Ολυμπιακό.
“Είμαι πολύ χαρούμενος που ακόμα και για ένα μικρό διάστημα ήμουν μέλος αυτού του σπουδαίου οργανισμού. Μέχρι και σήμερα έχω κάποιους φίλους εδώ (σ.σ στον Ολυμπιακό), είμαστε σε επαφή. Βέβαια ήρθα με μία άλλη ομάδα εδώ οπότε ήθελα να τους κερδίσω. Παλέψαμε σήμερα αρκετά, το κυνηγήσαμε το παιχνίδι αλλά δεν ήταν αρκετό. Ο Ολυμπιακός τα τρία τελευταία χρόνια συγκαταλέγεται στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης και όχι άδικα”.
Με 23 πόντους (4/5 τρίποντα), 6 ριμπάουντ και μπόλικη ενέργεια παρά τα 34 του χρόνια (τα κλείνει σε τρεις μέρες), ο δις αργυρός πρωταθλητής Ευρώπης με τη “Λιέτουβα” έκανε την πρώην ομάδα του να… ιδρώσει. Δεν ήθελε και πολύ για να… κάψει τους Πειραιώτες στο blackjack (21η συνεχόμενη νίκη τους εντός έδρας απέναντι στην ΑΕΚ).
Οι αριθμοί είναι σαφείς και ξάστεροι ως προς την εμφάνισή του, με τον ίδιο βέβαια να μη συμφωνεί με τον όρο έξτρα κίνητρο. Άλλωστε, κάθε διαζύγιό του ήταν… κοινή συναινέσει όπως ξεκαθάρισε, ακόμα και αυτό με τον Ολυμπιακό τέσσερα χρόνια πίσω.
“ Συνήθως ένας παίκτης έχει έξτρα κίνητρο να αποδείξει πράγματα όταν αποχωρεί από κάπου με άσχημο τρόπο. Στη δική μου καριέρα ωστόσο, με όλες τις ομάδες έχω καλές σχέσεις. Χωρίς υπερβολή, μπορώ να πάρω ένα τηλέφωνο οπουδήποτε έχω παίξει και να τα πω σε χαλαρό, φιλικό ύφος με τους ανθρώπους του συλλόγου. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με καμία από τις ομάδες που έχω αγωνιστεί. Αυτός είναι ο επαγγελματικός αθλητισμός. Τιμάς τα χρώματα με τα οποία αγωνίζεσαι. Αυτό είναι όλο”.
“Ο Κεμζούρα μου ξεκαθάρισε πως δεν μπορούσε να μου βρει μεγαλύτερο ρόλο”
Δοθείσης της ευκαιρίας και με αυτή τη back door πάσα του “Κούζμι”, έγινε και η πολυπόθητη ερώτηση, ταιριαστή σε κάθε περίπτωση σαν τη δική του. Παρότι βρίσκεται για πάνω από μία δεκαετία στο υψηλότερο επίπεδο, ο Λιθουανός φόργουορντ δεν μπορεί να στεριώσει κάπου. Πετάει από… κανάρα σε κανάρα, νιώθοντας την ανάγκη να εξηγήσει. Ψάχνοντας μάλλον μια απάντηση και για τον ίδιο.
“Αυτή είναι μία πάρα πολύ καλή ερώτηση. Αν περνούσε μόνο από το δικό μου χέρι, ίσως και να έμενα κάπου για πάντα αλλά… Μπορούμε να πάμε σταθμό σταθμό αν θέλεις και έχεις χρόνο” αποκρίθηκε και ξεκίνησε την νοητή απαρίθμηση. Κάθε φυγή και ένας λόγος, κάθε απόφαση και ένα σκεπτικό.
“Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, πήγα στη Ζαλγκίρις για να με μάθει ο κόσμος, για το βιογραφικό μου. Το ίδιο έκανα και με τη Μάλαγα. Ευρωλίγκα, ACB μεγαλύτερη δημοφιλία σαν προϊόν. Πέρασα τον ωκεανό γιατί είχα την ευκαιρία και μπορούσα. Για να γεμίσω εμπειρίες, για το βιογραφικό μου. Αυτό που συνέβη εκεί είναι μια μεγάλη ιστορία. Δεν ήμουν ευχαριστημένος με το ρόλο μου το δεύτερο χρόνο (Νικς) γιατί ο Φιλ Τζάκσον που με επέλεξε, έφυγε. Οπότε το ίδιο έκανα και εγώ. Μετά πήγα στο Μιλάνο, έμεινα δύο χρόνια, όσο και το συμβόλαιό μου, και όταν αυτό ολοκληρώθηκε δεν θέλησαν να το ανανεώσουν. Τη δεύτερη σεζόν της συμφωνίας μας, τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά αγωνιστικά και έτσι ήθελαν να κάνουν κάποιες αλλαγές. Και μετά προέκυψε ο Ολυμπιακός.
Μίλησα με τον Μπλατ, εκείνος με έφερε. Όμως έπαιξα μόνο σε ένα παιχνίδι υπό τις οδηγίες του. Θα το θυμάστε άλλωστε ότι η ομάδα δεν έπαιζε τότε στην Ελλάδα, μόνο στην Ευρώπη. Μίλησα κατ’ ιδίαν με τον Κεμζούρα που τον διαδέχτηκε, όμως δυστυχώς μου διαμήνυσε πως δεν μπορούσε να βρει μεγαλύτερο ρόλο για μένα. Εγώ ήθελα να παίζω, για το καλό μου, για το μέλλον μου. Οπότε πήγα στη Λoκομοτίβ Κούμπαν. Έμεινα δυο περιόδους εκεί και έκανα το βήμα για τη Ζενίτ, σε υψηλότερο επίπεδο. Δεν μπορούσες να αρνηθείς τέτοια προοπτική. Όμως μετά προέκυψε ο πόλεμος και η ρωσική εισβολή. Ήταν το χειρότερο διάστημα, δεν ήξερα τι θα γίνει, κανένας μας δεν ήξερε. Έφυγα αμέσως, μετά πήγα στην Καρσιγιάκα και τώρα εδώ. Τέλος του ταξιδιού (Γέλια)” κατέληξε ο πρόσχαρος Μιντάουγκας Κουζμίνσκας γυρνώντας το χρόνο πίσω, έστω και σε fast forward, για χάρη του Eurohoops.
“Πρέπει να μετατρέψουμε τις ποιοτικές μονάδες σε ομάδα”
Το ταξίδι αυτό συνεχίστηκε το περασμένο καλοκαίρι και η επόμενη στάση, έγραφε Αθήνα. Αποτελεί δίχως αμφιβολία έναν από τους πιο… μπαρουτοκαπνισμένους αθλητές όχι μόνο στην “κιτρινόμαυρη οικογένεια” αλλά και εν γένει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Συνεπώς, σαν παλιά “καραβάνα”, απέφυγε τα γενικόλογα και στάθηκε στην ουσία για την ΑΕΚ και το ζητούμενο στα Λιόσια.
“Πρώτα από όλα, θέλουμε και πρέπει να μετατρέψουμε αυτή την ομάδα από ποιοτικές μονάδες σε καλό σύνολο. Τώρα είμαστε ατομικά καλοί αθλητές, με εμπειρία και παραστάσεις. Πρέπει να γίνουμε και καλή ομάδα, αυτό είναι το σημαντικό. Και για να γίνει κατανοητό πόσο σημαντικό είναι αυτό θα δώσω ένα παράδειγμα” είπε και προχώρησε στο… παρασύνθημα.
“Aφορά το καλοκαίρι που μας πέρασε και την εθνική ομάδα της Λιθουανίας. Υπήρχαν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα παίκτες όχι τόσο γνωστοί στο ευρύ κοινό, ίσως κάποιος που δεν είναι συμπατριώτης μας να μην τους είχε ξαναακούσει κιόλας. Όμως παίξαμε καλά, κερδίσαμε την Team USA. Και αυτό γιατί ήμασταν χαρούμενοι και είχαμε καλή χημεία. Αυτό θέλω να συμβεί και εδώ, να γίνουμε μια γροθιά μια ομάδα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Να χτίσουμε κάτι όμορφο. Και πέρυσι στην Καρσίγιακα είχαμε 11 νέους παίκτες, υποφέραμε λίγο στην αρχή όμως στο τέλος της κανονικής περιόδου, τερματίσαμε 2οι. Όχι και μικρό πράγμα”.
“Χρειαζόμαστε χρόνο αλλά κανένας δεν θα μας λυπηθεί”
Η ΑΕΚ ρίχνεται στη μάχη του BCL, μιας διοργάνωσης που την ξέρει καλά και στην οποία έχει διακριθεί στο παρελθόν (θριαμβεύτρια το 2017-18), ούσα μία από τις πιο πετυχημένες ομάδες αυτής. Τι ελπίζει όμως ο οργανισμός από τη φετινή πορεία και πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η “Ένωση”; Ιδού η απορία.
“Δεν θέλω να πω βαρύγδουπες φράσεις και να ακουστούν από το στόμα μου μεγάλα λόγια. Βλέποντας τον τρόπο παιχνιδιού μας και πως είμαστε αυτήν την περίοδο, δεν θα πω το κλισέ πως πρέπει να πηγαίνουμε παιχνίδι με παιχνίδι αλλά περίοδο με περίοδο. Και στο τέλος θα δούμε τι έχουμε καταφέρει. Το σημαντικό είναι να μην υποπίπτουμε στα ίδια λάθη και σε κάθε ματς να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Είμαστε καινούργια ομάδα, χρειαζόμαστε χρόνο αλλά κανένας δεν θα μας περιμένει ή θα μας λυπηθεί. Πρέπει να δείξουμε το καλύτερο δυνατό πρόσωπό μας άμεσα. Κάποιες φορές θα χάσουμε, όπως σήμερα (σ.σ χθες). Παίξαμε καλά όμως και σε κάθε αναμέτρηση οφείλουμε να δίνουμε ό,τι έχουμε”.
“Υποφέρουμε κάθε μέρα στην προπόνηση”
Κλείνοντας μια συζήτηση που αν υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος θα… κλειδώναμε εμείς το ΣΕΦ, στο “τραπέζι” έπεσε το όνομα Ζοάν Πλάθα. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί σε Ζαλγκίρις και Ανδαλουσία (2012-16). Γνωρίζονται καλά και ήρθε το πλήρωμα το χρόνου να δουλέψουν ξανά μαζί. Η ερώτηση σαφής. Είναι όσο ωραίος τύπος φαίνεται και σαν προπονητής εκτός από προσωπικότητα; Η απάντηση, αποστομωτική και ειλικρινής.
“Είναι πάρα πολύ δουλετεράς. Δεν ξέρω πόση ποσότητα πρέπει να προσθέσω για να το περιγράψω με λόγια. Είναι εθισμένος με τη δουλειά του, ζει και αναπνέει για το μπάσκετ. Από τη μια μεριά είναι καλό γιατί μας προετοιμάζει σωστά από την άλλη όμως μας… πεθαίνει στην προπόνηση. Εμείς σαν παίκτες υποφέρουμε κάθε μέρα στην προπόνηση και το γυμναστήριο (Γέλια). Από την εμπειρία μου όμως, ο μόχθος και η προσπάθεια φέρνουν τα αποτελέσματα. Το ζητούμενο είναι να έρθουν σύντομα και αυτός είναι ο τρόπος. Πρώτα από όλα είναι ένας πολύ καλός τύπος. Συνήθως κρίνουμε τους ανθρώπους όχι από το επάγγελμά αλλά από το ποιόν τους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Στην περίπτωση αυτή όμως ο καλός άνθρωπος δεν είναι επάγγελμα δυστυχώς και αναγκαστικά διαχωρίζονται αυτά τα δύο” έκλεισε για να… λυθεί στα γέλια, με την υποσημείωση να γραφτούν όλα όπως ακριβώς ειπώθηκαν. Έλαβε την απάντηση: “Ούτε σημείο στίξης παραπάνω” και πήρε το δρόμο για το λεωφορείο των “κιτρινόμαυρων”. Απολαυστικός Μιντάουγκας Κουζμίνσκας
Διαβάστε επίσης: