Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Από το ιστορικό 1987 που άλλαξε την ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και μετά η Εθνική μας Ομάδα κατέκτησε ακόμα ένα μετάλλιο, το ασημένιο του 1989 στη Γιουγκοσλαβία αποκλείοντας στον ημιτελικό την ΕΣΣΔ, αλλά στα επόμενα Ευρωμπάσκετ έφτανε μέχρι την… πηγή αλλά νερό δεν έπινε. Για τρεις σερί διοργανώσεις μάλιστα, έπαιρνε την τέταρτη θέση, δηλαδή το 1993, το 1995 και το 1997.
Μετά την παταγώδη αποτυχία το 1999 στη διοργάνωση της Γαλλίας και τους “τραυματικούς” αποκλεισμούς το 2001 στην Τουρκία και το 2003 στη Σουηδία (ειδικά σε αυτήν τη διοργάνωση), η πίστη και η ελπίδα είχαν χαθεί για την Εθνική Ομάδα, αλλά όλοι υπολόγιζαν χωρίς τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τη νέα φουρνιά Ελλήνων παικτών που είχαν ήδη “ψηθεί” σε μεγάλα τουρνουά.
Το Ευρωμπάσκετ του 2005 που φιλοξένησε η Σερβία αποτελεί ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ, αφού χωρίς κανείς να το περιμένει και να είναι υπέρμετρα φιλόδοξος η “επίσημη αγαπημένη” κατάφερε και πάλι το ακατόρθωτο και στέφθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης για δεύτερη και τελευταίο φορά μέχρι σήμερα.
Το Eurohoops σας ταξιδεύει 18 χρόνια πίσω στο έπος της Εθνικής Ομάδας στο Βελιγράδι και σας θυμίζει όλες τις πτυχές της σπουδαίας στιγμής του ελληνικού αθλητισμού!
Η φάση των Ομίλων που έφερε ανάμεικτα συναισθήματα
Μετά από μία δύσκολη περίοδο προετοιμασίας με όχι καλά αποτελέσματα, η Εθνική ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη μπήκε στη “μάχη” του Ευρωμπάσκετ και στον 3ο Όμιλο με αντιπάλους τις Γαλλία, Σλοβενία και Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Η δωδεκάδα που εκπροσώπησε την Ελλάδα στη διοργάνωση απαρτίζονταν από τους: Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Ζήση, Σπανούλη, Χατζηβρέττα, Κακιούζη, Φώτση, Ντικούδη, Τσαρτσαρή, Παπαδόπουλο, Μπουρούση και Βασιλόπουλο.
Η πρεμιέρα του Ομίλου μας έφερε και τον πιο δύσκολο αντίπαλο τη Γαλλία των Πάρκερ, Ντιό, Ριγκοντό και Πιετρούς, όμως η Εθνική μας με τρομερή άμυνα και απόλυτο πρωταγωνιστή τον “3D” με 13 πόντους, 9 ριμπάουντ και 6 ασίστ πανηγύρισε μία τεράστια νίκη με 64-50 και έδειξε πως έχει μεγάλες δυνατότητες στο Ευρωμπάσκετ.
Όμως στο δεύτερο ματς ήρθε η “ανώμαλη προσγείωση”, αφού οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και ηττήθηκαν ουσιαστικά με κάτω τα χέρια από τη Σλοβενία με 68-56 και το ρεκόρ τους ήταν πλέον 1-1. Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος με 18 πόντους ήταν ο μοναδικός σε εκείνο το ματς που πάλεψε να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων.
Στην τελευταία αγωνιστική του Ομίλου η Εθνική μας ήθελε μόνο νίκη για να προκριθεί κόντρα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και με την άμυνα της για “όπλο” και πρώτο σκόρερ τον Φώτση (15 πόντους) πήρε το πολυπόθητο αποτέλεσμα με 67-50 και με ρεκόρ 2-1 προκρίθηκε ως δεύτερη στους “16” πίσω από την πρώτη Σλοβενία (3-0 ρεκόρ).
Παπαλουκάς και Ζήσης υπέγραψαν τις δύο πρώτες υπερβάσεις στα νοκ-άουτ
Η Ελλάδα λόγω της δεύτερης θέσης στον όμιλο δεν προκρίθηκε απευθείας στους “8”, αλλά στα playoffs του Ευρωμπάσκετ και στη φάση των “16” όπου και θα αντιμετώπιζε για μία θέση στην οκτάδα το ανταγωνιστικό Ισραήλ και οι “εφιάλτες” επανήλθαν από τη διοργάνωση του 2001 όπου το ταξίδι τελείωσε πάλι στο ίδιο χρονικό σημείο.
Οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη μπορεί να έλεγχαν το ματς από το ξεκίνημα του, όμως δεν μπορούσαν και να το “καθαρίσουν” από νωρίς μέχρι τη στιγμή που ο Νίκος Ζήσης πήρε το… όπλο του και με συνολικά 23 πόντους οδήγησε την “Επίσημη Αγαπημένη” στη νίκη-πρόκριση με 67-61 και στα προημιτελικά του τουρνουά!
Εκεί μπροστά μας ορθώθηκε το εμπόδιο της πάντα δυνατής Ρωσίας του Αντρέι Κιριλένκο σε ένα προημιτελικό όπου ήταν πραγματικά αμφίρροπος με δύο ομάδες που ήθελαν η δική της για κάθε λόγο την πρόκριση στην τετράδα και στη “ζώνη” των μεταλλίων.
Στον προημιτελικό της 22ας Σεπτεμβρίου η Ελλάδα δεν έπαιζε καθόλου καλά στο πρώτο ημίχρονο και έδειχνε μπερδεμένη και άτολμη (33-26) απέναντι στη ρωσική άμυνα.
Όλα, όμως, άλλαξαν στο δεύτερο μέρος όταν ο Έλληνας ‘Τσάρος”, ο Θοδωρής Παπαλουκάς, που ήξερε καλά τους Ρώσους από την παρουσία του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας “ξύπνησε”. Με μία συγκλονιστική παρουσία με 23 πόντους “ξόρκισε” όλες τις κατάρες και έστειλε τους συμπαίκτες του με 66-61 στα ημιτελικά του Ευρωμπάσκετ, για πρώτη φορά μετά το 1997!
Πέρα από τον εκπληκτικό Θοδωρή “κλειδί” για να έρθει η πρόκριση για τους παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη ήταν οι μόλις επτά πόντοι που δέχθηκαν στο τρίτο δεκάλεπτο και η παρουσία του αρχηγού Κακιούζη στα ριμπάουντ (11).
Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ και το “Βάλτο αγόρι μου” που σημάδεψαν μία ολόκληρη γενιά
Αυτό που περίμενε για πολλά χρόνια η Εθνική μας Ομάδα, έναν ημιτελικό Ευρωμπάσκετ, ήταν πλέον γεγονός. Αντίπαλος μας στους “4” στο Βελιγράδι ήταν η Γαλλία, όπως στην πρεμιέρα όταν η Εθνική είχε νικήσει εύκολα.
Αμφότερες οι ομάδες αναζητούσαν τη δική τους διάκριση, την οποία έψαχναν για πολλά χρόνια κι ο ημιτελικός εξελίχθηκε σε μία απίστευτη “μονομαχία” που δύσκολα συναντά συχνά κανείς.
Από το πρώτο μέρος οι άμυνες και το μπασκετικό “ξύλο” πρωταγωνιστούσαν με τους “τρικολόρ” να πηγαίνουν στα αποδυτήρια προηγούμενοι με 30-29.
Το σκηνικό δεν άλλαξε ούτε στην τρίτη περίοδο με την Εθνική μας να μην προσπερνάει ακόμα και στα καλά της διαστήματα και να μπαίνει στο τέταρτο και τελευταίο δεκάλεπτο πίσω στο σκορ με την ελάχιστη διαφορά (45-44).
Εκεί στην τελική ευθεία του αγώνα η εμπειρία και το πιο καθαρό μυαλό των Γάλλων έδειχναν ξεκάθαρα να τους δίνουν προβάδισμα νίκης και πρόκρισης και μάλιστα στο 39′ όλα έδειχναν να έχουν τελειώσει, αφού μετά από 2/2 βολές του Πιετρούς η Ελλάδα βρέθηκε πίσω με 60-53 και λίγα δευτερόλεπτα μετά, με 62-55 (47” πριν το τέλος) από κάρφωμα του Ντιό.
Όμως όλοι υπολόγισαν χωρίς τη θέληση και την ψυχή της ομάδας του Παναγιώτη Γιαννάκη.
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς “κυνηγούσε”… φαντάσματα στο παρκέ και με μπασίματα ή βολές, μείωνε διαρκώς το σκορ μέχρι και την αποβολή του με 5ο φάουλ. Οι Γάλλοι μας έκαναν τη… χάρη να χάνουν βολές με τους Ριγκοντό και Πάρκερ, ενώ ο Λάζαρος Παπαδόπουλος πέτυχε μετά από μία γρήγορη επαναφορά ένα δυναμικό κάρφωμα κάνοντας το σκορ 62-60 στα 27” πριν το τέλος.
Στα 11” πριν το τέλος, ο έμπειρος Αντουάν Ριγκοντό, με 1/2 βολές έκανε το 66-64 και η Ελλάδα αναζητούσε ένα μεγάλο σουτ που θα την έστελνε στον… έβδομο ουρανό. Το βρήκε! Ο Νίκος Ζήσης διείσδυσε προς το καλάθι των Γάλλων αλλά βρήκε ένα ανθρώπινο τοίχο μπροστά του. Πάσαρε έξω στο Δημήτρη Διαμαντίδη κι αυτός έβαλε το πλέον θρυλικό τρίποντο της καριέρας του και της Εθνικής, υπέγραψε το 67-66 και έστειλε τη χώρα μας στον τελικό!
Αυτό που εκτυλίχθηκε στη συνέχεια στην αρένα του Βελιγραδίου δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ο “Δράκος” αγκαλιά με τους συνεργάτες του, οι παίκτες γιόρταζαν σαν μικρά παιδιά μαζί με τον κόσμο και τους Έλληνες δημοσιογράφους.
Η Εθνική μας ήταν ξανά στον τελικό του Ευρωμπάσκετ μετά από 16 χρόνια με μία από τις κορυφαίες ανατροπές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ!
Το “πάρτι” του τελικού!
Η δουλειά στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου όμως δεν είχε τελειώσει ακόμα, αφού μπορεί τα δάκρυα χαράς και συγκίνησης να ήταν ακόμα νωπά και τα χαμόγελα διάπλατα μετά την επική πρόκριση επί των Γάλλων, όμως υπήρχε η ιστορική πρόκληση στον τελικό για να “γραφτεί” εφάμιλλη ιστορία όπως το 1987.
Αντίπαλος της Εθνικής Ομάδας στο ματς-τίτλου στη σερβική πρωτεύουσα ήταν η Γερμανία του μυθικού Ντιρκ Νοβίτσκι που είχε αποκλείσει την Ισπανία με ένα δικό του καλάθι, σε ένα γήπεδο που ήταν κατάμεστο από Έλληνες που ήθελαν στις 25 Σεπτεμβρίου του 2005 να ζήσουν ένα νέο ’87.
Ο τελικός από νωρίς ουσιαστικά ήταν παράσταση για ένα ρόλο, αφού οι παίκτες του Παναγιώτη Γιαννάκη κυριαρχούσαν και στις δύο πλευρές του παρκέ και έκλεισαν προηγούμενοι το ημίχρονο με 39-32.
Όλα όμως κρίθηκαν στο τρίτο δεκάλεπτο όπου η γαλανόλευκη με συνολικό επιμέρους σκορ 25-16 πήρε προβάδισμα με 64-48 και “σφράγισε” τη νίκη, το τρόπαιο και το χρυσό μετάλλιο αφού μέχρι το τέλος τίποτα δεν άλλαξε δραματικά.
Με τον Θοδωρή Παπαλουκά απόλυτο MVP του τελικού με 22 πόντους και έξι ασίστ η Ελλάδα κέρδισε πανηγυρικά τη Γερμανία με 78-62 και ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου και πάλι μετά το 1987 για δεύτερο φορά στη μεγάλη ιστορία της!
Το φύλλο αγώνα του τελικού:
Ελλάδα – Γερμανία 78-62
Τα δεκάλεπτα: 19-12, 39-32, 64-48, 78-62
Ελλάδα (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 22, Σπανούλης 1, Ζήσης 13, Μπουρούσης 4, Βασιλόπουλος, Φώτσης, Χατζηβρέττας 8, Ντικούδης 8, Τσαρτσαρής 9, Διαμαντίδης 2, Παπαδόπουλος, Κακιούζης 11
Γερμανία (Μπάουερμαν): Ντεμιρέλ 3, Γκάρετ 2, Γκριν 2, Πέσιτς 2, Βούτσερερ 6, Ρόλερ 4, Νικαγμπάτζε 2, Σούλτζε 5, Αριγκμπάμπου, Φέμερλινγκ 11, Νοβίτζκι 23, Μάρας 2