Του Γιώργου Ορφανάκη/info@eurohoops.net
Oι Ουίζαρντς δεν κατάφεραν να προκριθούν στα playoffs της Ανατολής και πλέον υπό τις οδηγίες του Σκοτ Μπρουκς θέλουν να κάνουν μία νέα αρχή και να επιστρέψουν στο δρόμο των επιτυχιών.
Μέρος αυτού του “restart” θα είναι φυσικά και ο Τζον Ουόλ ο οποίος πέρασε για πρώτη φορά στην καριέρα του την πόρτα του χειρουργείου και υποβλήθηκε σε επεμβάσεις και στα δύο του γόνατα.
Ένα από τα δεκάδες άτομα που επισκέφτηκαν τον σταρ της Ουάσινγκτον είναι ο νέος του προπονητής, Σκοτ Μπρους, με τους δύο άνδρες να συζητούν για τη νέα σεζόν.
“Μου είπε ότι δεν έχω καν πλησιάσει στις πραγματικές μου δυνατότητες και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει να το ακούω γιατί έτσι είναι. Μέχρι στιγμής έχω δείξει μόνο κάποιες εκλάμψεις από αυτό που μπορώ να είμαι”, ανέφερε αρχικά ο Ουόλ πριν σχολιάσει για ακόμα μία φορά τα σενάρια που έχουν αναπτυχθεί για τον Κέβιν Ντουράντ.
Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αυτός ο λόγος που συμφωνήσαμε με τον Μπρουκς (σ.σ. πρώην προπονητής του Ντουράντ στην Οκλαχόμα). Εάν ο Μπρουκς μπορεί να κάνει κάτι και εγώ μπορώ να κάνω κάτι για να έρθει ο Ντουράντ, τότε αυτό θα είναι σπουδαίο. Πιστεύω πως χρειαζόμαστε ακόμα έναν σταρ, έναν ακόμα σπουδαίο παίκτη για να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Χρειάζεσαι τρεις αστέρες για να κερδίσεις το πρωτάθλημα.
Εάν έρθει, ήρθε, εάν όχι τότε θα κάνουμε άλλα πλάνα. Αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν του έχω μιλήσει. Δεν θέλω αυτή τη στιγμή, μόλις ολοκλήρωσε μία δύσκολη σειρά. Θέλω να του αφήσω δύο εβδομάδες, ή ένα μήνα, για να σκεφτεί τι θέλει να κάνει.”
Οι Ουίζαρντς έχουν κάτι λιγότερο από 30 εκ. δολάρια να διαθέσουν στο καλοκαιρινό μεταγραφικό παζάρι και αυτός είναι ο λόγος που κατά το πρόσφατο παρελθόν άφησαν ελεύθερους τους Πολ Πιρς και Τρέβορ Αρίζα.
“Είναι μεγάλη ευκαιρία για την ομάδα μας να χτίσει κάτι. Έχουμε τα λεφτά να αποκτήσουμε έναν μάξιμουμ παίκτη και είναι ευκαιρία για τη διοίκηση να κάνει καλή δουλειά, να φέρει κάποιον και να προσπαθήσουμε να νικήσουμε.”
Τέλος, ο ταλαντούχος γκαρντ αναφέρθηκε και στις επεμβάσεις στα γόνατα του: “Ήταν κάτι που ένιωθα πως πρέπει να το κάνω. Ήταν επίπονο. Σε πολλά παιχνίδια έπρεπε να πατήσω στο δεξί πόδι ή και στα δύο, αλλά ποτέ στο αριστερό. Ο ιατρός αναρωτιόταν πως διάολο μπορούσα και έπαιζα έτσι. Μου έλεγε πως τόσα χρόνια έπαιζα επί της ουσίας με ένα πόδι. Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα αγωνιστώ υγιής και θα είμαι ο εαυτός μου.”