Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Άλλος την έπαθε από ενυδατική κρέμα (παρδόν;), άλλος επειδή σηκώθηκε από τον καναπέ (whaaat?), άλλος τρώγοντας μήλο (πάμε καλά;), άλλος στο μπόουλινγκ (πώτς γκένειν αυτό;) κι άλλος σηκώνοντας βαλίτσες (έλα, σταμάτα).
Το Eurohoops παρουσιάζει τους Top 5 ΚΟΥΦΟΥΣ τραυματισμούς, λιγότερο ή εξίσου σοβαρούς, στο ΝΒΑ.
ΕΡΙΚ ΚΛΑΦ’ ΤΟΝ!
Στα χρόνια του στα παρκέ ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ ήταν από τους παίκτες που δε χαμπάριαζε τίποτα και κανέναν. Τόσο σκληρός. Ακόμη κι οι σκληροί, όμως, έχουν ανάγκη από λίγη ενυδατική κρέμα σώματος πού και πού. Ο “Σερ” είχε ξεχάσει πως την τιμήσει δεόντως κατά τη διάρκεια συναυλίας του Έρικ Κλάπτον στο Φοίνιξ τον Νοέμβριο του 1994 κι όταν οι αλλεργίες και τα δυνατά φώτα της σκηνής τον ανάγκασαν να τρίψει τα μάτια του η επίσκεψη στον οφθαλμίατρο ήταν must. Όπως και το κάλυμμα στα μάτια κι η απουσία από την πρεμιέρα των Σανς με τους Κινγκς (107-89) στο Σακραμέντο δύο ημέρες μετά.
“Δε νομίζω να του δημιουργήσει ξανά πρόβλημα γιατί δε νομίζω πως θα χρησιμοποιήσει ξανά την ίδια κρέμα” είχε εξηγήσει ο γιατρός της ομάδας.
Ένα πρόβλημα στην κοιλιακή χώρα τον είχε κρατήσει εκτός κι από τα επόμενα εννιά παιχνίδια, αλλά καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.
(C)OUCH!
Ο Γκρεγκ Όντεν είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα “what if”. What if δεν είχε περάσει μία ζωή στα χειρουργεία, what if το καλοκαίρι του 2007, ενώ είχε ήδη επιλεγεί από τους Τρέιλ Μπλέιζερς στο #1, είχε αποφασίσει να αράξει ακόμη λίγο στον καναπέ αντί να σηκωθεί εκείνη τη στιγμή, εκείνο το δευτερόλεπτο. Σε διακοπές ήταν, άλλωστε. Κι όμως, μία απλή, καθημερινή κίνηση για όλους εξελίχθηκε σε ό,τι πιο οδυνηρό για τον ίδιο. Το γεγονός πως είχε αποκρύψει από την ομάδα τους πόνους στο δεξί γόνατο δεν είχε διευκολύνει την κατάσταση.
“Δεν το είχα πει σε κανέναν γιατί δεν ήθελα να φανώ πως παραπονιέμαι ή ψάχνω για δικαιολογίες. Επίσης, δεν έκανα τίποτα μέχρι να αρχίσει με πονάει κι είχα υποθέσει πως δεν ήταν τίποτα σοβαρό” είχε εκμυστηρευτεί λίγο πριν από την είσοδο στο χειρουργείο και πριν χάσει όλη τη χρονιά.
Ήταν η πρώτη από τις πολλές χαμένες μέχρι την τελευταία επαγγελματική το 2016 κι αυτή στην Κίνα…