Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ίσως ο φετινός να μην είναι ο πιο οδυνηρός (ή μήπως όχι) μετά την εις βάρος τους περσινή ανατροπή από το 3-2, αλλά σίγουρα έχασαν άλλη μία τεράστια ευκαιρία με τον Κέβιν Ντουράντ τραυματία. Είναι το τέλος αυτών των Ρόκετς με τον Κρις Πολ πλέον να πλησιάζει στα 35 του;
Με το που χτύπησε ο Κέβιν Ντουράντ στο τρίτο 12λεπτο στην “Όρακλ Αρίνα” και με το παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού, πολλοί θεώρησαν πως οι Ρόκετς έχουν την ευκαιρία τους. Πέρυσι έχασαν τον Κρις Πολ στο Game6 και Game7 και αποκλείστηκαν. Φέτος η τύχη γύρισε την πλάτη στους πρωταθλητές κι ενώ ήδη είχαν χάσει τον ΝτεΜάρκους Κάζινς από τον προηγούμενο γύρο.
Η ασύλληπτη πεντάδα τους μετρούσε δύο λιγότερα μέλη. Οι Ρόκετς δεν κατάφεραν να νικήσουν τους Ουόριορς στην “Bay Area” αλλά ήξεραν πως δεν θα ξαναδούν μπροστά τους τον καλύτερο παίκτη σε αυτά τα πλέι οφ και ίσως συνολικά στην postseason φέτος. Τον Κέβιν Ντουράντ.
Και πάλι όμως δεν τα κατάφεραν αφού οι Splash Brothers έκαναν την εμφάνιση τους και τους απέκλεισαν μέσα στο γήπεδο τους. Ούτε την ισοφάριση δεν πέτυχαν οι Ρόκετς, ώστε να πάρουν τα πάνω τους, να ανεβάσουν την αυτοπεποίθηση τους και να διεκδικήσουν την πρόκριση εκτός έδρας.
Φαίνεται πως το μοντέλο με τον Τζέιμς Χάρντεν σε ρόλο ηγέτη, με την μπάλα διαρκώς στα χέρια και τις 25-30 προσπάθειες και βάλε, δεν αποδίδει. Δεν αρκεί για τον τίτλο. Άλλαξαν φέτος πράγματα χάνοντας τα αμυντικά τους “κλειδιά”, Μουτέ και Αρίζα, αφήνοντας τον τίμιο Πι Τζέι Τάκερ μόνο σε αυτό το ρόλο. Δεν τους βγήκε ούτε αυτό, αφού ξεκίνησαν στραβά με τον Καρμέλο Άντονι και έπρεπε να επαναπροσδιορίσουν το σύστημα.
Οι Ουόριορς αποδείχτηκαν και πάλι ανώτεροι. Όχι οι Ουόριορς ως “super team” με πέντε All Star να καλύπτουν την πεντάδα τους. Οι Ουόριορς του 2016 και πίσω. Ίσως και χειρότεροι από τότε σε βάθος, με λιγότερο φρέσκους τους Λίβινγκστον, Ιγκουοντάλα (αν και έκανε καταπληκτικά παιχνίδια και πάλι) και τον Μπόγκουτ. Αλλά το δίδυμο Κάρι και Τόμπσον δεν έχει απάντηση από τους Ρόκετς που και πάλι πήγαν πρόωρα διακοπές…