Ματίας Σμόντις: «Δεν είμαι τελειωμένος»

2012-03-01T14:08:26+00:00 2012-03-02T19:33:11+00:00.

Aris Barkas

01/Mar/12 14:08

Eurohoops.net

Ο καλύτερος πάουερ φόργουορντ που έβγαλε ποτέ το σλοβενικό μπάσκετ, παρά το καλοκαιρινό σνομπάρισμα του από τις ομάδες της Ευρωλίγκας δεν το βάζει κάτω. Οδήγησε την Τσεντεβίτα του Ζάγκρεμπ στο κύπελλο Κροατίας και ξεκαθαρίζει ότι το πάθος του για την πορτοκαλί μπάλα απέχει πολύ από το να σβήσει

Του Λευτέρη Μούτη

Ο τελικός του Κυπέλλου Κροατίας υπενθύμισε σε όλους ότι ο καλύτερος Ευρωπαίος πάουερ φόργουορντ της τελευταίας δεκαετίας είναι ακόμα εδώ. Ο Ματίας Σμόντις υποφέρει ακόμα από πόνους στην πλάτη, συνεχίζει να έχει προβλήματα με το βάρος του και ακόμα ξοδεύει περισσότερο χρόνο με τον φυσιοθεραπευτή του παρά με τον προπονητή του. Παρόλα αυτά, είναι ακόμα σταρ, ένας παίκτης για τα παιχνίδια τίτλων.

Τα τελευταία έντεκα χρόνια ο Σμόντις ήταν ένας παίκτης κορυφαίου επιπέδου στη Μπολόνια (με τις Βίρτους και Κλιμάμιο) και την ΤΣΣΚΑ. Μετά τον πρώτο τίτλο του στην πατρίδα, με την Κρκα το 2000, κατέκτησε 15 ακόμα τρόπαια, αλλά αυτό για το οποίο θα είναι περισσότερο περήφανος, είναι το Κύπελλο Κροατίας με την Τσεντεβίτα. Όχι επειδή, έκανε το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του, ούτε επειδή η δόξα αυτού του τίτλου ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με κάθε άλλο.

Ο μόνος λόγος για να θυμάται για πάντα, πάνω από όλα, αυτόν τον αγώνα, είναι επειδή, κατάφερε να θυμίσει ξανά την εκπληκτική ποιότητα που έβγαζε στο παρκέ πριν τους τραυματισμούς του στη μέση και τα πόδια, δυόμιση χρόνια πριν. Και να θυμίσει σε όλη την Ευρώπη ότι παραμένει νικητής. Σκόραρε 27 πόντους στον τελικό εναντίον της Ζάγκρεμπ, κέρδισε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη και δήλωσε στο Eurohoops.net ότι «είχα την ευκαιρία να δείξω ξανά σε όλους ότι δεν είμαι τελειωμένος. Εχω ακόμα υψηλό κίνητρο. Είμαι η ζωντανή απόδειξη του ότι αν δουλεύεις σκληρά και συνεχίσεις να πιστεύεις στον εαυτό σου, θα πετύχεις».

Για αυτό το λόγο η Τσεντεβίτα αποφάσισε να στήσει την ομάδα γύρω από αυτόν. «Δεν είναι στο επίπεδο που όλοι τον θυμόμαστε στην ΤΣΣΚΑ και την Μπολόνια, αλλά είναι με διαφορά ο καλύτερος και πιο διάσημος ξένος αθλητής που έχει παίξει ποτέ στο κροατικό πρωτάθλημα» λέει ο Τόμα Ντραγκίσεβιτς, δημοσιογράφος από το Ζάγκρεμπ.

Παρά το επαγγελματισμό και το πάθος του να παίζει, ο Σμόντις δεν μπορεί να συμμετάσχει σε κάθε προπόνηση της Τσεντεβίτα εξαιτίας των τραυματισμών του, οι οποίοι επανέρχονται και τον ταλαιπωρούν συνεχώς. Λίγα λεπτά μόνο μετά την εκπληκτική απόδοση του στον τελικό Κυπέλλου είπε πως «δυστυχώς είναι δύσκολο να ξεφύγεις από αυτόν τον φαύλο κύκλο των τραυματισμών». Ακολουθεί πρόγραμμα φυσιοθεραπειών μετά από σχεδόν κάθε αγώνα και φυσικά ο απαιτητικός προπονητής του, Ντράζεν Αντζούλοβιτς, δέχεται χωρίς δισταγμό την απουσία του από τις προπονήσεις.

Όλα αυτά τα προβλήματα δεν είναι κάτι καινούργιο για τον 32χρονο Σλοβένο, ο οποίος δουλεύει σκληρά και προσπαθεί να επανέλθει σε καλή κατάσταση από το 2009. Αρχικά, ξεκίνησε να ακολουθεί φυσιοθεραπείες για τη μέση του και έπειτα, όταν δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, αποφάσισε να εγχειριστεί. Και πάλι όμως, δεν μπορούσε να επιστρέψει στην προ τραυματισμού του κατάσταση και έτσι, ξεκίνησε να κάνει kick boxing, το οποίο τον βοήθησε αρκετά από πλευράς φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Την ίδια περίοδο, βρισκόταν σε αναζήτηση ομάδας. Αρκετές ομάδες του χτύπησαν την πόρτα (ανάμεσα στις οποίες και ο Παναθηναϊκός, τον οποίο ο Σμόντις απέρριψε, επειδή «μπορεί μια πρόταση από τον Παναθηναϊκό να αποτελεί κομπλιμέντο για κάθε παίκτη, αλλά εγώ δεν ήμουν έτοιμος για να παίξω εκεί») και επειδή δεν μπορούσε να βρει αυτό που έψαχνε, υπέγραψε στο τέλος Αυγούστου συμβόλαιο με την Τσεντεβίτα. Πέρα όμως, από τους προφανείς λόγους, η πιο σημαντική παράμετρος στην απόφαση του, ήταν η αγάπη του για την οικογένεια του.

Πόσο δύσκολο είναι να απομακρύνεσαι από τα φώτα της δημοσιότητας τόσο γρήγορα; Αν αισθάνεσαι γεμάτος από την επιτυχία για κάτι παραπάνω από μια δεκαετία, τότε είναι ευκολότερο να επιλέξεις να ζήσεις κοντά στα αγαπημένα σου πρόσωπα, παρά να ζήσεις μακριά τους κυνηγώντας ένα ακόμα θρίαμβο. Βλέπετε, το Ζάγκρεμπ είναι κοντά στην πατρίδα του και έτσι μπορεί σχεδόν κάθε μέρα να κοιμάται στο κρεβάτι του…

«Για έντεκα χρόνια αγωνιζόμουν μακριά από την πατρίδα μου. Ηρθε λοιπόν, η στιγμή να ξεκουραστώ. Δεν έκανα διακοπές για πολλά χρόνια και είναι δύσκολο πια για μένα να επιστρέψω στο κορυφαίο επίπεδο» Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος της απόσυρσής του από τη δράση πλησιάζει; «Ίσως αυτή η σεζόν να η τελευταία μου στη δράση. Θα το σκεφθώ σύντομα, αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει» εξηγεί δυο μόλις μήνες μετά τη εορτασμό των 32ων γενεθλίων του…

×