Αργεντινή για πάντα

2012-10-15T19:13:05+00:00 2012-10-15T19:13:05+00:00.

Aris Barkas

15/Oct/12 19:13

Eurohoops.net

Ο Αντρές Νοτσιόνι μιλά στο Eurohoops για την επιστροφή του στην Ευρώπη μετά το πέρασμα του από το ΝΒΑ, την μεγάλη του αγάπη, την εθνική Αργεντινής και τον… 35xχρονο ρούκι Πάμπλο Πριτζιόνι

Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net

Αντρές Νοτσιόνι. Ο ορισμός του πετυχημένου παίκτη! Ο άσος της Κάχα Λαμποράλ έχει να επιδείξει τεράστιες επιτυχίες σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Με την εθνική Αργεντινής την τελευταία δεκαετία έζησε τα πάντα, έχει να επιδείξει σημαντική προσωπική καριέρα στο ΝΒΑ (Μπουλς, Κινγκς και Σίξερς) αλλά και στην Ευρώπη. Ποιος είναι ο πιο σημαντικός τίτλος για τον Αργεντινό; Η διάρκεια! Από το 2001-2 μέχρι και σήμερα, όπου και αν έπαιξε, πάντα ήταν πολύτιμο εργαλείο για κάθε ομάδα και ένας ιδανικός συμπαίκτης!

Συνολικά 9 μετάλλια έχει κατακτήσει με την Αργεντινή από το 1999 ως και σήμερα! Δύο σε Ολυμπιακούς αγώνες – δεσπόζει το χρυσό στην Αθήνα το 2004 – ένα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και τα άλλα 6 στις διοργανώσεις επί αμερικάνικου εδάφους.

Ο 33χρονος παίκτης, μια από τις εμβληματικές μορφές της σούπερ πετυχημένης εθνικής Αργεντινής, επιχειρεί ένα flashback για την χρυσή δεκαετία της «μπιανκοσελέστε», μέσω του Eurohoops.net!

«Είχαμε μια εξαιρετική ομάδα, με πολύ καλή χημεία. Νιώθαμε φίλοι πάνω από όλα και αυτό φαινόταν στο παρκέ. Προσπαθούσαμε πάντα να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Είναι θαυμάσιο συναίσθημα να παίζεις για την εθνική ομάδα της χώρας σου. Η εθνική Αργεντινής είναι η καλύτερη ομάδα που έχω παίξει ποτέ και είμαι περήφανος που είμαι μέλος της»!

Ποιο είναι το μυστικό για μια ομάδα που 10 χρόνια έμεινε στο κορυφαίο επίπεδο; Ο Νοτσιόνι πιστεύει πως η απάντηση βρίσκεται στις σχέσεις – ζωής! «Πάνω από όλα είμαστε φίλοι και ο ένας παλεύει για τον άλλο! Στην Αθήνα παίξαμε σπουδαία, πήγαμε στο Πεκίνο και πάλι παίξαμε πολύ καλά. Το ίδιο είχε συμβεί και στην Ιντιανάπολις το 2002. Κάναμε σπουδαία δουλειά και μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε η προσωπικότητα αυτής της ομάδας».

Πως διαγράφεται το μέλλον της Αργεντινής μετά την σταδιακή αποχώρηση όλων των παικτών που αυτά τα 10 χρόνια έγραψαν ιστορία με την εθνική ομάδα; «Πιστεύω ότι θα είναι εντάξει η ομάδα. Δεν ξέρω αν σχετικά σύντομα, τα νέα παιδιά θα μπορέσουν να πετύχουν αυτά τα… τρελά πράγματα που κατόρθωσε η ομάδα τα προηγούμενα χρόνια. Θα είναι δύσκολο. Τώρα έρχεται η νέα γενιά να αγωνιστεί. Θα χρειαστεί χρόνος, αλλά κάποια στιγμή θα έρθουν καινούριες επιτυχίες. Πάντα συμβαίνει με τις μεγάλες ομάδες! Κάνουν διαλείμματα, αλλά επιστρέφουν»!

Ποια στιγμή ξεχωρίζει ο Νοτσιόνι από την χρυσή δεκαετία της Αργεντινής; Δύσκολο να βρει μόνο μια! «Είναι πολλές! Θυμάμαι την πρώτη φορά που κερδίσαμε τις ΗΠΑ στο παγκόσμιο της Ιντιανάπολις. Ο τελικός της Ολυμπιάδας στην Αθήνα… Την νίκη επί της Σερβίας στην Αθήνα με το σουτ του Μανού Τζινόμπιλι. Το πρωτάθλημα Αμερικής που κερδίσαμε το 2011 στην Μαρ Ντελ Πλάτα. Το χάλκινο μετάλλιο στο Πεκίνο. Είναι πολλές οι στιγμές, πετύχαμε πολλά πράγματα και είναι δύσκολο να επιλέξω! Ίσως η πρώτη μεγάλη επιτυχία, στο παγκόσμιο της Ιντιανάπολις. Εντάξει, χάσαμε τον τελικό, αλλά εκείνη η πορεία ήταν σαν όνειρο για μας».

Μπορεί να υπερηφανευτεί για τις εμπειρίες του τόσο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όσο και στο ΝΒΑ. Ποια η άποψή του για την διαφορετικότητα του σπορ στις δύο Ηπείρους; «Το ΝΒΑ είναι… ΝΒΑ και το ευρωπαϊκό μπάσκετ, το ευρωπαϊκό μπάσκετ! Ξέρω ανθρώπους που λένε ότι μου αρέσει το ένα ή το άλλο… Εμένα μου αρέσουν και τα δύο! Υπάρχουν διαφορές, αλλά εγώ απλά παίζω το ίδιο άθλημα. Σίγουρα στο ΝΒΑ το παιχνίδι είναι πιο ατομικό. Έχει περισσότερο ένας εναντίον ενός. Στην Ευρώπη υπάρχει μεγαλύτερη ομαδικότητα και μετράει περισσότερο η ομάδα από τα άτομα. Είναι το ίδιο άθλημα, απλά παίζεται με διαφορετικό τρόπο»!

Ένας συνοδοιπόρος του Αντρές Νοτσιόνι όλα αυτά τα χρόνια, ο Πάμπλο Πριτζιόνι είναι φέτος ρούκι στο πρωτάθλημα του ΝΒΑ, με τους Νικς. Στα 35 του! Ο σταρ της Κάχα, στέλνει το μήνυμά του στον Πάμπλο! «Απίστευτο ε; Ο Πάμπλο ρούκι στα 35 του, στο ΝΒΑ! Αυτό που έχω να του πω, είναι να το ευχαριστηθεί! Το να παίξεις στο ΝΒΑ για τους περισσότερους είναι ο απόλυτος στόχος σε ατομικό επίπεδο. Είναι φοβερό που συνέβη αυτό με τον Πριτζιόνι τώρα. Είμαι χαρούμενος και περήφανος για αυτόν. Δουλεύει κάθε μέρα σκληρά. Η ιστορία του Πάμπλο είναι η απόδειξη του τι μπορεί να συμβεί, αν δουλεύεις»!

×