Του Γιώργου Μπακόλα
Η αγάπη του αφών Γιαννακόπουλου για τον Παναθηναϊκό θυμίζει κάποιες φορές αυτή ενός γονιού για τα παιδιά του. Οι δυο τους θα έκαναν τα πάντα για το «τριφύλλι». Μόνο τυχαία δεν ήταν άλλωστε η επιθυμία που εξέφρασε πρόσφατα ο Θανάσης, όταν φύγει από τη ζωή, να τον συνοδεύει η σημαία του συλλόγου στην τελευταία κατοικία του.
Πριν από πολλά χρόνια, το 1987, ο ίδιος είχε εκφράσει στον τότε προπονητή των «πρασίνων», Ρίτσαρντ Ντουξάιρ, μια άλλη επιθυμία: «Θέλω να μου φέρεις ένα μεγάλο όνομα από το ΝΒΑ» είπε για να λάβει την απάντηση: «Θα βρούμε κάποιον καλό παίκτη να ενισχύσει την ομάδα».
Εκείνη τη στιγμή Παύλος αποφάσισε να… βοηθήσει την κατάσταση, προτείνοντας έναν μπασκετμπολίστα που του είχε κάνει μεγάλη εντύπωση παρακολουθώντας τον στην τηλεόραση. «Ξέρεις ποιον θέλω; Έναν που είδα στην τηλεόραση, στο all star game, να δεις πως τον έλεγαν…».
Ο Ντουξάιρ άρχισε να του αναφέρει ορισμένα ονόματα από εκείνον τον αγώνα κι ενώ ο Παύλος «έσπαγε» του κεφάλι του να θυμηθεί! Ξαφνικά το μυαλό του φέρνει στη μνήμη τον… εκλεκτό! «Τον έλεγαν, τον έλεγαν… Μα…, Ματζ…».
Ο Ντουξάιρ κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό από την έκπληξη! «Μη μου πεις πως εννοείς τον Μάτζικ Τζόνσον;» ρώτησε τον Παύλο, ο οποίος περιχαρής του απάντησε: «Ναι, μπράβο, αυτόν έλεγα!».
Αφού συνήλθε από το σοκ, ο Ντουξάιρ εξήγησε στα αδέρφια Γιαννακόπουλου ότι για να φέρει στην Ελλάδα τον συγκεκριμένο παίκτη έπρεπε να πουλήσουν τη… μισή ΒΙΑΝΕΞ! Κάπως έτσι έλαβε τέλος το όνειρο του Παύλου να έρθει στον Παναθηναϊκό ο Μάτζικ.
Βέβαια, οκτώ χρόνια αργότερα, η επιθυμία του αδερφού του να ενισχυθεί η ομάδα με έναν άσο από το ΝΒΑ ικανοποιήθηκε και με το παραπάνω, αφού ο περίφημος Ντόμινικ Γουίλκινς κόσμησε με την αστραφτερή παρουσία του όχι μόνο την πράσινη φανέλα, αλλά και ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ.