Tου Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
Άλλο ένα βήμα προς το φινάλε έγινε. Λίγα 24ωρα προτού Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός διασταυρώσουν για τελευταία φορά τα ξίφη τους φέτος, το Eurohoops αναλύει όσα είδατε την Πέμπτη, την Παρασκευή αλλά και την… Δευτέρα, που περιελάμβανε δύο Ελληνικές ήττες με εξηγήσεις και… παρατράγουδα.
Από την παρουσία των αιωνίων σε Τελ-Αβίβ και Μαδρίτη, έως το διπλό της Φενέρ στην Βαλένθια και το σουτ νίκης του Μίροτιτς, τα σημαντικότερα συμπεράσματα της 26ης αγωνιστικής έρχονται επί της οθόνης.
1. Πολύ σκληρή για να πεθάνει… part 3!
Όταν καταφέρνεις και βγαίνεις αλώβητος από μια τέτοια κόντρα, μπορείς να λες δικαιωματικά πως θα πουλήσεις πολύ ακριβά το τομάρι σου. Όχι πως αμφιβάλλαμε δηλαδή, αλλά πάντα μια επιβεβαίωση κάνει καλό. Η Ζαλγκίρις του Σάρας Γιασικεβίτσιους, μετά το πέρας της κάκιστης περιόδου συνεχόμενων ηττών, άρχισε και πάλι να… θυμίζει τις παλαιότερες version της. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έχει παίξει η αγωνιστική επάνοδος των Αμερικανών της, σε συνδυασμό με την εξαιρετική φόρμα του Ουλάνοβας. Ο Ζακ ΛεΝτέι, ο οποίος ακόμα και στις ήττες παρουσιάζει ως επί το πλείστον σταθερά θετική παρουσία, αποδεικνύει πως έχει θέση στην ελίτ της Γηραιάς Ηπείρου, όταν αυτή συνδυάζεται με τις κατάλληλες συνθήκες.
Παράλληλα, η πραγματική έκπληξη ακούει στο όνομα Νάιτζελ Χέιζ. Μετά το απογοητευτικό του ξεκίνημα, ο Αμερικάνος έχει αρχίσει να δείχνει ελπιδοφόρα σημάδια προσαρμοστικότητας στα δεδομένα ενός μπάσκετ διαφορετικού απ’ότι είχε συνηθίσει. Εμπιστεύεται πολύ περισσότερο το περιφερειακό σουτ του, κάτι που τον δικαιώνει και αυτόματα τον μετατρέπει σε απειλή, κάτι το οποίο μετά βίας βλέπαμε μέχρι πρότινος.
2. H πικρή ανάμνηση μιας ελπιδοφόρας βραδιάς
Όχι, η ήττα στο Τελ-Αβίβ δεν ήταν… άλλη μια για τον φετινό Ολυμπιακό. Σε σχέση με τις προηγούμενες 14, αυτή εδώ είχε μια διαφορετική αίσθηση και οι αιτίες είναι προφανείς. Οι ερυθρόλευκοι παρατάχθηκαν με αρκετές επιστροφές και νέες παρουσίες, δίχως όμως τον Νίκολα Μιλουτινόφ, κάτι που σήμαινε εν ολίγοις πως ο Οκτάβιους Έλις έπρεπε να παλέψει… κόντρα στα θηρία!
Δυσκολεύτηκε στο πρώτο μέρος, υπέπεσε σε λάθη που θύμιζαν… παιδικό πρωτάθλημα, όμως παρόλα αυτά παρέμενε ανταγωνιστικός. Παρότι η δημιουργία του ήταν στα τάρταρα, έμενε στον αφρό και εν τέλει χρειάστηκε μια αυτοκτονία (με διαιτητική βοήθεια) και ένας Ουίλμπεκιν για να ηττηθεί. Αυτό, είναι το σπουδαιότερο δείγμα της νέας εποχής Μπαρτζώκα. Μια ομάδα με ξεκάθαρο πλάνο και προσανατολισμό, έτοιμη να καταστρέψει τα όπλα του αντιπάλου με άμυνα που θυμίζει τα… ένδοξα!
Το μομέντουμ παρά την ήττα υπάρχει και η αναμέτρηση ειδικών συνθηκών θα καθορίσει πολλά, ακόμα και για αυτόν τον Ολυμπιακό που τώρα… γαλουχείται. Αν κρίνουμε πάντως από την εξέλιξη, το τούνελ ίσως αρχίζει να περικλείεται από φως. Άλλωστε, όπως σωστά ανέφερε στο Blog του ο Νίκος Βαρλάς, καλύτερα ένα χαμένο ματς από μια χαμένη σεζόν!