Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες που πέρασαν όλη τους την καριέρα σε μία ομάδα. Αλλά υπάρχουν. Επίσης υπάρχουν και παίκτες που αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή σε μία ομάδα. Μπορεί να μην υπάρχουν πολλοί, αλλά, αν ψάξει κανείς, θα τους βρει.
Δε θα βρει άλλες περιπτώσεις όπως αυτή του Φραγκίσκου Αλβέρτη στον Παναθηναϊκό.
Η μοναδικότητα της σχέσης τους είχε φανεί από την πρώτη ημέρα κιόλας το 1990. Ανταλλαγή παικτών πόλο και μπάσκετ; Κι όμως, ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος το είχε κάνει κι αυτό, παραχωρώντας τον κορυφαίο Δημήτρη Σελετόπουλο στην ομάδα πόλο τη Γλυφάδας και παίρνοντας στην ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, τον τότε 16χρονο Φραγκίσκο Αλβέρτη. Προφανώς και δε θα έπαιζε πολύ σε τέτοια ηλικία, μόλις 5 συμμετοχές στην τότε Basket League (1990-91), ενώ δεν ήταν γραφτό να άρχιζαν από τόσο νωρίς τη συλλογή τίτλων.
Σιγά-σιγά, όμως, μαζί με τη δική του ωρίμανση θα άρχιζε κι η άνοδος του Παναθηναϊκού.
Πρώτος τίτλος το 1993. Παναθηναϊκός εναντίον Άρη στο 18ο τελικό Κυπέλλου Ελλάδας στο ΣΕΦ (15/5). Ο ίδιος σκοράρει 6 πόντους κι ο μετέπειτα πολυνίκης του θεσμού (19) Παναθηναϊκός στέφεται Κυπελλούχος Ελλάδας (96-89) για πέμπτη φορά στην ιστορία, ο ίδιος για πρώτη στην καριέρα του.
Θα ακολουθούσαν πολλοί ακόμη τίτλοι σε όλες τις διοργανώσεις, εθνικές και διασυλλογικές.
? x1 Διηπειρωτικό Κύπελλο (1996)
? x5 Πρωταθλήματα Ευρωλίγκας (1996, 2000, 2002, 2007, 2009)
? x11 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1998–2002, 2004–09)
? x8 Κύπελλα Ελλάδας (1993, 1996, 2003, 2005–09)
…ως παίκτης του Παναθηναϊκού και μόνο μέχρι το 2009, τους περισσότερους ως πρωταγωνιστής, άλλους με ευκολία κι άλλους με δυσκολία, άλλους με αέρα κι άλλους διά πυρός και σιδήρου, εντός κι εκτός παρκέ, όπως το επεισόδιο με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς το 2000, πρώτη χρονιά του “Ζοτς” στον πάγκο της ομάδας.
Μόλις 3:17 στη νίκη επί του Πανιωνίου (82-65) στο ΟΑΚΑ (26/1) για τη Basket League, καθηλωμένος στον πάγκο στη νίκη στη Δάφνη (71-81) στις 29/1.
“Σεισμός στη Δάφνη” ανέφερε τότε η εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, “Επικίνδυνες σχέσεις” η “ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ”.
Εκνευρισμένος από τον παραγκωνισμό του ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δεν είχε πάει στο κέντρο του γηπέδου για το καθιερωμένο “ζντο” κι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε απαντήσει εξίσου εκνευρισμένος στα αποδυτήρια. Το τότε ρεπορτάζ ήθελε τους ψυχραιμότερους να προλαβαίνουν το κακό, δηλαδή να πιαστούν στα χέρια, περιστατικό, όμως, που ο “Ζοτς” είχε υποβαθμίσει στη συνέντευξη Τύπου. Παρόλα αυτά, τα εν οίκω είχαν γίνει εν δήμω κι οι φήμες για την επόμενη ημέρα οργίαζαν, πολύ περισσότερο μετά από την απουσία του “Φράγκι” από την επόμενη προπόνηση λόγω προσωπικού θέματος στον Έβρο. Μία “συγγνώμη” μεταξύ ανδρών έμελλε να βάλει γρήγορα “τέλος”.
“Ζήτησα συγνώμη από όλη την ομάδα, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι μερικές φορές, όταν κάτι πηγαίνει στραβά κι η πίεση είναι μεγάλη, δε μπορείς να ελέγξεις τις αντιδράσεις σου” εξηγούσε στους εκπροσώπους των Μέσων ο “Φράγκι” λίγο πριν από την πρωινή προπόνηση της 1/2. “Η ‘συγγνώμη’ που ζήτησα δεν ήταν ο όρος που μου έθεσαν, αλλά αισθάνθηκα πως αποτελούσε μία δική μου υποχρέωση”. Αμέσως μετά ο “Ζοτς” τον υποδεχόταν με ένα “Σε πάω” προς επιβεβαίωση πως το θέμα θεωρούταν λήξαν.
Η συνέχεια γνωστή. Δυναστεία, όχι σε δράμα, όπως η διάσημη αμερικανική τηλεοπτική σειρά, αλλά σε κυριαρχία.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Φραγκίσκος Αλβέρτης έφτασε να ζήσει την ύψιστη τιμή να δει τη φανέλα του με τον αριθμό #4 να αποσύρεται από την ομάδα σε μία ξεχωριστή τελετή στο ΟΑΚΑ στις 11 Οκτωβρίου 2009. Ο λόγος του αρκετά συγκινητικός, αλλά το τέλος το καλύτερο από όλα. “Στις χαρές και στις λύπες μαζί”, moto ζωής στον Παναθηναϊκό.
Αυτό κατέστη σαφές και μετά από την απομάκρυνση του Αργύρη Πεδουλάκη το 2014, τον οποίο κι είχε αντικαταστήσει προσωρινά, παρότι τιμ μάνατζερ μέχρι τότε και χωρίς προπονητική εμπειρία. Γιατί είχε αποδεχτεί τέτοια ευθύνη και πρόκληση; Η εξήγηση απλή για τον ίδιο.
“Έχοντας υπηρετήσει τον Παναθηναϊκό για περίπου 25 χρόνια είμαι σε θέση να γνωρίζω από πρώτο χέρι την πίεση και τις απαιτήσεις αυτής της ομάδας. Δεν ήρθα χθες στον Παναθηναϊκό. Είναι η ομάδα που έχω περάσει περισσότερα από τα μισά χρόνια της ζωής μου.
Έχω πλήρη επίγνωση το τι ξεκινάω να κάνω. Όντας Παναθηναϊκός, έχω παραπάνω από υποχρέωση να συνεισφέρω τα μέγιστα, για να πετύχει τους στόχους στους οποίους είμαστε καταδικασμένοι να κυνηγάμε πάντα. Είναι μεγάλη πρόκληση για εμένα. Κι εγώ όπως και τα παιδιά που θα συνεργαστούμε, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, για να φέρουμε εις πέρας την αποστολή. Ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν είναι εύκολο, αλλά η μάχη είναι μέσα στη ζωή πάντα και θα παλέψουμε για το καλύτερο δυνατό” τα λόγια του στην ανακοίνωση της ΚΑΕ στις 11/3.
Με τον ίδιο στην άκρη του πάγκου ο Παναθηναϊκός έμελλε να φτάσει μέχρι το Game 5 των playoffs στην Ευρωλίγκα (3-2 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και μέχρι το Game 5 των Τελικών στη Basket League. Σημαντική λεπτομέρεια: Ήταν νικητής στη δεύτερη περίπτωση με 82-71 επί του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ (4/6).
Η κραυγή του αμέσως μετά από το τέλος του παιχνιδιού παραμένει μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
Έκτοτε θα επέστρεφε στο πόστο που κατείχε μέχρι πρότινος, πριν στη συνέχεια να αναλάβει και διευθυντής των Ακαδημιών της ΚΑΕ το 2015 και πριν έρθει η ώρα για το επόμενο επίπεδο. “Ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει πως από σήμερα και μέχρι να μεταβιβαστεί σε νέο ιδιοκτήτη η ΚΑΕ, η διοικητική ομάδα αποτελείται από τους κύριο Φραγκίσκο Αλβέρτη, κύριο Δημήτρη Διαμαντίδη και κύριο Τάκη Τριαντόπουλο” ανέφερε στην νακοίνωσή της η ΚΑΕ (26/6).
Στις χαρές και στις λύπες και στις προκλήσεις μαζί.